Dag Ja maar nu kom ik wel serieus in de problemen, ik rijd ondertussen al meer dan een maand terug met mijn oude rolstoel, waar ik ondertussen reeds bijna 7 jaar mee rijd, niettegenstaande ik om de vijf jaar recht heb op een nieuwe electronische rolstoel, gisteravond keek ik naar mijn joystick en ik schrok mij een hoedje, die stond nog op één streepje en dit stond te flikkeren, dus mijn batterij was plat, je moet dan weten dat die elke dag opgeladen wordt, heel de nacht ligt die aan de oplader, ik rijd er alleen maar mee binnen van de ene plaats naar de andere, en toch was die batterij plat, abnormaal. Normaal gezien is die rolstoel natuurlijk afgeschreven, maar natuurlijk door de problemen met mijn nieuwe rolstoel ben ik verplicht om hem terug te gebruiken, met al de gevolgen van dien. Dus nu ben ik verplicht om nog een nieuwe batterij te laten plaatsen in die oude rolstoel, ik moet toch met iets kunnen rijden, maar ja dat kost enorm veel geld, en ik ben niet van plan om dit zelf nog op te hoesten, maar voor Ortec is er blijkbaar geen problemm, dat zetten ze op de rekening van mijn Salsa, voor het Vlaams Fonds, natuurlijk met het feit dat mijn geld dat voorzien is voor de nieuwe rolstoel zo met een heel deel zal verminderd worden, enfin ik maak er mij niet al te veel zorgen over, we zien wel, morgen komen ze de nieuwe batterijen plaatsen, want mijn Salsa rolstoel zal wel nog een tijdje uit de circulatie zijn, want het stuk dat ze nodig hebben moet van Nieuw Zeeland komen, dus dat is niet bij de deur, en ze wilden eerst mijn roltoel zo terug brengen maar daar ben ik natuurlijk niets mee vooruit, hij moet toch vermaakt worden, en ik moet toch een nieuwe batterij hebben, in geval die oude rolstoel in de toekomst nog zou nodig hebben. Nu vandaag moet ik zeggen dat het precies iets beter is, normaal is het rond deze tijd dat mijn batterij al half leeg is, maar dat is hetzelfde als dat je naar de tandarts moet, en in de wachtzaal is je tandpijn over, dus nu lijkt de batterij niet zo vlug af te gaan als gisteren, nu weet ik het ook niet meer, enfin morgen komen ze toch een nieuwe plaatsen , dan ben ik toch gerust. Groetjes
Dag Zondag hebben we eindelijk mijn ventje zijn verjaardag gevierd, samen met de waarming up van mijn zoon zijn huis. Mijn andere zoon was er ook met zijn vriendin, mijn man zijn zus en haar man, en wij dan natuurlijk. Ze hadden een lekker diner besteld met fazant. Wij hadden voor mij zoon en schoondochter een stel gekocht voor zijn open haard, het moest iets modern zijn, want zijn haard is ook modern, dus we hebben zo'n stel gekocht in inoxidabel, mooi maar eenvoudig, hij was er toch heel content mee. Eerst natuurlijk kregen we een lekker glas champagne, mijn man had een paar flesen meegenomen die we nog in Frankrijk gaan halen zijn, en enkele appertizers, dus dat was al een goed begin, mijn zoon en vriendin moesten met zijn zus en schoonbroer natuurlijk van de kust komen, dus die hadden er al een hele trip opzitten, gewoonlijk zijn wij het die het verst moeten rijden, nu waren de zaken eens omgedraaid, en moesten wij het kortste eind rijden. Hij had ook lekkere oesters en gerookte zalm als voorgerecht, dan een witloofsoep, en dan fasant met witloof en appeltjes en rode besjes, met de aangepaste wijnen. Mijn man had vissoep gemaakt, alhoewel ze gezegd hadden dat dit niet nodig was, kon hij het toch niet laten, maar we hebben er toch een deel voor hun daar gelaten, en de rest terug mee naar huis genomen. Het was heel goed verzorgt, na de hoofdschotel kreeg mijn man zijn verjaardagspakje, de zonen hadden hem een ipad beloofd, dus hij kreeg een pakje en wat zat daar in een "ipad", maar dan wel letterlijk, een groene kikker in vorm van rugzak met i opgeschreven, natuurlijk