Zoals eerder reeds gemeld, stapte ik op vrijdag 14 april 1972 in het huwelijksbootje met mijn vrouwtje Gilberte.

Een pracht van een dag, niettegenstaande het de dag voordien water goot en de dag na onze trouw het water met bakken uit de lucht kwam, was die 14^de april een zonovergoten dag.

Een feest met alles erop en eraan, ambiance van bij de receptie in Buizingen tot in de vroege uurtjes in Ruisbroek.

De volgende dag ’s namiddags vertrokken we dan op huwelijksreis, bestemming Gran Canaria, pracht van een eiland met eeuwige lente. Van de luchthaven uit kon toen over een asfaltweg ofwel naar de hoofdstad Las Palmas of naar het zuiden toe naar Maspalomas. Wie verder wilde reizen, moest op avontuur. Toffe tijd. Wij over een zandweg tot het plaatsje Arguineguin – Playa de Patalavaca. Hier had ik een complex gevonden met vakantiewoningen, een 7-tal korte straatjes met langs elke kant een 6-tal bungalows. Per straat een privé zwembad en slechts een 3-tal bungalows bezet. Kon het beter zijn ? Een pracht van een huwelijksreis, rust en tijd voor elkaar.

Een voorteken van een gelukkig huwelijk ? Blijkbaar wel, want wie kan zich vandaag de dag nog bogen op 35 jaar onafscheidelijk samen, onze vrienden en kennissen zeggen dikwijls : als we de één zien is de ander niet ver af.

Tot later.