Stel je eens voor
dat ieder schuldgevoel verdwenen is,
alle schaamte
alle verontschuldiging
dat ik ben
zoals ik ben.
Stel je eens voor
dat ik precies kan voelen wat goed
voor me is
tussen mij en het leven
dat ik in mezelf kan blijven
terwijl ik naar een ander kijk,
dat ik mijn impulsen weet en volg,
dat ik mijn grenzen voel,
beide voeten stevig op de grond
dat ik alleen nog maar ben wie ik ben,
voel wat ik voel,
denk wat ik denk, doe wat ik doe
Stel je eens voor dat ik rust kan vinden
in het doen,
dat de stemmen in mijn hoofd eerbiedig zwijgen,
dat ik uitrust terwijl ik bezig ben
dat ik alle stress vergeet
dat ik alleen nog maar hier en nu ben,
een prachtig gevoelig mens,
al helemaal goed,
vol vertrouwen un het leven.
(uit: hooggevoeligheid als uitdaging
Marian van den Beuken)
|