Dag Ja deze morgen belde ze dat ze ziek was en dat ze deze week niet kon komen, ik hoorde het al direct als ik haar stem hoorde, ze klonk toch wel erg verkouden, ze zou proberen volgende week woensdag te komen. Dus dat wil zeggen dat ik mijn was zelf zal moeten doen, dat op zich is geen probleem, het probleem is de was beneden krijgen, best dat het volgende week niet is, volgende week gaat mijn man voor enkele dagen naar Kenia, normaal moest hij gisteren al weg geweest zijn, maar door zijn zware verkoudheid heeft hij de reis uitgesteld tot volgende week, hij had natuurlijk alles al voorbereid en hij had zijn ticketten al, dus hij heeft dit moeten annuleren en een week uit gesteld, daar moest hij dan wel 50 voor bij betalen, moest hij zijn reis helemaal afgezegd hebben dan moest hij 100 bij betalen, niettegenstaande hij een annulatieverzekering had, maar toch. Naar het schijnt is dit normaal. Ik had graag meegegaan, maar hij vond het een beetje te moeilijk om alles voor mij nog te regelen, want in Afrika is het misschien niet zo vanzelfsprekend dat de hotels een aangepaste kamer hebben met alle voorzieningen voor gehandicapten, enfin hij zou informeren voor eventueel een volgende keer. Hij gaat dan ook niet voor zijn plezier, hij gaat zijn klanten bezoeken, waar hij al zoveel jaren zaken mee doet. Ook niettegenstaande hij op pensioen is kan hij niet stoppen met werken, dus hij zoekt de materialen op die ze daar nodig hebben, meestal is dit voor het leger van Kenia en dan verstuurt hij dat, ofwel met de boot ofwel met het vliegtuig. Dat is natuurlijk niet voor hem, hijzelf heeft daar eigenlijk niets aan, maar dat is voor de zoon zijn firma, het helpt al ménage houden zeggen ze in West Vlaanderen. Hij heeft tenslotte heel zijn beroepsleven in de luchtvaart gewerkt, dus dat zit in zijn bloed, en dat krijg je er zo vlug niet uit, ik vind dit goed, zo houd hij zich in ieder geval zeer nuttig bezig, ik zou willen dat ik ook zo iets zou kunnnen doen, maar ik heb tot hiertoe nog niets gevonden dat bij mij past, maar ik blijf zoeken. Natuurlijk als je in een rolstoel zit is het allemaal niet zo eenvoudig om een aangepast werk te vinden, maar iets met computers, of teksten schrijven of wat dan ook, dat zou ik toch allemaal kunnen, nu vul ik veel enquetes in maar dit brengt eigenlijk niets op, maar ja ik hou mij er wel mee bezig. Groetjes
Dag Vorige week moest ik naar Pellenberg, mijn man voelde zich ziek, dus ik zeg ik zal wel alleen rijden, ik heb tenslotte een auto en rijd er niet veel meer mee, rijden op zich is geen probleem, het is er in en uit geraken en mijn rolstoel er uit halen dat is bij mij het probleem, maar tot hiertoe is het altijd gelukt dus nu zal het ook geen probleem zijn, ik was bijna mijn GSM vergeten, maar dacht er nog aan het laatste momentje. Als ik thuis vertrok voelde ik dat er precies iets niet in orde was, maar ik kon niet zeggen wat. Tot als ik moest stoppen aan het eerste kruispunt, ik moest niet stoppen, hij stopte van zelf, van als ik geen gas meer gaf stond hij stil, raar. Dus ik reed maar verder, maar veel verder kon ik niet rijden, voorbij het kruispunt in Werchter kon ik bijna niet meer vooruit, hoe meer gas ik gaf hoe trager hij reed, ik ben dan maar een zijstraat in gereden want op de grote baan stil vallen is ook niet aan te raden, ik heb dan maar gebeld naar Pellenberg dat ik er niet kon geraken dat ik in panne stond, dan naar mijn man gebeld, om mij te komen halen, ik wilde naar Touring bellen maar hij zegt belt maar naar de garagist die weet wel wat hij moet doen, zo gezegd zo gedaan, binnen de 10 minuten was mijn man daar maar op de garagist moesten we natuurlijk iets langer wachten, hij moest ook van verder komen en dan met de grote wagen want hij kon hem niet ter plaatse vermaken hij moest hem meenemen naar hem thuis, ik dacht dat ik wist wat er aan de hand was, mijn man