Zoals ik jullie beloofde neem ik tussen de drukke bezigheden van krantje... besprekingen... noodzakelijke VZW aankopen... en de aankomende braderij... oef... toch eventjes tijd om jullie op de hoogte te houden van de sponsorwandeling in "Kluisbergen" van Peter.

Op 4 juni kwam Tuurtje alvast naar oma en opa, want wees eerlijk Kluisbergen is niet achter de hoek en Peter wilde graag om 6.30uur fris en monter aan de start staan. Daarom hadden Peter en zijn vrouwke Kim een leuke B&B besteld... 's avonds kregen we al telefoon: goed aangekomen... stop... prachtige omgeving... stop... Peter is nu een steak aan het eten om de nodige vitamientje op te doen... stop! Hm... steak??? Peter die vlees eet???

Na een onrustige nacht voor ons Tuurtje en dus ook voor ons zagen we bij het opstaan oeps dit wordt een druilige dag... als dat maar goed afloopt! Badje genomen, nog wat genoten van Tuurtje en dan samen met de rest van de familie in onze "Unisex T.shirt" naar Kluisbergen... onderweg géén druilige regen... maar "reuzedruppels" die gestaag uit de hemel gevallen kwamen... pfpfpfpfpfpf... "What a day"...

Aangekomen op de eerste stopplaats had Peter er al 20 km opzitten en mijn "knappe boekenworm" zag er nog altijd erg opgewekt uit en vol goede moed... Toch wat "knieênlast" klonk het... en dat was te zien aan de "dikke bultenknie"... Maar toch was zijn statement duidelijk "Ik ga verder" ... en zoefzoef weg was Peter...

Zelf lukte het ons om in "Timboektoe" een frietkot te vinden, en nadat de "frietjes met cervela" een zwemwedstrijdje in onze maag konden beginnen... op naar de 2e stop... Je wil niet weten hoe we daar geraakt zijn... héél Kluisbergen ligt open... we hebben héél wat rondjes gemaakt... maar toch waren we nog tijdig aan de 2e stop... eventjes "deftig" (hm) praten met hierboven, helpt echt! Op dat moment bleek dat Peter achter stond op het schema, en Kim ging haar ventje tegemoet...

Toen Peter ging zitten om zijn koffie en vlaai te verorberen... onder ondertussen een blakende, super héte zon zagen wij de bui al hangen... Dikke knie... niet meer te buigen... Nog wat reflexspray kon niet baten! Verd... als hij maar slim genoeg is om op te geven dacht ik bij mezelf! En ja hoor Peter is slim genoeg!

Na 31,5 km zwoegen, zweten, véél natte sokken en "Klein Geluk" t.shirts kwam het verlossende woord "Ik stop, want zo kan ik niet verder" als moeder was ik wreed content, en dat zal Kim ook wel geweest zijn. Marieke kon eindelijk haar medaille met n°1, die ze samen maakte met mama Evi, afgeven aan "haar Nonkel Peter"  ...een sterke beer zoals opa! Tuurtje liet trots zijn t'Shirt nog eens bekijken "Mijn papa is de beste" ... En zo is het maar!!!

"Van boekenworm naar atleet pure sang" niet simpel! Maar 't Is je gelukt Peter! PROFICIAT ! En je mag er zeker van de euro's die je maakte worden goed besteed!

Bedankt Peter, voor jouw grensoverschrijdende initiatief! Bedankt Kim, voor de onvoorwaardelijk steun aan jouw ventje! Bedankt Evi en Marieke voor het supporteren! Kortom bedankt lieve kinderen "Klein Geluk" en zijn gasten boffen maar met zo véél steun!