Het is weer zover....mijn kleine Sacha heeft voor de zoveelste zoveelste zoveelste keer blaasontsteking, alweer antibiotica en zoals het er nu voor staat begint ze imuum te worden voor de medicijnen volgens de dierenarts want het wil niet beteren.

Ze reageerd er niet meer op en ik begin er toch wat moedeloos van te worden omdat het maar duurt en duurt en er niets door veranderd..

Ik hoop dat er nog wat op te vinden is voor haar want het duurt al maanden en maanden zeg maar rustig het hele jaar 'en als het op haar nieren slaat is het eind zoek.

Vrijdag moest ze een halve dag worden opgenomen zodat ze urine rechtstreeks uit de blaas konden tappen om te onderzoeken welke bacterie er nou zo hardnekkig is.

Normaal gesproken vang ik de urine altijd op met een pollepel als er een weer onderzoek moet plaatsvinden   'laat het eerste beetje altijd even weglopen aangezien dat nooit zo schoon is maar  dat gaat altijd goed.

Ze heeft bijna een hele dag in het hok gezeten omdat haar blaas niet vol genoeg was voor het aftappen.

Dat aftappen was uiteindelijk voor haar ook geen pretje ''er zijn wel 3 pogingen gedaan om urine af te tappen maar helaas geen succes.

Toen maar een injectie gegeven zodat ze straks wat meer urine kan produseren dacht de DA (dierenarts ),, in de tussentijd dat de injectie begint te werken kunnen wij ( DA ) even 2 poezen injecteren 'nou Zo gezegd zo gedaan.

Tja de poezen waren geinjecteerd weer naar huis en sacha had inmiddels in het hok geplast....Bingo !! 

Dat was dus niet zn slimme zet van de Dierenarts omdat zn spuit nog al snel zn werking doet.

De Dierenarts had vervolgens het idee 'dan gaan we het morgen weer proberen.

Tja pppfffff alweer dacht ik en was er niet zo blij mee, maar ja dan kan ik er wel niet zo blij mee zijn die urine zal toch opgestuurd moeten worden dacht ik.

De volgende dag 10.00 uur daar gingen we weer 'sacha met een volle blaas en ik zenuwachtig omdat ik sacha niet kon laten plassen en zag dat ze zo heel nodig moest.

Aan gekomen bij de DA mocht ik haar niet neerzetten want dan is weer alles voor niets 'weg plasje' en dat konden we niet riskeren.

Ik werd er helemaal flauw van want de spreekkamer was nog bezet maar sassi mocht wel tussendoor dus ik (sassi) was de volgende en dat wist ik, maar wachten duurt altijd lang in z'n geval al helemaal als ze al op springen staat.

Sacha moest zo nodig ze bibberde helemaal maar was uiteraard ook zenuwachtig, daar liep ik te ijsberen met haar op mn arm van de ene kant naar de andere kant van de wachtkamer.

Ik heb een ogenblik echt gedacht als ze nu niet klaar zijn in de spreekkamer dan laat ik haar buiten plassen, ik kon het niet meer aanzien dat ze zo nodig moest plassen.

Uiteindelijk  ja hoor het verlossende woord kwam er uit ''jaa kom maar gauw met sas, ooh he he gelukkig zei ik.

Normaal gesproken ga ik altijd mee de spreekkamer in om haar juist af te lijden maar dit keer was het beter van niet

 Anders zou ik haar aflijden in dit geval beter van niet 'aldus de DA.

Met 5 minuutjes was ze klaar ''GELUKT HOERAAA !!  een grote zucht van opluchting 'sas blij 'de dierenarts blij 'en ik al helemaal.

 Nou maar wachten op de uitslag...........  en hopen op het beste 

                                                                                                

 

t'was afgelopen woensdag een warme dag en hebben lekker bij de buurvrouw een happie mee gegeten.