had hem dus buiten gezet de week voordien als ze onze gasinstallatie komen installeren zijn, hij zei toen ook dat hij niet wist hoe hij dit gedaan had maar dat hij buiten stond. Enfin de maandag heeft de garagist hem teruggebracht en eigenlijk was er niets aan de hand, het was enkel de plaat die over mijn pedalen ligt die niet goed lag en drukte op de rem, maar hij heeft toch de distrubutieriem vervangen die moet om de 6 jaar vervangen worden, en mijn auto is al 12 jaar oud en die is nog nooit vervangen, terwijl heeft hin hem ook helemaal nagekeken. Ondertussen heb ik al een nieuw afspraak gekregen en mocht ik dinsdag naar Pellenberg, mijn auto was inderdaad weer helemaal in orde, met mijn schouders is het iets minder, enfin ik heb nu toch weer een spuitje gekregen in mijn linker schouder want de pijn was weer een beetje te erg geworden, ik hoop dat ik nu toch weer een tijdje minder pijn zal hebben, want als je alles moet doen met je schouders is het niet zo evident als ze zo'n pijn doen, maar ja al de pezen zijn van beide kanten afgescheurd, ja wat wil je dan. Groetjes
Dag Ja zaterdag belde mijn zoon om te zeggen dat ze de zondag tegen de middag zouden komen om te eten, zijn vrouw was weg met de oudste naar Londen, van zaterdag tot maandag, dus hij zat alleen met de drieling. En blijkbaar zag hij het toch niet zo goed zitten om voor hun te koken en heel de dag met hun alleen te zijn. Dus vond hij niet beter dan maar naar hier te komen, mijn man was zaterdag al boodschappen gaan doen, dus moest hij zondagmorgen nog maar eens terug naar de winkel om bijkomende boodschappen te doen. We hadden beslist om verse compote met worsten en patatten te doen, de kindjes eten dit graag, mijn man heeft dan ook verse tomatensoep gemaakt. Ze zouden normaal rond 11 uur komen, maar hij belde dat het eerder rond half een zou zijn, en ja tussen half een en een waren ze daar. Ziggytje had weer een verkoudheid, en ze oogjes zagen helemaal rood, en waren ontstoken, ik vond ook dat hij toch wat warm aanvoelde, zij hebben nochtans alle drie de griep gehad, maar mijn zoon zegt dat Zigy makkelijk ontsoken oogjes heeft, en dat ze daar thuis wel alles voor hebben maar hij wist niet wat, hij zou s'avonds zijn vrouw eens bellen. Ze hebben dan lekker gegeten, en dan mochten ze een snoepje hebben, En dat snoepje beloven werkte goed. Dan is mijn man met een voor een naar boven getrokken met de traplift, daar zitten ze graag op, en dan gingen ze kijken in de bergkast wat ze van speelgoed dat daar verzameld is, ze konden gebruiken, dus je kunt begrijpen dat de living in de kortste keren herschapen was in een slachtveld, maar voor ze naar huis gingen hebben ze het grootste deel toch opgeraapt, maar voor het zo ver was wilde mijn zoon ze eeerst nog in bad steken, dus met hun drietjes samen in bad, en plezier dat ze hadden, het was zo leuk dat ze er na een heel lange tijd niet uit wilden, dus eerst Yoshka, met traantjes natuurlijk, hij was zo kwaad dat ik hem niet mocht aankleden, ja dan moest hij maar wachten, en heb ik eerst de anderen maar aangepakt, zo'n drie van dezelfde leeftijd, het is toch niet te onderschatten, ik heb ze dan nog hun avondeten gegeven, ze wilden rozijnen brood met confituur. Dus als mijn zoon dan thuis kwam moest hij ze maar in bad steken, ik begrijp dat dit voor een man alleen niet zo evident is . Maar hij kan goed met de kindjes om, en ik zie dat ze graag bij hun papa zijn. Mijn man had dan nog een snoepje meegebracht van de bakker, maar ik heb ze toch kunnen overhalen om niet alles ineens op te eten, en een deel te sparen voor als ze thuis zijn, dat laatste zal niet lukken want ze hebben het laten staan, mijn zoon vond dat ze al genoeg gesnoept hadden en gelijk had hij. Dus rond 6 uur zijn ze dan vertrokken, mijn zoon zegt dat ze in de auto alle drie slapen lijk engeltjes. Dus alles is heel goed verlopen. Groetjes
