Net die ene zin, of dat woord wat voorbij komt,

de dubbele getallen die je aan de kassa moet betalen.

Het boek wat je trekt of de toevallige ontmoeting met

degene waar je net de week ervoor aan hebt gedacht.

Een droom die je hebt gehad, de vlinder die voorbij vliegt,

het veertje wat voor je neus naar beneden dwarrelt.

De "toevalligheden" op de pad zullen je een bepaald

gevoel geven zodat je weet dat er iets is wat je mag begrijpen.

Sommige mensen hebben dat extra lijntje met de kosmos

en begrijpen heel goed wat er wordt bedoeld zonder woorden,

zien verbindingen waar een ander aan voorbij gaat.

Wanneer je je open stelt voor deze vorm van communicatie

waarbij de informatie als het ware voor je voeten valt

kan het niet anders dat je het gevoel krijgt dat er met je

gesproken wordt vanuit het Universum.

Je kunt het wegzetten als fantasie, onzin verhalen en

alles aan de kant schuiven en alleen geloven wat je hoofd

je zegt. Toch mis je zo een stuk begeleiding op je pad.

Het wordt je met liefde aangereikt, het zijn de vlaggetjes

op je pad die je willen zeggen: kijk hier eens naar of je denkt

dat je alleen bent, maar dat ben je niet….

De hints die je serieus mag nemen, de verbindingen

die aan je zichtbaar worden gemaakt kunnen je inzichten

geven waardoor je net weer dat stapje verder komt, of

iets nieuws zult begrijpen….