20/11 Van hart tot hart - Trouwe gehoorzaamheid met Bisschop Joseph Strickland - O Crux Ave

Uit wiki: Joseph Edward Strickland (geb 31/10/1958) is een Amerikaanse bisschop van de katholieke kerk die van 2012 tot zijn afzetting door paus Franciscus in 2023 bisschop van Tyler was.

Vroege leven

Joseph Strickland werd geboren op 31/10/1958 in Fredericksburg, Texas. Als kind verhuisde zijn familie naar Atlanta, Texas, waar zijn ouders oprichters waren van de katholieke parochie St. Catherine of Siena. Strickland volgde les aan het Holy Trinity Seminary in Irving, Texas.

Priesterschap

Strickland werd op 1/6/1985 tot priester gewijd door bisschop Thomas Tschoepe voor het bisdom Dallas. Zijn eerste opdracht was de parochie Immaculate Conception in Tyler, Texas. Bij de oprichting van het bisdom Tyler in 1987 werd Strickland geïncardineerd in, of overgeplaatst naar, het nieuwe bisdom en werd hij in maart 1987 benoemd tot de eerste roepingsdirecteur door bisschop Charles Herzig. Strickland diende ook in de Sacred Heart Parish in Nacogdoches, Texas en de St. Michael Parish in Mt. Pleasant, Texas.

In 1992 werd Strickland door bisschop Edmond Carmody aangesteld om canoniek recht te studeren aan de Catholic University of America in Washington, D.C., waar hij in 1994 een licentiaat in canoniek recht behaalde. Terugkerend naar Texas werd Strickland benoemd tot gerechtelijk vicaris van het bisdom en rector van de Cathedral of the Immaculate Conception. In 1995 werd hij door paus Johannes Paulus II benoemd tot ereprelaat met de titel monseigneur.

Strickland diende als apostolisch administrator van het bisdom van maart 2000 tot januari 2001, toen Álvaro Corrada del Río werd geïnstalleerd als de nieuwe bisschop. In 2010 werd Strickland benoemd tot vicaris-generaal. Hij vervulde die functie totdat hij werd benoemd tot afgevaardigde van de apostolische administrator toen Corrada in 2011 vertrok om bisschop te worden van Mayagüez in Puerto Rico.

Bisschop van Tyler

Strickland werd op 29/9/2012 door paus Benedictus XVI benoemd tot bisschop van het bisdom Tyler en werd op 2/11/2012 gewijd in het Caldwell Auditorium in Tyler. Kardinaal Daniel DiNardo was de celebrant en voornaamste wijdinggever. Strickland was de eerste geboren Texaan die het hoofd werd van het bisdom met 33 provincies.

Strickland verklaarde in augustus 2018 publiekelijk dat aartsbisschop Carlo Maria Viganò "geloofwaardige" beschuldigingen had dat paus Franciscus voormalig kardinaal Theodore McCarrick beschermde; Strickland instrueerde zijn volgelingen om de beschuldigingen openbaar te verspreiden. De langzame vrijgave van het rapport van het Vaticaan over McCarrick was "kwaadaardig", zei Strickland in een interview in oktober 2020, terwijl hij paus Franciscus uitnodigde om "mij maar te ontslaan" voor deze opmerking. In hetzelfde interview beschreef Strickland het Vaticaan en de VS als beide met een "schaduwstaat ... De Kerk is zwak. De Kerk is niet duidelijk", waarbij paus Franciscus' steun voor burgerlijke partnerschappen "de mening van paus Franciscus hierover is, en ik denk dat dat verwarrend en erg gevaarlijk is". In mei 2023 beschuldigde Strickland paus Franciscus ervan een "programma te hebben om het Geloof te ondermijnen".

