|
|
|
Moeten leven zonder benen |
|
|
28-12-2010 |
Kersfeestje gevierd bij de zoon |
Dag Ja het kerstfeestje hebben we gevierd bij de zoon, in Oost Vlaanderen, mijn man raakte met zijn auto niet weg, zelfs de dag voordien dus de vrijdag, raakte hij niet uit de garage, hij heeft eerst de sneeuw moeten wegdoen voor hij uit de garage kon rijden, maar als hij naar voren wilde rijden gleed hij constant weg, hij gleed gevaarlijk dicht tegen de muur, en raakte niet vooruit, hij heeft dan de garagist gebeld, die heeft hem dan tot vooraan kunnne rijden maar hij raadde toch af om met die auto proberen te rijden op de zwaar besneeuwde rijweg. Hij heeft het geprobeerd, maar het lukte hiet, hij had beloofd dat hij vissoep zou maken om mee te nemen naar het feestje, maar hij geraakte niet weg om boodschappen te gaan doen, dus geen vissoep, mijn zoon zou ons dan komen halen om zaterdag naar het feestje te gaan, hij heeft dus een 4 x 4 en die hebben natuurlijk geen probleem om op zo'n baan te rijden, . We moesten er rond 10 30 zijn zondag, ik was al klaar van 7u30, om 9u 15 kwam mijn zoon ons halen, zij hadden soep mee, en voor de groentjes gezorgd, de kalkoen zou ter plaatse bereid worden, en als voorgerecht was er paté fois die mijn schoonzus meebracht, als we toekwamen stonden de kindjes ons op een rij op te wachten in de gang op een rij, met hun mooie bloesje aan en een leuk strikje, ze kwamen juist lijk uit een doosje, die hemdjes hebben wij trouwens meegebracht van Dyjon, als we deze zomer vier dagen in Frankrijk geweest zijn. We moesten eerst terug weg naar Bart zijn nieuwe huis gaan zien, ik moest in de auto blijven want ik kon er toch niet binnen, er ligt nog geen vloer, maar ik mocht wel op de rand van de auto een sigaretje roken, alleen had ik de pech dat mijn aansteker op was, Bart is dan zo goed geweest van een aansteker van het vuur te geven, daarmee was ik dus gered. Het eten was heel lekker, maar wel veel, de sfeer was zeer aangenaam en we hebben een leuke dag beleefd. Rond 6 uur zijn we terug naar huis gereden, de grote banen waren gelukkig goed berijdbaar, maar onze straat was natuurlijk een masacre. Maar met mijn zoon zijn auto was dit ook geen probleem. Nu moeten we ons stilaan voorbereiden op ons reisje naar Napels, we gaan daar nieuwjaar vieren, ik hoop dat we niet vast komen te zitten op de luchthaven van Munchen, hier zal het wel goed zijn maar daar weet je maar nooit. Enfin ik hoop dat alles goed verloopt, maar dat het niet is Napels zien en sterven. Groetjes
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|