Dag Ja mijn man moest van middag naar een etentje met twee van zijn vorige collega's, waar hij in het verleden nog een paar firma's succesvol heeft mee opgestart, en hij had ze al zo lang meer gezien dus hij nodigde hun beiden uit voor een etentje in Brussel. Hij kwam hem tonen om zeker te zijn dat ik zou goedkeuren wat hij aanhad, hij had dus een zwarte broek aan en een mooi wit hemdje, en een mooie beige vest op, ik zeg het is nog niet zo warm is zou toch maar een pull aandoen als ik van u was, ok, het werd zijn zwart pulletje met v hals, hij is dan naar boven getrokken daar is hij een ander hemd gaan aandoen want hij zag dit hemd niet zo graag, dus ook een wit hemd maar met een laag aan de hals dat bruin was, dus zegt hij die zwarte pull gaat daar niet op, dus hij doet zijn bruine pull aan met v hals, dan zegt hij, nee ik zou liever een pull met een hoge coll aandoen, dus hij doet alles terug uit en doet zijn beige pull met hoge coll aan, en dan daar zijn beige vest, ik zeg maar jongen dat gaat nu toch niet, doe toch een andere pull aan een die tenminste een beetje opgeeft, dan heeft hij toch maar zijn licht blauwe pull met hoge coll aangedaan en zijn beige vest en zo is dan uiteindelijk vertrokken, natuurlijk zijn stoeferke is ook een paar malen verwisseld afhangend van hetgeen hij onderaan aan had. Dan zeggen ze van de vrouwen dat ze veel tijd nodig hebben om zich klaar te maken, amai mijne frak, dit was toch wel een koers met hindernissen. Eind goed al goed. Groetjes
Dag Ze had beloofd dat ze een raklettemachine zou meebrengen, enfin ze had beloofd dat ze dit in de loop van de week eens zou binnenbrengen, want mijn man was maar aan t'zagen dat hij eens raklette wilde klaar maken maar hij had geen machine en wist dus ook niet hoe hij dit moest flixen, dus zegt mijn werkvrouw ik heb zo'n machine staan en als je wilt dan mag je dit eens lenen. Dus ik dacht ja ze heeft dit machine mee, maar nee dat was ze vergeten, ze had iets anders mee, ze had vorig jaar beloofd dat ze voor mijn man zijn 70 ste verjaardag een papier versnipperaar zou kopen, maar mijn man zijn verjaardag was op 4 november, en er kwam geen versnipperaar, ik durfde er natuurlijk ook niets over zeggen, dus ze had vandaag een papierversnipperaar mee, voor zijn verjaardag, niettegenstaande die ondertussen toch al wel 4 maand gepasseerd was, ik had een hele hoop bankuittreksels klaar liggen, reeds van vorig jaar, dus nu kon ik ze eindelijk versnipperen, dus dat ging heel lekker, het papier was allemaal in confetti versnipperd, mijn man zou het deze namiddag ook gebruiken, maar natuurlijk voor hem ging het waarschijnlijk niet vlug genoeg, en achter een tijdje was heel de boel verstopt en het toestel blokkeerde. Ik heb dan met een engelengeduld al de kleine stukjes er zoveel mogelijk uitgeplukt met een tangetje dat in mijn nageletui zat, en het marcheert toch terug. Ze is dan nog het raclettemachine nog gaan halen naar huis, mijn man had al kaas en vlees meegebracht om eens uit te proberen, we gaan dit morgen eens avonturen. En ja mijn expresso machine laat het weer afweten, gisteren had mijn man er s'morgens water bijgevuld in het reservoir, maar hij bleef de boodschap geven dat er geen water in was, dus ik haal het waterreservoir er uit en er komt een klein zwart blokje mee uit de machine, ik heb gezocht met een pillamp waar dit blokje was losgekomen maar vond het niet, mijn man zegt ik doe dit machine niet meer terug, het is nu wel geweest, want na de drie reparaties in de firma komt er dus nog altijd water uit, niettegenstaande we er 130 voor