Ik ben een meisje van 20 en kzou graag men verhaal vertellen omdat ik geloof dat het andere mensen kan helpen . Khoop dat men geloof juist is .

Mijn mama werkte als prostituee en gebruikt zware drugs zoals Heroine en cocaine ,, ook toen ze zwanger was van mij , als baby van 2 dagen heb ik een hartstilstand gehad en men moeder heeft me achtergelaten in het ziekenhuis . Zo ben ik by een pleeggezin terecht gekomen en daar heb ik tot men 6jaar een goed gezond leven en stabiliteit gehad maar dat kon me niet voorbereiden op wat ging komen ,, op 6 jarige leeftijd eistte mijn biologische moeder me terug op ,, ze was ondertussen getrouwd en had 3 kinderen . Het begon met kleine dingen zij die op me roepte als ik iets fout deed af en toe eens een klets , maar dat vond ik normaal . Toen ik 7 jaar was moest ik op men broertjes letten . Men jongste broertje had een epilepsieaanval en is in mijn armen gestorven ik wist als 7 jarig kind niet wat te doen ,, men moeder gaf mij de schuld en ik begon mezelf te pijnigen ,, ik sliep in een donkere kelder met alleen een kussen en deken ik mocht niet naar boven gaan tenzij ze me riep ik was naar mijn gevoel haar slaaf en boksbal ,, Rond men 9 jaar begon mijn stiefvader me nachtelijke bezoeken te brengen . Hy was lief voor me dus ik liet hem doen . men ander broertje die toen 8 was probeerde me altyd te verdedigen maar hy was zelf nog een kind . zo is dat jaren doorgegaan ,, toen ging ik ondertussen naar de middelbare school nooit heeft iemand op school of van mijn leerkrachten het gemerkt . ik had examens dus ik was smiddags onverwachts thuis gekomen en zag nog op het laatste moment hoe men stiefvader de kruk onder zijn voeten uit duwde , ik heb nog wanhopig geprobeerd hem los te maken maar hy was te zwaar . Op een of andere manier had ik een band met hem . dat was de dag dat ik men rugzak heb gepakt en ben weggelopen . Ik heb in psychiatrische instellingen gezeten en in therapie geweest maar dat hielp me niet ik bleef mezelf verminken , op mijn 16de heb ik na een zelfmoordpoging 2 maanden in coma gelegen . omdat ze ( jeugdrechter ) niet meer wisten wat te doen met me hebben ze me terug by mijn pleegfamilie toegewezen mijn pleegouders waren gescheiden dat was wel even een klap omdat ik me het gezin van vroeger herrinerde , aan men pleegmoeder had ik niet veel omda ze altyd aant werken was en men pleegvader zag me niet meer staan , dus op mijn 17,5 heb ik aan de jeugdrechter gevraagd om alleen te gaan wonen . op mijn 18de ben ik alleen gaan wonen en op men 19de heb ik een prachtig zoontje gekregen . Ik woon nu samen met mijn vriend zijn dochtertje ( 3 j ) en mijn zoontje ( 2 j ) , de band met mijn pleegmoeder is onbreekbaar geworden , mijn pleegvader zie ik iedere zondag ,, en men biologische moeder bezoek ik nog vaak ,, ik zou kunne zeggen dat ik mijn moeder haat maar dat zou een leugen zijn . Ik heb leren omgaan met al men ( ik wil het geen ziekte noemen dus laten we het karaktertrekken noemen ), ik schreef voor mezelf op wat er was waardoor ik me slecht voelde en hoe ik het positiever kon bekijken ,, Ik heb borderline , HSP ( High Sensitive Person ) en hartproblemen . Ik neem geen pillen ben niet in therapie doch sta ik iedere dag op met een goed gevoel en ga slapen met een goed gevoel .de gedachten dat andere mensen het ook zwaar hebben maakt dat ik me sterker hou .  Ik hoop dat sommige mensen hier wat aan hebben .

laat borderline jou NIET controleren 

jij KUNT borderline controleren

ps : moest je vinden dat er dingen zijn die ongepast zijn mag je die stukken er altijd uithalen en gewoon de rest posten 

vriendelijke groeten Samantha