Zoals van gewoonte hadden de organisatoren gezorgd voor een bloemendecoratie. Maar indien verleden jaar de bloemen zich in schalen bevonden, opgehangen en goed zichtbaar, waren ze dit jaar wel talrijk aanwezig maar in tuilen op de grond, aan het begin en einde van de rijen met kooien, en dit scheelde wel een slok op een borrel.

De zwarte gekoperde Marans zagen daar geen graten in en waren in getale aanwezig. De hanen vielen niet op door hun aantal, verre van daar, maar konden een goede kwaliteit tonen. De hennen blonken uit door een mooi volume en goede vormen, een paar lichte dieren die meer op krielen geleken waren de uitzondering; de kammen bevredigend. Een dier haalde tot mijn verwondering een 94/100 met een kam die maar twee tandjes bezat! Wat minder fraai oogde waren sommige staartpartijen met fout als: rechtstaand, afwezigheid, schuine stand, open stand.

Mijn besluit is dat er nochtans mooi kweekmateriaal aanwezig was op conditie op de staart te letten. En het geheel van de dieren (114 Marans) heeft zeker op de geïnteresseerde bezoeker een sterke indruk gelaten.

Tot volgend jaar!