|
in mijzelf
Veel heb ik mee mogen maken
Mensen vanuit hart en ziel mogen raken,
Maar ook dwars over deze beide laten lopen.
De weg was lang en kronkelig
met bergen en diepe dalen
Mijn leven begon ik, als een dartelend blij kind
Wat naïef wellicht en werd flink wakker geschud.
Iets vertekende mijn psychologisch beeld.
Natuurlijk werd ik dat engeltje voor de zwakkeren.
Men wist dit deel van mij flink te ge-misbruiken...
tenminste, zo dacht ik het ooit eerder te hebben gezien.
Tja, bij elke situatie was ik toch zelf bij
Kon er duidelijk nog niet echt mee overweg.
Geen ander dan ikzelf liet dit toe, wat er ook gebeurde.
Daarna kwam de weg tot zelfinzicht
wat hoorde bij mij en wat was aangeleerd.
Mijn christelijke opvoeding, hoe mooi deze ook leek
Hoe fijn die saamhorigheid kon zijn
Werd tevens een angstige zaak, dogmatisch!
Mijn denken werd gehoord door God de Vader.
Dus bleef ik zacht en lieflijk voelen / denken.
Wie weet door een goed voorbeeld te geven,
zou de ander wel in gaan zien dat het anders kon.
Gaande weg ontdek je dan uiteindelijk
dat niet iedereen is zoals ik inschatte.
Dat ikzelf niet was welke ik had gedacht.
Onoprechtheid stond me vreselijk tegen.
Na jaren ontdekte ik, de meest onoprechte te zijn.
Mijzelf wegdrukken, omwille van anderen.
Een gevallen engeltje dat weer mocht gaan staan.
De nieuwsgierigheid naar het zelf werd wakker.
Spiegelde mij met ieder ander, keek naar elke reactie
vooral dat wat deze contacten met mijzelf deed
Nu ben ik dat engeltje voor mijzelf
en juist dit maakte dat ik tevens er
ook voor de ander kan zijn
als voorbeeld en op de juiste manier,
maar vanuit een heel ander perspectief.
Ge- en misbruik laat ik niet meer toe
Toevoegen aan elkaar is mooi
Niet iedereen hoeft met mij mee te lopen
of hoeft meer mijn huisje te bezoeken.
Rust, vrede , duidelijkheid en evenwicht!
Het leven lacht mij toe,
het genieten raak ik niet moe.
Blij ben ik vanwege het vinden van Mijzelf!
|
Ik ben Karin des Rues, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lichtpuntje.