was het dat niet dat hij wilde, maar lang moest hij niet wachten want daar kwam dan zijn echte ipad op de proppen, bij telenet was er al de installatie van een WIFI besteld, dat zijn ze dinsdag komen doen, want anders kon hij er uiteraard niets mee aanvangen, dus hij kon nu op internet, maar zijn émail en TV lukte nog niet, dan is de zoon op een middag eens gekomen, en heeft hem zo weg wijs gemaakt voor de tv, nu nog voor het émail verkeer, daarvoor moest hij naar een winkel in Mechelen, waar de zoon eerst geweest was, maar hij kon de ipad daar niet kopen, zodanig dat hij het toch langs internet heeft moeten bestellen, maar in die winkel hebben ze hem wel goed geholpen, hij heeft dan wel een abonnement moeten nemen voor hulp van een 75 , maar als hij problemen moest hebben kan hij naar de winkel bellen of er naar toe gaan, dus dat is dan wel handig, nu was hij aan het proberen om allerlei proeven te doen voor zijn geheugen van Albert Einstein, en vanavond wilt hij in zijn bed kijken naar het voetbal op zijn ipad. Het is natuurlijk wel handig als hij in het buitenland is, hij moet dan natuurlijk opletten dat hij een speciale code intikt, zodanig dat de rekening niet reikt tot het plafond, wan als je niet oplet is het toch wel verschrikkelijk duur, vooral in het buitenland, maar dat weet hij ondertussen, en hij zal hem wel niet laten verrassen. Zo heeft hij toch weer een nieuw speelgoedje bij. We hebben daar toch een zeer gezellige namiddag gehad, spijtig dat het weer niet zo meeviel, er was spijtig genoeg geen zon, dus op terras zitten zat er niet direct in, maar dat is dan voor de volgende keer. Groetjes
Dag Ik begrijp er niets meer van, mijn nieuwe rolstoel die ik tenslotten nog maar heb van ergens begin dit jaar is ondertussen al bijna vier weken weg om hem te herprogrammeren. Hiervoor zijn ze al twee maal bij mij thuis geweest, en telkens is dit mislukt, dus hebben ze hem meegenomen om dit bij hun te doen, ondertussen hebben ze al een nieuwe motor gestoken, ik vroeg waarom een nieuwe motor, omdat er dus een geluid in zat als ik er mee reed dat niet normaal was, ze hebben ook al de voorste wieltjes vervangen want ze vonden die afgesleten, op nog geen zeven maanden, mijn oude rolstoel heb ik bijna 7 jaar mee gereden en die voorste wieltjes zijn nog nooit vervangen, er is ook een barst in het schermpje van de joistick, dus ik moet daar ergens mee tegen gezeten hebben, nu gaan ze zoeken of ze zo'n plastiekje kunnen vinden om dat te vervangen, vinden ze dit niet moeten ze heel de joistick vervangen en dat kost natuurlijk wel een beetje geld, hoeveel weet ik niet, maar ik hoop dat ik dat niet moet betalen en dat ik dit kan doorzenden naar het Vlaams Fonds, die motor is het enige dat ze onder de waarborg kunnen nemen zeggen ze, ik ben toch eens benieuwd. Ik vraag mij toch af hoe lang het allemaal nog zal duren, ze hebben wel gezegd dat het nog wel een paar weken in beslag zal nemen, voor mij is het ok, ik heb mijn oude rolstoel nog, ik wist niet dat die nog zo goed van pas zou komen, maar je ziet wel dat je nooit iets te vroeg moogt afschrijven, voor je zeker weet of alles in orde is, ja en het toppunt van al, waar hij uiteindelijk voor werd meegenomen zullen ze dan toch nog bij mij thuis moeten doen, ik begrijp er niets meer van. Groetjes
