De voorbije maanden bonden tal van Lebbekenaren als vrijwilliger mee de strijd aan tegen het coronavirus. Zo ook Sally Callaert die in De Prikballon in Dendermonde de broers Stan (7) en Lars (11) Christiaens uit Zele voorzag van een coronaprik. De vaccinatie verliep vlekkeloos.
Vlag fanfare Sint-Cecilia bewaard voor de toekomst
Salvator-voorzitter Luc Van Driessche, Els en Rik van ’t Oud Gemeentehuisen Patricia Devriese, voorzitter van Cecilia, bij de overhandiging van de vlag
De onlangs gerestaureerde vlag van de eerder opgedoekte Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia, fungeert nu als blikvanger in restaurant Oud Gemeentehuis op het Wiezeplein. De lokale heemkring Salvator kijkt voortaan nauwlettend toe op de goede zorg voor het relict dat ooit de zaterdag- en zondagstoet tijdens de Wieze Oktoberfeesten mee opende.
“Ons lokaal erfgoed verdient deskundige bewaring, maar mag tegelijk gezien worden”, zegt Rik Vermeir van Salvator. “De vlag dateert uit 1948 en werd bewaard in zaal De Voermansrust, waar de fanfare de laatste jaren van haar bestaan een stek had gevonden. Ze had wel dringend zorgen nodig. Uiteindelijk koos Cecilia voor restauratie en bewaring van het kleinood.”
De zorg kreeg ze van Ann Lievens, restaurateur van oud textiel. Jonas Van Lierde, lid van de fanfare, vervaardigde een mooie kast om het fragiele erfgoed veilig te bewaren. Recent overhandigde de fanfare de vlag in restaurant ’t Oud Gemeentehuis officieel aan de heemkring. Het Muzieklokaal, deel van het Oud Gemeentehuis was ettelijke jaren de stek waar de muzikanten wekelijks repeteerden.
Vermeir is tevreden. “De lokale geschiedenis verdiende haar rechten”, besluit hij. “Meer info valt te rapen op de website van de heemkring: www.heemkringwieze.be”
In de Rossevaalstraat, tegenover het vroegere meubelbedrijf Walraevens, ligt de eerste Lebbeekse samentuin ‘Rossevelt’ klaar voor gebruik. Op een bij regenweer drassig terrein van 36 are groot, kunnen geïnteresseerden samen of individueel tuinieren. Ze vinden er een stek om te ontsnappen aan de wereld rondom vol van ‘kloterijen’ en kunnen er met zichzelf in het reine te komen door sociale vaardigheden groepsgewijs te cultiveren.
Begin ‘21 kocht de gemeente het terrein aan. “Onderzoek bracht aan het licht dat er in Lebbeke nood bestond aan volks- of samentuinen”, blikken de schepenen Goedele Uyttersprot (Milieu) en Mike Torck ‘(Klimaat) terug. Het project kreeg ondertussen een toelage van 19.750 euro van de Vlaamse Landmaatschappij voor de aanleg en inrichting van de samentuin. Velt, de vereniging voor ecologisch tuinieren, zorgt voor deskundige begeleiding, jeugdbewegingen en lokale basisscholen uit de buurt tonen interesse.
Bedoeling van de site is er een veertigtal mensen te laten tuinieren en samen zijn. “Acht percelen zijn beschikbaar om samen ecologisch beheerd te worden, daarnaast zijn een tiental volkstuintjes ter beschikking voor wie individueel aan de slag wil”, zeggen Raf De Saeger van Velt en compostmeester Marc Persoons. “Beide opties werken wel onder dezelfde paraplu. Vandaag zijn nog een viertal percelen niet ingenomen.”
Woonwagen met keuken
Achteraan de site worden 600 m² fruitbomen en -struiken beheerd door alle leden en de Lebbeekse compostmeesters leggen een kruidentuin aan. Het centrale gedeelte zal plaats bieden aan een serre, een werkhuis en een woonwagen met keukentje. Kwestie dat direct betrokkenen en wandelaars de kans te geven even uit te rusten. De jongeren krijgen een perceel met spelelementen gecombineerd met plukbaar groen en Floralieke is een gratis bloemenpluktuin in de maak, met fondsenwerving voor goede doelen.
