Dominicus was de eerste "lezer" van mijn verzameling;ik ben hier ook met deze afbeelding gestart In het boekje HANDGROOT van Kees Fens kwam ik deze tekst tegen;
mooier kan haast niet
Hij kijkt iets
langs het boek heen dat op zijn schoot ligt. Zijn linkerhand raakt net de
onderzijde van de linkerbladzijde, twee vingers van de rechterhand spelen in
gedachten langs zijn kin. Hij lijkt in zijn ruime koormantel te zitten. Uit de
kap steekt het gekruinde jongenshoofd, de ogen neerwaarts. Naar het boek? Naar
binnen. Hij leest niet, hij is iets verder: hij denkt over het net gelezene na.
Wat in het boek staat, neemt hij heel langzaam in zich op. Hij is de mooiste
lezer die ik ken. Fra Angelico schilderde hem: de stichter van zijn orde.
Dominicus. Direct valt het boek in de goed zichtbare slootjes. De ene helft
helt al naar de andere. Het heeft dan niet zijn werk gedaan. Het begint dan
pas. Hier is dat meditatieve hoofd, dat ook de consequenties overdenkt van het
gelezene. En die zijn duidelijk zwaar.
|