Dag Mijn ventje is ondertussen verjaart op 4 november, maar ik heb nog geen stukje kunne schrijven hierover. Ik heb niet zo graag dat hij verjaart want een paar maanden later volg ik dan, hij is dus 70 jaar geworden, en vermits wij maar een paar maanden schelen, wel van een ander jaar wordt ik in maart dus ook 70, en dat heb ik niet zo graag, alles gaat veel te rap, de weken vliegen voorbij alsof het niets is, en de jaren volgen elkaar zo vlot op dat je de tel zou kwijt raken, zijn verjaardag hebben we nog niet gevierd dit wordt gedaan op 13 november, bij mijn jonste zoon, en terzelfdertijd gaat bij mijn zoon de houswarming door, want sedert hij in zijn nieuwe huis is ingetrokken, is dat nog niet ingewijd, ze hebben dit al wel gedaan met hun vrienden vorige zondag, maar nog niet met de familie, dus op 13 november wordt dit samen gedaan, zij zouden voor een etentje zorgen, wij moesten aan niets denken. Op 4 november had mijn man wel oesters meegebracht, om toch een beetje zijn verjaardag onder ons te vieren, ik lust ook graag oesters, maar de dokter was s'middags nog geweest omdat mijn verkoudheid blijft aanslepen, en ik een enorme zware hoest behoud, dus hij heeft dan nog maar een kuur voorgeschreven met zwaardere antibiotica, maar een uur na dat ik een genomen had, voelde ik mij enorm misselijk en moest ik overgeven, dus dat is mij twee maal overkomen, ik heb dan s'avonds teruggebeld naar hem, en hij zou de volgende dag een voorschrift voor een ander medicament in de bus steken, wan deze die hij eerst had voorgeschreven mag ik dus niet meer nemen. En natuurlijk oesters heb ik dan ook niet gegeten, maar mijn man vond hij dit niet erg, hij heeft ze in twee dagen maar zelf opgegeten, en ze waren heel goed zij hij. Dus nu heb ik een ander medicament en ik moet zeggen dat het wel effect heeft, mijn hoest is al veel verbeterd, misschien komt het nog wel goed. Groetjes
Dag Zoals elk jaar zijn we zondag, lijk de meeste mensen denk ik naar het kerkhof geweest, naar Blankenberge, wij gaan altijd naar het kerkhof voor het graf van mijn schoonouders te gaan bezoeken, nooit gaan we naar het kerkhof waar mijn ouders liggen, dat is zo gegroeid, elk jaar is dit een traditie, en daar wordt dus niet van afgeweken. Onze zoon is ons komen ophalen zodanig dat we maar met een auto moesten rijden, het spaart natuurlijk brandstof, en we moesten toch dezelfde richting uit, Om 10 uur is hij ons komen halen, we hadden afgesproken dat we om 12 uur daar aan het kerkhof zouden zijn, mijn oudste zoon stond al te wachten met zijn vier kindjes, zijn vrouw was er niet bij, want spijtig genoeg zij willen gaan scheiden, ik begrijp er niets van maar ja het is hun beslissing en daar kan ik natuurlijk niet tussen komen, het is natuurlijk de mode, er zijn tegenwoordig niet veel getrouwde koppels die nog samen blijven, ik vind het natuurlijk heel erg voor de kindjes, nu is alles nog zo onzeker, mijn zoon woont voor het ogenblik in een appartement aan de kust, terwijl zijn vrouw met de kinderen in hun nieuwe huis zit, enfin hij had dus dat weekend voor vier dagen de kinderen onder zijn hoede, en zijn vrouw wilt dus niet als hij de kinderen heeft dat hij dan in het huis verblijft, hij moet dan weg. Enfin ik hoop dat ze gauw een overeenkomst bereiken zodanig dat iedereen content is. Na het kerkhof zij we dan naar het appartement van mijn schoonzus geweest, we hebben daar samen wat soep en broodjes gegeten, het was gezellig, de kindjes waren wel wat druk, maar ja houd eens vier kindjes van bijna 8 en drie van 4 jaar stil, dat kan dus niet, mijn zoon zou ze nadien terug naar huis brengen, hij vertelde achteraf dat zijn "ex"vrouw zelfs niet thuis was, hij heeft natuurlijk moeten wachten tot ze thuis was. Ik wil er nog niet teveel over kwijt, omdat ik er mij niet zo goed bij voel, maar dat is mijn probleem. Groetjes
