 |
|
|
| Moeten leven zonder benen |
|
|
| 22-08-2009 |
 Zware problemen met mijn shoprider |
Dag
Dinsdag 18 aug 2009 ben ik nog eens weg geweest met mijn shoprider, je weet wel mijn scooter, het was lekker weer nog niet de grote hitte, maar toch warm, dus het beste dat ik dan kan doen is een beetje rondrijden met mijn shopper, ik zou eens naar de Colruyt gaan, mijn man zegt nog ga naar Haacht, ik zeg nee dit is nu al ver genoeg en ik kan toch niet veel meenemen, enkel maar hetgeen in de mand vooraan kan.
Als ik vertrok vond ik al dat hij een beetje raar deed, maar ik zag er niets verkeerd aan, tenminste hetgeen ik al kan zien, dus ik op weg, alles ging goed tot op de terugweg, op ongeveer vijfhonderd meter van mijn woning begint hij echt raar te doen, het ging van boem boem boem, ik wist niet wat er aan de hand was, en ik kan ook niet zo maar afstappen om te kijken wat er aan de hand was, dus ik reed door, zo goed en zo kwaad het kon, tot een paar honderd meter voor mijn huis, had ik echt moeite om mijn stuur vast te houden hij trok helemaal naar de rechter kant, ik kon met moeite nog sturen, en ik hoorde alleen een metaalachtig geluid, dus dit voorspelde niet veel goeds, ik ben dan met enorm veel moeite toch thuis geraakt, en met nog veel meer moeite heb ik hem terug op zijn plaats gekregen naast mijn rolstoel, dat ik terug kon overschuiven, en ja dan zag ik wat er aan de hand was, mijn voorste band stond helemaal plat en vermits ik nog verder gereden heb, ik kon hem uiteraard niet onderweg laten staan en te voet naar huis komen, dat zit er bij mij dus niet in, heb ik het wiel dus helemaal kapot gereden, ik heb dan direct de fietsenmaker gebeld, maar die had het zo druk, maar beloofde toch van te komen kijken, we zijn ondertussen zaterdag maar hij is nog steeds niet komen opdagen, en ik kan dus niet meer weg, nu is dit al zo warm geweest en ben ik aan mijn huis gekluisterd, o.k. ik zou met mijn rolstoel ook buiten gekund hebben, maar dat doe ik niet zo graag want dan valt het toch nog meer op dat ik gehandicapt ben, alhoewel ik er ook niet kan aan verhelpen.
Ik hoop dat hij gauw komt om hem in orde te brengen, want ik hoor dat er nog mooie dagen staan aan te komen0.
Maandag gaan we toch nog eens weg voor een dag, mijn man wilt nog eens naar Luxemburg, het is ver voor een dag, maar best te doen.
We zien wel.
Groetjes
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