betaald hebben is er dus niets veranderd, dus mijn werkvrouw heeft het machine weggebracht naar de winkel nadat ik gebeld had, ik hoop wel dat ze het niet terug moeten sturen naar de fabriek want ik weet niet of ik dit zal laten gebeuren, ik denk dat het tijd wordt voor een nieuw machine, het is ver mijn verjaardag, ik zal dan nog eens proberen aan mijn jongens om een nieuw machine voor mijn verjaardag, enfin ik hoop dat het niet nodig is en dat ze het in de winkel kunnen in orde bren Want ik wilde eigelijk een nieuw fotoprintertje vragen voor mijn verjaardag die heeft het ook begeven, en het laten vermaken kost meer dan een nieuw. Groetjes
Dag Ja het is gelukt, ik heb mijn electronische rolstoe terug, ze hebben hem deze middag gebracht, en geloof het of niet maar hij is dus geherprogrammeerd, dat is de reden dat ze hem op 8 oktober 2011 hebbeb meegenomen omdat ze het na twee pogingen bij mij thuis er niet ingeslaagd waren om hem te herprogrammeren, maar ondertussen is er dus een nieuwe motor ingestoken, zijn er nieuwe wieltjes vooraan geplaats en is er een nieuwe joystick geplaatst. Gelukkig moet ik er niets voor betalen en hebben ze het kunnen onderbrengen onder de garantie, het zou er nog moeten aan mankeren, een stoel die nog maar zes maanden oud was en die meer dan 9.000 heeft gekost. Het doet wel raar, ik zal hem toch moeten gewoon worden, hij is toch wel lomp, en ik heb last met de voetssteunen, die slepen constant tegen de voorste wielen aan, dus moet ik die elke keer verhogen maar dan komt mijn zit en armsteunen ook hoger, en dat is een beetje ambetant, dus ik zal hem echt moeten leren gebruiken, maar ja hij is zo lang weggeweest, hij is zo lang weg geweest als dat ik er mee gereden heb. Ik zit ook een heel stuk hoger, en als ik met mijn benen onder tafel wil moet ik hem weer lager zetten, ook om aan mijn computer te zitten. Ondertussen heb ik vernomen dat de kindjes terug thuis zijn, ze zijn een week met hun mama naar Slowakije geweest om te gaan skien, Quido en Yoshka kunnen het al goed naar het schijnt maar de tweeling durfden niet, nu gaan ze dus terug naar school, mijn zoon is ze gisteren gaan afhalen van school, anders had hij het waarschijnlijk niet geweten. Natuurlijk als de drieling verjaart dat is op 2 april, vermoed ik dat ze hier zullen zijn, want mijn zoon moet ze veertien dagen bijhouden met het paasverlof, dus dat wordt wel een beetje moeilijk, hij moet tenslotte gaan werken, want hij moet dus het geld verdienen voor hun allemaal, de mama die gaat niet werken dus van haar komt er niets, dus ik vermoed dat hij zal vragen of ze naar hier mogen komen, liever niet, want ik kan er niet voor zorgen, maar mijn man zegt dan ik ben er toch ook, maar als ze één dag hier geweest zijn is hij al pompaf, dus wat zal dat dan zijn als ze een week hier zouden zijn, ik mag er niet aan denken. Groetjes
Dag Ja ik schrok mij wel een hoedje als ik vanmorgen wakker werd, ik hoorde mijn radio bijna niet, ik dacht hoe kan dit nu, ik heb die toch niet stiller gezet, en als ik met mijn rolstoel reed hoorde ik hem niet, ik zeg dat is iets raar, ik kwam dan in de keuken en zette daar mijn radio aan, en ik verstond niet wat ze zegden, ik dacht maar hoe kan dit nu, ik heb altijd goed gehoord, ik heb wel pas een periode achter de rug dat mijn rechter oor verstopt was, maar daar was pas een stop van oorsmeer uitgehaald door de kno arts, dus dat kan het ook niet zijn, het verbeterde wel lichtjes in de loop van de voormiddag, maar toch niet normaal. Ik heb dan opgezocht naar de ziekte van meniere, en ja elke keer na een