Dag Ja gisteren moest hij een paar boodschappen doen, zoals elke dag trouwens, na een tijdje komt hij thuis, hij zegt is mijn telefoon hier, ik zeg ik weet niet ik heb hem nog niet gezien, dus ik bel om te horen of ik hem eventueel hoor bellen, dat moet ik regelmatig doen, want regelmatig vind hij zijn telefoon niet, maar direkt vingen wij hem dan terug, maar nu hoorden we niets, alles afgezocht, maar niets te vinden. Ik zeg maar had je hem als je wegging, hij wist het niet meer, maar dacht van wel, dus hij is dan terug gegaan naar de winkels waar hij geweest was, onderandere de krantenwinkel, maar die was al gesloten en hij moest dus wachten tot halftwee, en de carre four in Tremelo. Maar daar hadden ze niets gevonden, hij heeft dan toch maar zijn naam en adres en telefoonnummer opgegeven, je weet maar nooit dat er nog eerlijke mensen zijn op de wereld, en nu maar hopen, maar hij zag het dus niet zitten, waarschijnlijk is die uit zijn zak gevallen en heeft iemand die opgeraapt, en ja wie kan nu geen telefoon gebruieken. Hij heeft dan onmiddellijk gebeld naar Proximus om zijn nummer e blokkeren, moest hem iemand vinden dan kunnen zij op zijn kosten toch niet meer bellen. Hij is dan maar naar de winkel gegaan voor een nieuwe telefoon want hij kan die dus niet missen, maar hij moest een dag wachten om hem te activeren voor hij hem kon gebruiken, dus hij kon hem nog niet meebrengen. Nu s'avonds rond 6u30 bellen ze van de carre four dat ze zijn telefoon gevonden hadden, hij lag op de parking en inderdaad een eerlijke vinder heeft hem in het magazijn binnen gebracht, dus hij was uit het zakje gevallen terwijl hij uit zijn auto stapte, het is zo'n zakje dat van boven open is, niets waard dus, hij heeft dit direct weggegooid, hij heeft nog wel een ander met een tiret maar hij vond het eerder niet, maar nu wel, dus heb ik maar gebeld naar de electriekwinkel dat hij zijn nieuwe telefoon niet nodig had, en gelukkig vonden ze dit geen probleem, hij moest natuurlijk ook terug bellen naar Proximus om zijn telefoon terug te activeren, die deden een beetje moeilijk, je moet daar natuurlijk allerlei nummertjes doorlopen voor je aan de juiste persoon kunt geraken maar gelukkig is dat allemaal in orde gekomen. Dus weer een akefietje die goed is afgelopen, mijn man was er toch efkens niet goed van, want niemand verliest graag zijn gerief dat hij nodig heeft, hij was ook enorm nerveus, maar gelukkig nu is alles terug in orde, en kan hij weer op zijn twee oren slpapen. Groetjes
Dag Een week of 6 geleden kreeg ik pijn in mijn rug ter hoogte van de catheter die daar geplaatst is om het vocht dat in de grote cyste zit die in het ruggenmergkanaal zit af te leiden naar de buik, en heel het verloop van de catheter doet enorm veel pijn, in Pellenberg hebben ze dan geconstateerd dat de kracht in mijn benen op twee jaar met 2 punten was afgenomen, van 4op5 nu naar 2op5, dus dat is wel een groot verschil, ze hebben dan ook gekeken naar mijn rug, en er zit daar een dikte en als je daar op drukt doet dit dus enorm veel pijn, er is toen een ct scan genomen, en men vond dat ik zo vlug mogelijk naar neurochirurgie moest gaan, op 31 augustus was ik daar geweest, maar volgens de dokter die ik toen gezien heb was er niet echt iets aan de hand. Dan heeft de dokter van de pijnkliniek naar mijn rug gekeken omdat ik dus bleef klagen, en volgens de foto's vond zij dat daar iets zat, zij dacht aan een cyste, ik heb dan gemaild naar een andere prof van neurochirurgie en alles uitgelegd, en ik ben daar dus gisteren bij geweest, die heeft mij onderzocht en inderdaad geconstateerd dat ik nog weinig kracht heb in mijn benen, hij zegt er zit daar inderdaad een cyste maar ik zou daar voorlopig niets aan doen, of het moest zijn dat ze natuurlijk veel groter wordt en meer problemen veroorzaakt, dus voorlopig mag ik gerust zijn, ik was al bang dat er eventueel een tumor zou zitten maar het is gelukkig maar een cyste, die uiteraard niets te maken heeft met die andere cyste van in het ruggenmergkanaal, deze zit er buiten. Maar nu ben ik min of meer gerust gesteld, de kracht in mijn benen zal wel niet meer verbeteren als je weet dat die grote cyste het ruggenmerg volledig platdrukt tegen de wand, die cyste wegnemen heeft natuurlijk geen zin, want dit is in het verleden al twee maal gebeurd en elke keer stond ze er op een week terug, dus dat is verloren moeite. Ik zal daar moeten mee verder leven, en kan alleen maar hopen dat het verlies van kracht niet te snel gaat. Groetjes
