Oud mogen wordwn is een zegen. Maar't zijn jaren die wegen. Het geheugen laat 't weten. Men begint alles te vergeten. 'T gehoor't gezicht is aan getast, En ieder beweging.zorgt voor last! slapen zoals voorheen, Vergeet dit maar meteen . Want slapeloze nachten, Dat staat u te wachten!
En medicijnen die woorden voorgeschrijven, Dat is voor gans uw verder leven. Begin maar iedere morgen, Met u goed te verzorgen! U mag ook niet vergeten,wat u meer mag eten. En voor het drinken,wat zal het zijn? Altijd en alleen,nog vogelwijn!
Over de vermoeidheid spreek ik niet, Het volstaat dat u ons goed beziet! Trappen werden vroeger op en af gelopen, Nu is het eerder op en af gekropen! Reizen,feesten,'t was een lust. Nu zoekt men alleen nog rust! Winkelen of wandelen,gaan. Of lang recht blijven staan. Is ook al uit de boze, 'T zorg voor pijn,'t is artrose!
Dit is alles en nog meer. Zorg voor last, en dat doet zeer! Dit noemt men de schone oude dag... Laat mij even toe dat ik eens lacht....