aanval van duizeligheid kan het gehoor achteruit gaan, ik dacht nee dat is toch niet waar, dat heb ik toch niet, ik heb niet meer zo'n zware aanval zoals die zaterdag meer gehad, wel nog enkele pogingen tot duizeligheid, met een beetje misselijk voelen, maar niet meer zo erg, gelukkig, ik heb dan maar direct een afspraak gevraagd met Sint Rafael ziekenhuis, want daar is die dienst in Leuven gevestigd, zij kennen mij daar al want ze hebben al verschillende malen mijn rechter oor moeten ontstoppen, maar verder nog niets, ik denk dat ze nu wel meer onderzoeken zullen doen, om te kijken wat er echt aan de hand is, ik vrees dat het meniere is, maar ik hoop uit de grond van mijn hart dat het niet zo is, ik heb nog geen miserie genoeg dat ik dat ook nog zou moeten hebben. Woensdag heb ik al een afspraak in Leuven, ik ben echt benieuwd wat ze zullen zeggen. Van de pijn kliniek krijg ik ook maar geen telefoon, ze gingen mij opbellen om een opname te organiseren, om eens al mijn medicatie te optimaliseren, en een zenuwstop doen voor mijn schouders en mijn rug maar ik krijg maar geen telefoon,. De firma voor mijn rolstoel hebben ook gebeld en vrijdag zouden ze eindelijk mijn rolstoel terug brengen, die is al in de firma van 8 oktober om te herprogrammeren, maar ze hebben allerlei andere dingen gedaan buiten het herprogrammeren, nieuwe voorste wieltjes opgezet die zouden versleten zijn, na 8 maand??, een nieuwe motor, een nieuw afdekglaasje voor de joystick want dat was gebarsten, daar heb ik het langst moeten op wachten, ze hebben dit overal moeten gaan zoeken, opdat ze de joystick niet helemaal zouden moeten vervangen. Dus dat is ondertussen 6 maand dat die rolstoel weg is, daardoor heb ik nieuwe batterijen moeten kopen voor mijn oude rolstoel, het geen normaal niet zou nodig geweest zijn. Enfin ik hoop dat hij nu in orde is, een nieuwe wilden ze dus niet geven, maar als er van in het begin al van alles moet vervangen worden dan denk je toch dat dit niet normaal is. Groetjes
Dag Mijn man had deze morgen gezegd dat we deze namiddag naar de Carrefour zouden gaan, ik vond dit goed, want het was toch al een hele tijd geleden dat we daar geweest waren en we moesten toch het een en ander in voorraad gaan halen. Maar rond de middag werd ik weer zo duizelig en begon te zweten, en ik werd weer zo misselijk, en ik weet dus niet hoe dit komt. Ik zeg tegen mijn man zo kan ik niet mee naar de carrefour, ik kan mijn hoofd niet draaien of ik moet gaan braken, zou dit toch iets zijn aan mijn evenwichtsorgaan in mijn oor, toch geen ziekte van Meniere, spaar mij er van, ik zal toch eens de dokter moeten laten komen, want zo kan het echt niet verder, dus hebben we het uitstapje maar uitgesteld tot morgen, naar de carrefour mag ik mee met hem, het is dan net of we in verlof zijn, in het buitenland gaan wij ook altijd naar de carrefour, en van daar dat gevoel van een beetje in verlof te voelen. Als hij naar delhaize of naar de colruyt gaan mag ik nooit mee, enkel maar naar de carrefour. Ik ging vandaag normaal gezien zelf naar het dorp rijden, wan mijn batterij wordt wel opgeladen maar ik moet er toch regelmatig mee rijden heeft de garagist mij verteld, dus de batterij was inderdaad naar de knoppen en hij heeft er nog maar eens een nieuwe ingestoken voor de zoveelste keer. Maar ik moet eerlijk zijn nu stond hij lang stil, maar dat is mijn man zijn schuld hij doe altijd de boodschappen en heb ik geen reden meer om nog te rijden, en als ik naar het ziekenhuis of zo moet voert hij mij ook, maar vanaf nu ga ik dus terug zelf rijden, rijden is geen probleem, enkel in en uit de auto komen wel, en dan moet ik ook elke keer mijn rolstoel uithalen en dat is natuurlijk niet zo simpel. Groetjes