Dag Ja hij is al terug van Kenia, vorige maandag is hij met mijn zoon van hieruit om 4u30 vertrokken, mijn zoon was hier blijven slapen natuurlijk, de vlucht was om 7 uur naar Zurich, en dan van daar naar Nairobi, zodanig dat ze s'avonds rond 6 uur onze tijd ter plaatse zouden zijn, dan te bedenken dat er maximaal twee uur verschil is met ons, ttz. 2 uur later dan bij ons, zal het daar rond 20 uur geweest zijn. Om 21 uur heeft hij gebeld dat ze veilig in het hotel waren toegekomen. Ze hadden een goede reis gehad, moe waren ze wel, maar nu konden ze gaan slapen, eerst nog een beetje eten en dan komt dit wel goed. Op dinsdag moesten ze in de namiddag vertrekken naar Eldoret, met een binnnenlandse vlucht, want de volgende dag moesten ze de fabriek bezoeken, en het contract tekenen met de bazen van het leger. Hij heeft mij een paar keer gebeld van Kenia, en éénmaal gesmst, dit laatste kan hij nog niet lang, hij wilde dit nooit doen, hij had dit niet nodig vond hij, maar hij moest het toch eens voor iets hebben ik heb het hem dan getoond, en nu doet hij het vlot, hij zegt ik wist niet dat dit zo simpel was, zo zie je maar. De volgende dag moesten ze terug in Nairobi zijn voor de banken, alles is goed verlopen, en de vrijdagavond zijn ze terug vertrokken naar Zaventem, ik dacht dat ze terug kwamen langs Zurich dus ik had gekeken op teletext hoe laat hun vliegtuig zou landen, en van Zurich zou dit om 9u10 zijn, maar ineens hoor ik de voordeur open gaan en hij was er al, zij waren dus rechtstreeks van Nairobi naar Brussel gereisd zonder omweg, ze zijn zelfs in bissnesklas afgekomen, dus ze hebben wel een beetje kunnen slapen, en maar goed ook want mijn zoon moest nog naar de kust rijden en dan nog een zware vergadering voorzitten op zaterdag, dus ik hoop dat hij toch een beetje uitgerust was. Mijn man zegt ook dat hij daar mensen zonder benen op de grond heeft zien kruipen, dus zonder rolstoel of niets, ja dan hebben wij het hier toch nog heel wat beter dan daar. En mogen we blij zijn dat we in Belgie wonen en niet in Afrika. Ik zat dus heel de week alleen, maar alles is goed verlopen, op woensdag is mijn werkvrouw eindelijk komen kuisen, dit was ondertussen een maand geleden, dus het was wel even nodig, mijn was en strijk kan ik met enige moeite zelf doen, maar de kuis zie ik toch niet zitten, zij was eerst een paar weken op verlof geweest naar Turkije, en vorige week woensdag, de dag dat ze normaal ging komen kreeg ik een sms dat ze nog maar pas was terug gekomen en dat ze zaterdag zou komen, de zaterdagmorgen kreeg ik dan telefoon dat ze zich niet goed voelde, en ja dus ze kon dan ook niet komen, en dan is ze toch woensdag erop gekomen. Op vrijdagavond is mijn zoon en schoondochter hier geweest, dan hebben we samen gekookt en samen lekker gegeten, het is toch plezanter dan hier alleen te moeten zitten, maar ik heb mijn plan getrokken, enkel had ik een verschrikkelijke verkoudheid, al van de week voordien als mijn kleinkindjes hier geweest waren, eentje had een verkoudheid en ja ik twee dagen later ook, ik wilde wachten met de dokter te bellen tot mijn man thuis was, want hij moest bij hem bloed nemen om zijn suiker te controleren en daarom heb ik gewacht niettegenstaande ik het wel lastig had, gepaard met een zeer zware hoest, dus nu neem ik anitibiotica en zal het gauw wel beteren, we leven op hoop. Groetjes