Zo ook de overbuurvrouw met Bailey de hond, t'was reuze leuk totdat er een grote luchtballon lanzaam over onze tuin heen kwam die net was opgestegen, Bailey vloog de tuin uit om te kijken wat dat voor een groot raar gevaarte was in zijn oogjes.

Natuurlijk had bailey op dat moment ook watjes in de oren toen zijn vrouwtje hem riep of zeg maar liever proppen, toch werd hij bang van dat grote gevaarte en wou weer terug springen over het tuinhekje.

Ooh dacht Sacha jij komt er mooi niet meer in en vloog Bailey aan bij het hekje, tja en toen werd het hekje te smal voor Sacha en Bailey...

Bailey nam haar in zn greep en rolde haar tussen zn grote voorpoten op haar rug,  waarschuwde haar met luid gegrom en beet haar in het oor...auw !!! !!

Heb haar nog nooit zo horen krijsen terwijl ze naast mij op de grond ging liggen van angst en me hulpeloos aan keek, daar had ze absoluut niet van terug en was helemaal van slag  .

 

                            Ze is de hele dag bij mij in de buurt gebleven.

 

Ten opzichte van Bailey ( een kruising Markies ) is Sacha ( een maltezertje van 6 kilo )  een heel klein hondje, maar ze had hem al vaker geplaagd dat kleintje, ze is echt niet bang voor grote honden en gaat er wel vaker op af.

Ik had op het bewuste moment heel erg met haar te doen, maar tegelijkertijd vond ik het toch wel juist en dacht ''ja dametje de tijd zal het leren ..... maar ja uiteindelijk eind goed al goed.

Sacha weet nu haar plek ten opzichte van Bailey...  ze laat Bailey met rust.....en gaat nog steeds mee naar de buurvrouw met mij....

 

                                                                       

                         

                                                    

 

Een mooi stel om te zien, heerlijk liggen allemaal lekker te slapen, de een in haar bensch de ander in een voor hem te klein mandje hahah de ander op de bank en de vierde zoekt altijd een ouwe stoel op in de gang waar tuinkussens op liggen. en heeft dat tot haar holletje gemaakt.

Na het eten zijn ze vaak al heel snel onder zeil, lekker voldaan en moe.

ze hebben vandaag Carnibest gegeten en wel de kip variant, hoewel ze het natuurvoer lekkerder vinden hoor maar de kip is ook zeer gezond.

De lam variant vinden ze ook wel lekker maar dat hadden ze nu niet bij Dinero.

zo nu en dan maak ik ook zelf een maaltijdje klaar, en dan is het of een paar soorten vis in een maaltijdje of Runderhart met Runderen kippe lever, vuile Pens eten ze zeker 1 x in de week en '' lusten er wel soep van. ( speekwoord ) 

Een kalfsbot / kalfsrib op zn tijd ?  dan hoor ik ze uren niet, zo leuk om te zien.

Ben  met versvleesvoeding begonnen toen ik te horen kreeg dat mijn oudste het met zn nieren kreeg  ( Nierinsulficièntie )

Dat was ook maar bij toeval dat dat er uit kwam, hij had voor het eerst thuis een epyleptische aanval gehad.

Dat was zo zielig, Hij trilde 'zn achterlijf was lam 'slaakte gillende geluiden

Hij probeerde voort te kruipen met zn voorpootjes en dat lukte hem niet ''ach gossie ik had zn medelijden met dat kereltje.

De dagen er na probeerde hij enigzins op de bank te springen, maar hij stond er echt zo voor van  '' hoe moet dat nou ? hij begreep er niks van.

Het heeft zeker 5 dagen geduurd voordat hij het weer kon.

Daardoor kreeg ie een bloedonderzoek en daar kwam uit dat ie het met zn nieren had. 

 Ben natuurlijk heel erg geschrokken en was weken van slag, als ik naar hem keek werd/wordt  ik nog steeds verdrietig.

