Dag Het was al een hele tijd geleden dat we de kindjes nog gezien hadden, en wel van de vierde verjaardag van de drieling, op 2 april, dus werd het tijd dat we ze nog eens te zien kregen. Mijn zoon is dan zondag met de vier kindjes hier geweest, ze kwamen tegen de middag, we zouden frietjes klaar maken met compote en biefstaek, omdat ze thuis geen frietjes krijgen vonden we dat wel een goed idee. De maandag zouden ze dan vertrekken naar Slowakije samen met hun mama, mijn zoon doet ze dan met de auto naar Charleroi om daar het vliegtuig te nemen, in praag moeten ze dan nog een hele reis afleggen met de trein voor ze dan uiteindelijk s'avonds ter plaatse van bestemming toekomen, het is toch wel een vermoeiende reis voor die kindjes, mijn zoon zegt dat ze voor drie weken naar ginder gaan bij hun slowaakse oma en opa, maar Quido zegt dat ze een maand gaan, we zullen wel zien hoe lang ze weg blijven. Ze hebben hun hier goed geamuzeerd, in de namiddag hebben ze dan samen met hun papi en papa een robbertje voetbal gespeeld in de hof, ik wist zelfs niet dat we nog een voetbal hadden maar blijkbaar lag er toch nog een in de garage, hij was niet erg hard niet meer maar ze hebben er toch goed kunnen mee spelen, ze zijn nog klein he dan moet die bal zo hard niet zijn anders kunnen ze hem nog niet opheffen, mijn man had ook een zak snoep meegebracht en constant stonden ze daar te bedelen voor een snoepje, we wilden de overschot meegeven voor thuis en voor onderweg als ze op reis gaan maar mijn zoon wilde dit niet, normaa krijgen ze thuis weinig of geen snoepjes, dat is iets dat ze hier alleen maar krijgen, maar ja voor die enkele keer dat ze komen kan dit toch geen kwaad. Als ze rond 6 uur terug wegreden was Quido een beetje triest, hij zag het niet zo goed zitten om een hele maand weg te gaan, ja ik versta het ook niet zo goed, ze hebben thuis alles wat ze willen, en een grote hof met een groot bos, waar ze lekker kunnen in spelen, maar ja ze zullen wel hun redenen hebben he. Ik wil mij daar dus niet mee moeien, ik kan ze geen maand hier hebben, want ik kan er niet voor zorgen, ik kan met moeite voor mijn eigen zorgen, dus ja ze doen maar. Groetjes
Dag Ondertussen was het dus maandagmorgen geworden, we werden wakker en het was enorm aan het regenen, maar eer we goed en wel op waren en klaar om te vertrekken was het al droog en scheen de zon al terug, maar eigenlijk is dit normaal want de laatste dag als we ergens zijn regent het altijd. Vandaag moesten we naar de fabriek om het pakje op te halen die mijn man dus nodig had om op te sturen naar Afrika0. Hij had de vorige week al een paar maal gebeld naar een hotel in de Elzas om te verifieren of ze een aangepaste kamer hadden voor invaliden en tweemaal werd dit bevestigd, ook op internet stond er aangepast aan mindervaliden, dus toch nog even gecontroleerd met de telefoon voor we vertrekken om zeker te zijn dat we s'avonds toch een hotel hebben en niet nog eens het hele eind naar huis moeten rijden. Maar wat bleek nu dat er helemaal geen sprake was van een aangepaste kamer, de badkamer was breed genoeg en ik kon dus binnen in het hotel maar dat was het. Dus het is nog maar eens bewezen je moet elke keer checken en dubbel checken voor je zeker kan zijn, maar waarom dat dit dan zo op internet mag staan dat begrijp ik toch niet goed. Dus we zullen wel zien waar we uitkomen, we moesten eerst nog 150 km. verder rijden tot die fabriek, maar we waren vroeg het was nog maar 9 uur, dus geen probleem. Mijn man verzet de auto om alles makkelijk te kunnen inladen ik ga er in en we willen vertrekken, maar opeens doet die auto niets meer, enkel een raar geluid en verder niets, wat nu gedaan, mijn man kent daar natuurlijk niets van, alles uitgeplozen in het handboek, dan hebben ze van het hotel maar een garagist gebeld uit de buurt om even te komen kijken, want een garage van ons automerk was tenminste 40 km van het hotel. Na enkele minuten kwam de garagist, en hij zegt ik zal maar eens proberen met het eenvoudigste, de batterij, ok de auto had dan wel 2 dagen stil gestaan maar waarom zou die batterij nu af zijn, hij moest er eerst nog achter zoeken, uiteindelijk vond hij ze in de koffer, en ja hij startte terug, joepi... Dus met zowat een 1u30 vertraging zijn we dan vertrokken, mijn man moest nog mazout nemen, en toevallig was daar een shell benzine station in de buurt, daar hij een kaart heeft van shell, wilde hij daar stoppen, ik heb hem dit maar afgeraden, uit schrik dat we terug zouden stil vallen en niet meer kunnen opstarten, hij is dan maar wijselijk doorgereden, ze hadden ons gezegd dat we minstens 60 km moesten rijden voor we konden zeker zijn dat de batterij opgeladen was. Verder is alles dan goed verlopen, als we van de fabriek kwamen was het ondertussen al 2u30 geworden, maar we zijn toch maar in één trek naar huis gereden, natuurlijk wel een paar maal gestopt onderweg, rond 23 uur waren we teru thuis, toch blij dat we dit gedaan hadden, mijn man was wel kapot, want ja hij moet heel de tijd zelf rijden, mijn auto is aangepast en de zijne niet. Groetjes
