|
Ik
herinner me de grote comosie in Indië rond "Valentijn", cinema
zalen werden afgebroken... winkeltjes die Valentijnsgadgets verkochten werden
kort en klein geslagen... voor een romantische ziel als ik onbegrijpelijk, en
bij ons thuis, in Chennai waar we toen woonden,... t'ja werden dus wel
cadeautjes uitgedeeld, en een glaasje gedronken... al was dat voor ons personeel
zonder alcohol... maar er werd die dag echt wel "liefde en
vriendschap" gedeeld, verdeeld, gevierd... en zo moet het maar
net zijn vind u niet? Eigenlijk zou Valentijn het grootste, en mooiste feest van
het jaar zou moeten zijn... en wat véél mensen nog altijd niet weten is dat niet
alleen de liefde wordt gevierd... maar ook oprechte vriendschap... en dat lieve
mensen is nu net datgene waar "Klein Geluk" voor staat...
Wetende dat er ook véle alleenstaande mensen zijn die op Valentijn alleen zijn
met in hun gedachte degenen die zo dierbaar waren... staat bij klein geluk ook
valentijn hoog in het vaandel... en dit jaar werd dat gevierd met
"harten troef" en "dresscode rood"... het was
subliem... vriendschapsgedichten werden voorgelezen... een broodje geproefd...
een glaasje geschonken... we werden er zo waar "allemaal" lyrisch van en
de dresscode werd goed opgevolgd... hm... of hadden den Hugo zijn "sokken" dat
verkeerd verstaan?
A friend is like a
flower...
a rose to be exact,
Or maybe like a brand new gate...
that
never comes unlatched,
A friend is like an owl...
both beautiful and
wise,
Or perhaps a friend is like a ghost...
whose spirit never dies,
A
friend is like a heart that goes...
strong until the end,
Where would we
be in this world...
if we didn't have a friend!
|
Dagboek van VZW "Klein Geluk" - een VZW voor mensen tijdens en na kanker - waar warmte en vriendschap hoog in het vaandel staan.