Tja en toen moest hij op dieetvoer/brokjes 'vond het allemaal maar niks,

Vondt het niet goed genoeg er moest toch wat anders voor hem zijn ?. 

Ben het hele internet af gaan struinen, tot dat ik terecht kwam op Carnibest en andere versvlees producten.

Een ding is me wel duidelijk geworden, toen hij nog op de brokjes zat kon hij bij wijze van spreken nog geen blokje om, nu.. ..ga ik helemaal rond het kanaal en weer helemaal terug  uiteraard !!!    is een eind hoor.

Als dat geen bewijs is   ''versvlees voeding - groenten''  is het beste '' als je goed nadenkt dan is dat toch wel hèèl  erg logie's.

Mijn Rakkertje is een stuk vitaler geworden ondanks zn nierziekte 'maar hopen voor hem dat hij het nog een tijdje vol kan houden.

< < < < < < < vervolg

Mijn makkers !!       

Mijn oudste Rakker is een yackrussel-terièr -bruin/wit  en nu 11 jaar oud.

Heb hem uit het assiel gehaald.   

 Hij was toen 1 1/2 jaar oud  'zat  zwaarmishandeld in het assiel wat hij aan de vorige eigenaar te danken heeft..  heb hem nu bijna 10 jaar ''een schat een lieverd van een hond alleen is hij nog steeds bang voor mannen en daardoor hèèl agressief tegen mannen èn grote honden omdat hij in de loop der tijd ook nog eens een aantal keren behoorlijk is gegrepen door een herder.

Dus nu denkt hij ''voor dat jij mij pakt ''pak ik jouw eerst' buiten kan hij dus niet en nooit los lopen...
Maar dat zal de pret niet drukken nee al is het wel jammer..het is een lieverd en juist ook voor de andere hondjes thuis.

                  Op deze foto is hij 5 jaar,  
                  hier keek hij altijd zo leuk
                  naar beneden. 
                 

Mijn een na oudste heet Sacha  'een kleine maltezer - kleur spierwit  - is in juni 10 jaar geworden.
Ze heeft een super lief zacht karakter  maar heeft helaas verlatingsangst  kom ik later nog even op terug.... 'op de site...

FOTO VAN SACHA KOMT NOG

Mijn middelste is een kruising kooiker - zwart/wit heet Romy en is bijna 8 jaar, haar heb ik ook uit het assiel  '' ze zat in het assiel omdat ze te veel aangehaald wou worden  - liefde vroeg.
Lijkt me vrij normaal om een beetje aangehaald te worden, maar ja wie ben ik.
Het is ook een erg lief hondje met een liefdevol karakter , kan niet 1 min puntje bedenken al zou ik ook moeten zoeken.
 

                       Romy is hier een jaar of 6 denk ik zo 

Overdag is hier ook  een hondje van de buuf, die sávonds laat weer naar huis gaat en tegen de middag weer bij mij en de hondjes komt omdat ze dat gewoon heel erg graag wil.

Het is een klein yackrusseltje ze heet Moppie  'is 5 jaartjes oud zwart/wit,  ook een pittig maar superlief hondje met een lief karakter en niet bij me weg te slaan ''zo het spreekwoord luidt..

FOTO VAN MOPPY KOMT OOK NOG

 
Hoi !!

Kan iemand mij vertellen hoe ik een foto uit mijn eigen afbeeldingen in kan voeren ??

Alvast bedankt !!

Zo he he pf  eindelijk........heb er 3 dagen overgedaan om het voor elkaar te krijgen.
En dan bedoel ik voor de duidelijkheid het ''registreren voor http://blog.seniorennet.be.
Wat ik ook deed moest steeds alles overnieuw doen omdat ik het natuurlijk zelf steeds fout deed..ja zo eerlijk ben ik ook wel hoor © 
Maar hallo allemaal hier ben ik dan eindelijk, maar kijken wat ik er van brouw.

                            groetje van ''Met recht Vergietje...