“Aan de straatkant creëren we een met struikgewas omheinde amfibieënpoel”, zegt De Saeger. “Aan de achterkant van het perceel komt een bijenkorf. Niet om honig te capteren, wel om de bijen in groten getale de kans te geven bloemen te bestuiven.”
De Saeger en zijn kompanen dromen. “Doen we”, besluit hij. “Een oogstfeest, nog meer sociale engagementen en groepsbindende activiteiten zouden niet misstaan in: op Rossevelt. Meer info: eherssens@gmail.com of 0477-204046
Niet geheel nieuw
Oudere Lebbekenaars herinneren zich ongetwijfeld nog dat decennia geleden Het Werk van den Akker’, de Volkstuinders van later, links achter de woningen in het begin van de Dendermondsesteenwegeen gelijkaardig initiatief realiseerde. Lebbekenaars die over geen tuin beschikten, konden er een perceel grond bewerken.
Wie in de tweede helft van de jaren vijftig en zestig van vorige eeuw schoolliep in de Gemeentelijke Jongensschool, mocht toen zelfs van meester Van Nuffel, onderwijzer van het zesde leerjaar en bestuurslid van het Werk van den Akker, met de kruiwagen vanaf de Brouwerij Dubois in de Leo Duboisstraat, brouwafval naar die volkstuin brengen. “De pulp verrijkt de grond en versterkt tegelijk de armspieren”, kregen ze toen te horen. Voor een extra punt deden de meesten dat zonder morren.
Wie cc De Biekorf of de bieb bezoekt, kan sinds enige tijd op de parkeerruimte zijn tweewieler ook kwijt in een nieuwe, overdekte fietsenstalling.
De nieuwe accommodatie telt 86 plaatsen, 66 meer dan de oude. “We investeren volop in veilige alternatieven voor koning auto”, zegt burgemeester Jan Vanderstraeten. “Het prijskaartje? Dertigduizend welbestede euro’s.”
“We investeren graag in een gezonde leefomgeving voor onze inwoners, ons personeel kan als ambassadeur voor het fietsgebruik fungeren”, voegt schepen van Klimaat Mike Torck eraan toe.”
Ella en Ferre waren vorig jaar de populairste voornamen die pasgeborenen in Lebbeke meekregen. In dat coronajaar werden 176 kinderen geboren: 94 jongetjes en 82 meisjes.
De Lebbeekse bevolking blijft gestaag groeien, op 1 januari van dit jaar telde de gemeente 19.727 inwoners: 9.295 mannen en 9.529 vrouwen. Het twintigduizendtal is in zicht. Opvallend is de immigratie van 21 personen uit elf landen.
Verhuizen deden ze in Lebbeke ook, 1.035 inwoners zochten andere oorden op. Dendermonde stond met stip vooraan als nieuwe bestemming, Aalst en Buggenhout volgden. Het aantal overlijdens bedroeg 112. “De aantallen overlijdens en geboorten zijn statistisch niet sterk verschillend van niet-coronajaren”, zegt burgemeester Jan Vanderstraeten. “Ondanks een aanzienlijk aantal coronabesmettingen in de gemeente.”
Aan gedichten geen gebrek tijdens en na "Week van de poëzie"
Jeugddichter Laure Van de Sijpe, omringd door Maris Delgouffe en Veerle Van Damme. Ze kregen elk een boekenpakket als beloning.
De poëziepasserelle langs de kerk van Heizijde
Lebbeke ging niet voorbij aan de Week van de poëzie. De openbare bibliotheek zette voor jong en ouder diverse initiatieven op stapel. Ex-burgemeester Raf De Wolf liet zelfs de trouwboekjes opfleuren met een liefdesgedicht.
“Elk jaar verdelen wij van 27 januari tot 2 februari poëziekaartjes”, zegt bibliothecaris An Heirbaut. “Maar we organiseerden dit jaar ook dichtwedstrijden, zowel voor de jeugd als voor de volwassenen.”
De laureaten? Tot jeugddichter 2022 verkoos de jury Laure Van de Sype (10), vijfdejaars leerling aan VBS De Minnestraal. Ze schreef zich met Mijn natuur, fraai gestalte gegeven in de vorm van een tulp, naar de titel. Bij de volwassenen waren er twee laureaten. Maris Delgouffe schreef met Stroomlijn mij het mooiste liefdesgedicht. Dat zal voortaan ook de nieuwe trouwboekjes opwaarderen. Veerle Van Damme werd winnaar met haar natuurgedicht.”