In juni 2023 werd gemeld dat Strickland het onderwerp was geweest van een apostolisch bezoek, waarvan een anonieme priester zei dat het gericht was op "bestuurskwesties" van Stricklands bisdom, waaronder de vroege verwijdering van financiële functionarissen, in plaats van Stricklands visie op paus Franciscus. Een vergadering van leden van het Dicasterie voor Bisschoppen in september 2023 besprak een aanbeveling dat Strickland gevraagd zou worden af ​​te treden. Na het apostolisch bezoek adviseerden verschillende senior kardinalen paus Franciscus om druk uit te oefenen op Strickland om af te treden. In een open brief aan de gelovigen van het bisdom Tyler in oktober 2023 weigerde Strickland af te treden, "omdat ik dan de kudde in de steek zou laten waar paus Benedictus XVI mij de zorg voor had gegeven".

Op 31/10/2023 las Strickland op het Rome Life Forum van LifeSiteNews (dat zichzelf omschrijft als een anti-globalistische christelijke alliantie) een brief voor die hij toeschreef aan een "vriend"; de brief bevatte de vraag: "Zou u nu toestaan ​​dat deze [Franciscus] die de ware paus [Benedictus XVI] opzij heeft geschoven en heeft geprobeerd op een stoel te zitten die niet van hem is, definieert wat de Kerk moet zijn?" Strickland beschreef de brief als "uitdagend" en betwistte deze beschuldiging niet. De brief die Strickland las, beschreef paus Franciscus ook als een "usurpator van de stoel van Petrus" en "een expert in het produceren van lafaards"; Strickland maakte vervolgens zijn eigen opmerking dat paus Franciscus een "aanval op het heilige" door het Vaticaan steunde.

Ontslag uit zijn ambt

Het Dicasterie voor Bisschoppen concludeerde na een onderzoek naar "alle aspecten van [zijn] bestuur en leiderschap" dat "het voortzetten van het ambt van bisschop Strickland niet haalbaar was", en adviseerde dat Strickland werd gevraagd af te treden. Op 9/11/2023 werd Strickland gevraagd af te treden, maar hij weigerde. Paus Franciscus verwijderde Strickland vervolgens op 11/11/2023 van zijn post als bisschop van Tyler en benoemde bisschop Joe Vásquez tot apostolisch administrator in zijn plaats.

In een online interview dat enkele uren na zijn ontslag werd gegeven, verklaarde Strickland dat hij niet zeker wist waarom hij uit zijn ambt was gezet, "behalve dat ik een aantal machthebbers heb bedreigd met de waarheid van het evangelie". Strickland moedigde katholieken die boos waren over het besluit aan om te bidden voor paus Franciscus en lid te blijven van de Kerk. In een ander interview drong Strickland er bij katholieken op aan "trouwer te zijn dan ooit, en niet toe te staan ​​dat [zijn ontslag] hen ervan weerhoudt om trouw, levendig en vreugdevol te leven", en om te bidden "voor de diepe, blijvende bekering van paus Franciscus en van ons allemaal tot een diepere relatie met het Heilig Hart van Christus."

Bp. Athanasius Schneider definieerde zijn verwijdering als "onbeduidend en disproportioneel".

Visie

Politiek

Op 4/11/2012, enkele dagen voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2012, leidde Strickland een openbare bijeenkomst en gebedsdienst in het centrum van Tyler, waarin hij de gelovigen vroeg zich vóór de verkiezingen tot God te wenden. In een redactioneel artikel voor de Tyler Morning Telegraph zei Strickland:

De fundamentele waarheden die ooit de basis van onze samenleving waren en nog steeds zouden moeten zijn, worden dagelijks uitgedaagd. Ik geloof dat de verkiezingen op 6 november een grote taak voor ons allemaal als gelovigen met zich meebrengen om nuchter na te denken over wat we geloven en hoe die overtuigingen belichaamd moeten worden in onze wetten en ondersteund moeten worden door onze leiders.

