 |
|
|
| Moeten leven zonder benen |
|
|
| 24-08-2010 |
 Een sterfgeval komt nooit alleen |
Dag
Nog zo'n gezegde, waarvan we de juistheid hebben mogen ondervinden, nadat mijn zus op 74 jarige leeftijd overleden is belt mijn zoon op, dat zijn schoonmoeder ook plots is overleden, zij was 77 jaar oud, ze was nog maar pas opgenomen in een home. Het was niet meer mogelijk om haar nog thuis te laten wonen, zegde mijn schoondochter, haar man leeft gelukkig nog, maar hij is 80 jaar oud, en zij had toch wel veel verzorging nodig. Ze kon met moeite nog een beetje stappen maar ze liep helemaal voorover als gevolg van osteoporose, verder had ze parkinson, en de laatste tijd werd ze meer en meer verward, dus ja, moest ik in zo'n toestand terechtkomen ik zou toch ook willen dat ik mocht gaan, enfin niemand wenst het een ander toe, maar vroeg of laat moeten we toch allemaal gaan.
Ik weet nog niet wanneer ze zal begraven worden, en of ze begraven wordt, ofwel gecremeerd, het is daarom dat mijn zoon en schoondochter terug naar huis gereden zijn, want ze waren voor het weekend aan de kust, maar ze moeten alles toch regelen he.
Mijn andere zoon is met zijn vrouw nar Slowakije met het vliegtuig om de kindjes te gaan halen, ik denk dat ze op 24 augustus terug thuis zullen zijn, hun huis is toch al wat gevorderd, ze zijn nu bezig met het dak te vernieuwen, en is nog zeer veel werk aan maar als het zal klaar zijn zal het wel een juweeltje zijn.
Na 6 weken zal het toch wel raar zijn voor de kindjes als ze weer thuis gaan zijn.
Ik hoop dat ze nog een beetje nederlands kennen, want ginder spreken ze natuurlijk niet anders dan Slowaaks, ik hoop dat ze als ze terug naar school gaan toch daardoor geen problemen krijgen, maar een kind past zich vlug aan he dus dat zal wel loslopen denk ik.
Natuurlijk Quido zal wel zijn oefeningskes gedaan hebben, maar voor taal zal er hem niemand kunnen verbeteren hebben, toch wel voor rekenen en andere dingen, vernieuwen, en is nog zeer veel werk aan maar als het zal klaar zijn zal het wel een juweeltje zijn
Ondertussen hebben we al een doodsbrief gekregen van Anneke haar mama, het is geregeld voor zaterdag om 11 u in Antwerpen, ik zou willen bellen naar Anneke maar ik dusf niet te goed, ik zal het seffens toch maar doen, om haar een hart onder de riem te steken, en een beetje goede moed in te spreken.
Groetjes
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