Dag Het is reeds van het begin dat ik mijn nieuwe rolstoel heb dat ze gingen komen om hem te herprogrameren, als ik hem op binnen zet, zelfs op maximum raak ik niet vooruit, ik moet hem dus zetten op buiten om binnen vooruit te raken, ze zijn ondertussen al twee maal geweest om dit varkentje te wassen, maar twee maal lukte het niet, ze raakten gewoon niet in het programma om te kunnen herprogrameren. Eindelijk hebben ze dan beslist om hem te komen halen, want er zijn toch nog een paar ander details die ze moeten in orde stellen, onderandere mijn voetsteunen die dus volledig losstaan, vooraan het schermpje is er een krak in tot in het scherm, ik moet daar ergens mee tegen gestoot hebben, maar waar weet ik absoluut niet, maar ja het komt ook zo ver vooruit, het is natuurlijk niet moeilijk om daar ergens mee tegen te stoten, maar waar en wanneer ik dat zou gedaan hebben kan ik mij echt niet herinneren, zondag heb ik gezien dat dit kapot was, ik hoop alleen dat ze het laten vallen onder waarborg, maar ik betwijfel het we zullen wel zien, dus vrijdag namiddag zijn ze hem komen halen, ik had gelukkig mijn oude rolstoel beneden laten opladen, zodanig dat die altijd klaar staat als het moest nodig zijn, dus nu was het nodig, mijn man is hem gaan halen, ik was terwijl nog met mijn nieuwe rond gereden om mijn was in te steken, dus ik heb hem dan geholpen om te zeggen wat hij moest doen om hem van de garage tot vooraan binnen te krijgen, natuurlijk als je dit niet gewoon bent om daar mee te rijden is dat toch niet zo simpel. Van uit de garage tot vooraan ging het nog, maar het hellend vlak nemen zag hij toch niet zo goed zitten, hij is er dan maar uit gegaan en heeft hem maar binnen geduwd. Ik zat er juist terug in als ze daar waren om hem te komen halen. Nu moest ik hem nog terug weer gewoon worden, want hij is toch een stukje lager dan de andere, maar hij is veel eleganter en lichter dan die andere, enfin ik rijd er veel liever mee, en dat is toch ook belangrijk, van mij moeten ze hem niet te vlug terug brengen, ik red mij wel. Groetjes
Dag Maandag morgen vertrekt hij naar Kenia, hij moet om 4 uur opstaan want zijn vlucht is om 7 uur; en ze moeten tenminste anderhalf uur op voorhand in de luchthaven zijn, mijn zoon gaat mee met hem, hij komt hier dan slapen, want van de kust moeten komen s'morgens vroeg is toch wel een beetje moeilijk, hij rijdt met zijn aoto naar de luchthaven, normaal zou mijn zoon vrijdag alleen afkomen omdat hij zaterdag een belangrijke vergadering heeft, mijn man zou dan blijven tot maandag, hij zou het weekend naar Mombassa gaan, om te kijken naar het hotel, waar wij eventueel eind van het jaar zouden naartoe gaan, en hij wilde ter plaatse gaan kijken of het hotel wel een aangepaste badkamer heeft voor gehandicapten, maar ze hebben het hem afgeraden omdat er zoveel mensen gekidnapt worden voor geld, hierdoor riskeert hij niet goed om riskeert hij toch niet goed om alleen naar Mombassa te gaan, er zijn vrienden van mijn zoon die er pas geweest zijn en die met die zware verhalen naar huis kwamen en nu durft hij niet meer, nu komt hij dus met de zoon vrijdag af dat ze zaterdagmorgen terug op Zaventem staan, ik zal dan wel een week alleen zitten , maar mijn werkvrouw is terug uit verlof, ze is drie weken niet komen kuisen, normaal ging ze gisteren komen maar ze sm mste mij dat ze pas was teruggekomen en dat ze zaterdag komt, mijn andere zoon is er ook nog, die woont maar vijf minuten met de wagen van mij vandaan dus dat zal geen probleem zijn, in geval ik iets nodig moest hebben. Ik ben er gerust op. Ik doe er nog een foto bij van de kindjes, van gistermiddag in Ikea, daar gaan ze nu de woensdagmiddag met hun papa gaan eten. Groetjes
Dag