Dit jaar nam Lebbeke, via de cultuurregio Dijk92, ook deel aan de actie Weesgedicht zoekt adoptieraam, een initiatief van de biebcollega’s uit Aalst. Dertig Lebbekenaars adopteerden de voorbije weken een weesgedicht. Met afwasbare krijtstift zal het gekozen gedicht op een raam van hun woning aangebracht worden.
Met het doel langer dan een week van poëzie in openlucht te kunnen genieten, installeerde de bieb vooraan en naast de kerken van Heizijde en Minnestraat een poëziepasserelle. “In Heizijde naast de kerk kunnen wandelaars kennismaken met natuurgedichten, in de Minnestraat vooraan en langszij de kerk, hangen liefdesgedichten. Ook die van de laureaten”, besluit Heirbaut.
Lebbekenaars waren minder trouwlustig itijdens pandemie
20% minder huwelijken in coronatijden
In 2020 en 2021 noteerde de ambtenaar van de burgerlijke stand in de gemeente een daling met twintig procent van het aantal huwelijken in vergelijking met 2019. Heel wat mensen vonden de coronamaatregelen te beperkend en stelden hun huwelijk uit. In cijfers uitgedrukt betekent dit een jaarlijkse terugval met tien huwelijken. In 2019 gaven 81 koppels elkaar het jawoord, een jaar later waren er dat 75 en vorig jaar nog 63. Dit jaar dient zich rooskleuriger aan: het cijfer lijkt zich met voorlopig 39 aanvragen te normaliseren. “Ik hoop weldra opnieuw koppels in de echt te kunnen verbinden, in aanwezigheid van al hun vrienden en familieleden”, zegt burgemeester Jan Vanderstraeten. “Op dit moment is slechts een eperkt publiek toegelaten, zodat koppels soms moeilijke keuzes moeten maken.”
Lebbeke is een stevige bomenpartij rijker. In de nabijheid van de Sasbaan en de Laerestraat in Wieze werd de aanzet gegeven van een extra geboortebos én een herdenkingsbos.
Zesenzestig vorig jaar geboren kinderen kregen er van hun ouders een boom ter herinnering aan hun geboorte. Voor 69 overleden Lebbekenaren, al dan niet het slachtoffer van de coronapandemie, plantten hun nabestaanden een herinneringsboom. “Deze bomen zullen generaties lang verder leven als herinnering aan onze dierbaren”, zegt schepen van Milieu Goedele Uyttersprot . Voor de aanplant kocht Natuurpunt ’s Heerenbos een 6,6 hectare grote weide aan en sloot voor de bebossing van ongeveer de helft ervan een overeenkomst met de gemeente. Het herdenkingsbos is een initiatief van de Milieudienst. “Op termijn zullen beide aan elkaar grenzende sites naar elkaar toegroeien”, zegt Dirk Tas van Natuurpunt. “De weide die we aankochten, was oorspronkelijk ook bos”, zegt Tas. “Dat bestaande bos is een autochtoon bos, dat al een vermelding kreeg op een Ferraris-kaart die dateert uit 1774. Wat betekent dat alle bomen en struiken er al eeuwen met hun volle goesting staan. Hier heerst trouwens een bosklimaat. De aanwezigheid van bosanemonen, planten die pas volop gedijen na honderd jaar, bewijst dat.”
De huidige weide was vroeger ook bos. De oorspronkelijke Dikke Eik werd hier toen ooit weggeplukt. Er bestaan daar zelfs foto’s van. Schepen van Sociale Zaken Goedele De Cock en vader Dirk plantten elk een boom, om overleden dierbaren te herdenken. “We kozen een olm, omdat zo’n vijftien jaar geleden een ziekte stevige ravage in de soort aanrichtte. Het huidige plantgoed, afkomstig uit Noord-Nederland is ziekteresistent”, weet Dirk. “De mensen hebben nood aan plekken als deze”, voegt dochter Goedele eraan toe. “Een groeitraject volgen is bijzonder interessant, zeker voor jonge kinderen. Het doet deugd in je omgeving tot rust te kunnen komen en te kunnen terugdenken aan mensen van wie je afscheid moest nemen”, vult Dirk aan.
