Op zoek naar het Licht Welkom op mijn blogje van plezier.
Alle foto's in het midden zijn aanklikbaar en vergroten
of verbergen een mooie site, veel kijk en lees plezier gewenst .
16-12-2006
Zijn laatste jaar die expo was meer dan mooi je levenswerk te zien hangen geweldig toch!
Hier zie je Lou aan de deur van het bakkertje schooiend om een lekkere bol.
Dit is zo'n een opgefrist werkstuk als ik niet tevreden was wastten we gewoon verf onder de kraan weg na drogen begon ik opnieuw dit is 2 x voorgekomen
is best moeilijk uit te leggen Ergens heel diep bij mij van binnen lijkt er wel iets wakker te worden wanneer ik ware mensen tegenkom dit gebeurde ook bij de familie van de Hulst! Als meisje van een jaar of 17/18 kwam ik daar in huis ouderwetse leerschool van een grote meester. Mijn ouders , althans mijn vader, was nog van een generatie eerder dan mijn moeder. Die wilde gewoon dat ik op deze manier mijn talenten kon ontwikkelen. Zakgeld kreeg ik voor mijn dagen daar, waarvan ik de reis van huis naar Bennekom en weer terug kon maken en daarna doorreizen vanwege de avondschool ABK te Arnhem. Heerlijke jaren om nooit meer te vergeten. Diep in mijn hart bleef mijn warmte bij hen die ik had leren kennen als werkelijke fijne mensen. Altijd droomde ik om hen te ontmoeten en steeds hield iets mij tegen..wat? geen idee! Doordat de familie weer ging verhuizen naar hun oorspronkelijke plek en ikzelf trouwde en kinderen kreeg kwam het nooit tot een weerzien mede door een aantal jaren in mijn leven die behoorlijk zwaar waren Uiteindelijk ben ik W.G. van de Hulst vorig jaar weer gaan bezoeken. Eerst werd mijn weg geleid via de site van Fred Baerfeld waar ik onze beider vriend tegekwam en dus van Fred het adres kreeg. Direct belde ik op en dat dus 32 jaar later Hallo, met Karin.... jaaaaaaaaah, hoorde ik, ben jij het meisje Dát is lang geleden...pffffffff Hele fijne gesprekken nog met hem mogen hebben en ook elkaar weer gezien Intens genoten van mijn grote vriend en voorbeeld. Mijn maatje en mijn oudste zoon gingen mee. We werden via zijn expositie verwesen en mochten pas als we dat bekeken hadden, naar hemzelf komen. Want, zei hij: Ik ben niet dit oude mannetje wat hier op de stoel zit te schilderen Nee... ik ben te zien in mijn werk Heb je die gezien, dan ken je mij! Aldus gedaan en gegaan! Mijn zoon kreeg zelfs gedegen aanwijzingen en werd uitgebreid verteld hoe nu met verf om te gaan etc etc Geweldige middag, waar ik de rest van mijn leven op kan teren! Zijn zicht was heel erg slecht geworden en eigenlijk kon hij mij dus niet meer zien alles wisten we bijna op te rakelen Getooid met een heerlijke fles wijn die ik ooit kreeg van een mens, gelijk als hij en indentiek van uiterlijk haast mijn hele goede vriend Arjen dronken we een glas gemengd met water-hihi Samen liepen we door zijn atelier en huis zagen hem nog aan het werk, een enorm doek die man die zo gebogen in zijn stoel ons ontving straalde alsof hij alles weer kon zien Zou ik het nog halen mijn 90e jaar in te mogen gaan? en ja, dit haalde hij Zijn hele leven op zoek naar het Licht Wandelt hij nu met zijn Dietje In dat LICHT
gingen de kerst- en andere feestelijke kaarten heen en weer Zelf trouwde ik en zij verhuisden! Diet heb ik wel nog thuis getroffen en verder telefoneerden we zo af en toe Jaren vergingen Waar ikzelf veel in beleefde Mijn hart bleef altijd dicht bij hen raar maar waar pas weer echt kontact na 33 jaar
De laatste keer dat we bij mijn grote voorbeeld thuis waren samen met mijn oudste zoon heeft Willem de knul verteld hoe om te gaan met verf en kwasten heerlijke dag was dat