Dag Ik moest dus vandaag naar Pellenberg, ik dacht eindelijk kan ik zelf nog eens rijden, maar dat was natuurlijk zonder mijn batterij gerekend, de laatste keer, ongeveer een jaar geleden dat ik een nieuwe batterij heb laten insteken, heb ik terzelfdertijd ook een batterijoplader gekocht, mijn garagist had mij dit aangeraden, omdat mijn auto dikwijls een tijdje stil staat zonder dat er mee gereden wordt, en hij dan regelmatig moet komen om hem terug in gang te krijgen, vond ik dat dus ook de beste oplossing, ik wist zelfs niet dat dit bestond. Enfin de vorige keren dat ik wilde rijden had ik dus nooit problemen, maar deze morgen was het anders, ik sluit dus de oplader af, en wil vertrekken maar hij geeft dus een heel raar geluid en slaagt niet aan, ja daar zat ik in mijn auto, blijven zitten had natuurlijk geen zin, ik moest naar Pellenberg, dus uit de auto en maar roepen naar mijn echtgenoot, die moest hem nog kleden, gelukkig was ik goed op tijd, dat hij nog wel even tijd had om zich klaar te maken, ik had die afspraak gemaakt omdat ik volgens de prof, de dokter moest zien van de revalidatie, maar ik heb ze niet gezien, de assistent wist mij doodleuk te vertellen dat ze van de pijn in de nek en de rug weinig of niets afwist, had ik dat geweten had ik al veel vroeger een afspraak kunnen krijgen voor mijn prothesen, en had ik waarschijnlijk nu al nieuwe gehad. Enfin we waren dus goed op tijd en hadden gelukkig ook niet lang moeten wachten, het enige wat ze gedaan hebben, was de maat nemen voor een nieuwe liner, en dat zal een paar weken duren voor die binnen is en dan pas kunnen ze de maat nemen voor nieuwe prothesen, dus alles bij elkaar zal ik toch een week of zes geduld moeten hebben voor ik nieuwe heb. Als ik thuis kwam heb ik dan gebeld naar Touring, vermits ik daar lid ben, binnen het uur zouden ze iets van zich laten horen, en binnen het half uur was de technieker al ter plaatse, hij wist direct wat er aan de hand was, het was dus de batterij, hij heeft mijn auto terug in gang gekregen, we hebben hem ongeveer een uur laten draaien in de garage met de poort open natuurlijk, ik heb dan naar mijn garagist gebeld, maar hij was niet thuis, het zou nog zo een half uur duren voor hij terug was, ik ben dan een tourtje gaan doen met mijn auto, ik dacht waarom niet eerst naar de carwasch, maar als ik daar stond te wachten vond ik dit misschien niet zo'n goed idee, ik heb dan nog eens gebeld naar mijn garagist, maar hij zegde je moet niet naar hier komen, ik zal er een ander batterij bij u thuis komen insteken , want uw batterij moet eerst 8 uur afkoelen voor ik hem kan testen of hij nog goed is, of kapot. Maar hij had een beetje moeite want hij voelde zich ziek, maar hij zou toch proberen om te komen, omdat ik morgen naar Gasthuisberg moet, maar het is al avond en hij is nog niet geweest, ik vrees het ergste, enfin we zullen wel zien, en anders moet ik die afsraak maar proberen te verplaatsen, reeds voor de tweede keer. Groetjes
