Het zonnige zuiden
%%%foto1%%%

Antoine wou onvervaard xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

In een twee drie Al op het paard

En zo groeit die kleine jongen op samen met zijn broertje Gautan.

Het doet me en beetje denken aan mijn eigen jeugd

De eeuwig durende zomers uit lang vervlogen tijd

De geur van vers hooi en rijpe aardbeien uit vaders tuin

De stilte gedragen door de warmte van de late middag zon

 Wegdromend in het blauwe azuur.

Voel je het ook al een beetje terwijl je deze tekst leest,

Het nostalgische verlangen naar verre einders

Jij bent in elk geval welkom,

Tot dan,

                                                 Jan van de Prades