Dag Ik heb inderdaad iets onvergeeflijk gedaan, of beter gezegd niet gedaan, ik kan het zelf niet geloven, maar ik ben mijn eigen zoon zijn verjaardag gisteren vergeten, ik begrijp er niets van, maar ik heb eigenlijk heel de week niet naar de kalender gekeken, ik heb vorige week nog tegen mijn man gezegd, we mogen Tom zijn verjaardag niet vergeten op 24 mei, mijn broer, mijn man zijn petekind, allemaal aan gedacht, en de verjaardag van mijn eigen zoon vergeten. Mijn man belde hem om te vragen of hij eventueel zondag meegaat naar de kust, het is goed weer, en mijn andere zoon zal er zijn met zijn vier kindjes, maar hij kon er niet mee lachen, mijn man zegt het was gisteren zijn verjaardag, ik zeg nog de hoeveelste zijn we dan wel, ik zeg dat kan toch niet dat ik zoiets vergeet, ik kan het mij zelf niet vergeven, ik heb hem direct gebeld, en mijn diepste excuses aangeboden, maar hij vergaf het mij, maar ik vind dit zo erg, dit kan volgens mij niet vergeven worden, dit is te erg. Ik weet echt niet wat ik kan doen om dit goed te maken. Groetjes