Dag Dinsdag ben ik dan eindelijk op consultatie kunnen gaan bij de dokter van de pijnkliniek, de prof van mijn schouders had gezegd dat de dokter van de pijnkliniek een zenuwblok zou moeten doen aan mijn schouder om de pijn toch een beetje onder controle te krijgen, vermits ik als ik mij laat opereren niets meer kan doen, moeten ze maar op die manier proberen er iets aan te doen, om mij het leven toch een beetje aangenamer te maken, de prof. zou dit eerst met dr. k. bespreken en dan zou ze dit met mij afspreken wat er gedaan kan worden, tijdens een consultatie. We moesten daar zo lang wachten eer het mijn toer was, uiteindelijk kwam er een assistent mij roepen en mijn man zegde hem, ik vind dat je je moet excuseren bij mijn vrouw dat we zolang hebben moeten wachten, mijn man zegde dit om te lachen maar die assistent hem dit kwalijk, die kon daar dus niet mee lachen en zei ik moet mij helemaal niet excuseren, mijn man nam dit dus ook verkeerd op, en uiteindelijk is hij vertrokken met slaande deuren en liet mij alleen bij de assistent, ik probeerde nog de toestand te vergoelijken maar het was te laat, mijn man was weg en daar zat ik, ik heb hem dan maar geexcuseerd dat hij dit niet meende, maar dat we toch wel lang hadden zitten wachten, hij zei daarop dat hij daar ook niet kon aan verhelpen, dat de consultaties wat uitgelopen waren, voor de rest was hij heel vriendelijk tegen mij. Na de situatie uigelegd te hebben, hij had zelfs mijn émail er bij gehaald die ik toch al wel enkele weken voordien had geschreven, dan haalde hij er de dokter zelf bij, en die vond dat het beter was dat ik werd opgenomen om te voorkomen dat ik constant op en neer naar Pellenberg zou moeten voor verschillende behandelingen, zowel voor mijn rug als voor mijn schouders, en ook om mijn medicatie eens op punt te stellen, maar ze vond dat ik eerst naar Dr. K. moest, dat is dus volgende week, maar dan was zij in verlof, dus de opname zou gepland worden voor begin maart. Dinsdag moet ik dus terug naar Pellenberg vooral voor mijn prothesen, ik mocht al van vorig jaar nieuwe prothesen hebben, maar ze zijn vergeten mij te verwittigen, dus nu eindelijk kan ik er voor gaan, ik hoop dat ze van de eerste keer de maat zullen nemen, zodanig dat ik ze vlug heb, want deze zijn ondertussen wel te groot geworden en ze doen mij enorm pijn, en dat is niet de bedoeling he. Groetjes
Dag Ja gisteren had ik het terug, ik zat rond de middag aan mijn computer en opeens overvalt mij een verschrikkelijke aanval van duizeligheid, ik mocht niet kijken naast mij of op kijken of alles begon te draaien en ik voelde mij zo misselijk als wat, ik kon niets meer doen, ik moest mijn ogen dicht doen of alles draaide lijk dat ik in een draaimolen zat, ik werd zo misselijk en begon te zweten, en kreeg enorme hartkloppingen, het duurde en bleef duren, uiteindelijk ben ik even op mijn bed gaan liggen maar ik kon het er niet lang volhouden want het was er veel te koud, mijn man was al komen kijken, hij zegt je moet de dokter laten komen, maar ja het was zaterdag dan roep je zomaar geen dokter als het niet dringend nodig is, ik ze het zal wel passeren net zoals de vorige keren, het was nu al de derde keer dat ik dit meemaakte, plots moest ik dan ook gaan over geven, ik voelde mij zo mottig, ik weet echt niet wat hier aan de hand is, maar goed kan dit toch niet zijn, het heeft toch wel geduurd tot bijna avond, het begon al donker te worden, mijn werkvrouw was daar, ja vorige week was ze dus weer niet geweest, door de slechte staat van de weg, ze vond het dus te gevaarlijk, maar nu was ze er dus wel, s'morgens was dan mijn tooster in pan gevallen, en in de late namiddag is ze dan terug gekomen en had ze een nieuwe tooster mee, dat is al voor je verjaardag zei ze mij, niettegenstaande dit nog 6 weken te vroeg is, maar ik heb het dankbaar aanvaard, we hebben dan samen nog de lakens geplooid, gelukkig was het dan al beter, deze morgen heeft ze al gebeld om te vragen hoe het was, ze maakte zich toch echt wel zorgen. Groetjes