In september 2020, nadat pastor James Altman een video had gemaakt waarin stond "Je kunt niet katholiek zijn en tegelijkertijd democraat", zei Strickland tegen zijn volgelingen om "deze boodschap" van Altman ter harte te nemen, waarbij hij de video onderschreef en Altman prees voor zijn "moed".

In december 2020 sprak Strickland op een bijeenkomst in Washington D.C., gehouden door aanhangers van president Donald Trump die probeerden de uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020 ongedaan te maken.

In 2023 had Strickland president Joe Biden omschreven als "kwaadaardig".

Controverse en beschuldiging van kardinaal McCarrick

In augustus 2018 publiceerde Carlo Maria Viganò, emeritus apostolisch nuntius in de Verenigde Staten, een brief waarin hij verschillende hooggeplaatste prelaten, waaronder paus Franciscus, beschuldigde van het verdoezelen van beschuldigingen van seksueel misbruik tegen voormalig kardinaal Theodore McCarrick, en waarin hij de verantwoordelijken, waaronder Franciscus, opriep om af te treden. Strickland verklaarde dat hij de beschuldigingen van Viganò "geloofwaardig" vond. In januari 2020, na een ontmoeting met Franciscus, zei Strickland dat hij het nooit eens was met Viganò's oproep tot het aftreden van de paus en dat hij tevreden was met het onderzoek van de Heilige Stoel naar McCarrick.

COVID-19-pandemie

In mei 2020 ondertekende Strickland een petitie die door Viganò werd vrijgegeven, waarin hij kritiek uitte op beperkingen tijdens de COVID-19-pandemie als opzettelijk "het creëren van paniek onder de wereldbevolking met als enige doel om permanent onaanvaardbare vormen van beperking van vrijheden op te leggen." De petitie noemt het gebruik van contacttraceringsapparatuur en verplichte vaccinatie als inbreuken op de rechten van mensen, en noemt "groeiende twijfels ... over de daadwerkelijke besmettelijkheid, het gevaar en de resistentie van het virus."

In een brief van december 2020 aan zijn bisdom over de COVID-19-vaccins schreef Strickland: "Ik verzoek u dringend om elk vaccin af te wijzen dat de resten van geaborteerde kinderen gebruikt." Later tweette hij: "Het feit blijft dat ELK vaccin dat vandaag de dag beschikbaar is, gebruikmaakt van vermoorde kinderen voordat ze zelfs maar geboren konden worden." Hij voegde toe: "Ik hernieuw mijn belofte - ik zal mijn leven niet verlengen door vermoorde kinderen TE GEBRUIKEN. Dit is kwaad WORD WAKKER!"

Tridentijnse Mis

Strickland vierde voor het eerst de Tridentijnse Mis in juni 2020 en beschreef deze als eerbiedig en mooi. Strickland moedigde katholieken aan om de Mis in die vorm van de Romeinse ritus bij te wonen, en moedigde katholieken die gehecht zijn aan de Tridentijnse Mis aan om de Mis van Paulus VI bij te wonen, waarvan hij zei dat die ook eerbiedig gevierd kon worden.

Kritiek op paus Franciscus

Op 8/7/2022 plaatste Strickland op Twitter een video van de traditionalistische katholieke krant The Remnant, die fel kritisch was op paus Franciscus en hem onder andere beschreef als een "duivels gedesoriënteerde clown".

Op 12/5/2023 viel Strickland paus Franciscus aan op Twitter en beschuldigde hem ervan "het Geloof te ondermijnen".

Op 31/10/2023 woonde Strickland een bijeenkomst in Rome bij die werd georganiseerd door de katholieke website LifeSiteNews: tijdens de bijeenkomst las hij een brief voor van een anonieme vriend, waarin de paus werd beschreven als "een expert in het produceren van lafaards", "iemand die de ware paus opzij heeft geduwd en heeft geprobeerd op een stoel te zitten die niet van hem is", een "usurpator van de stoel van Petrus" en een persoon die "de stem van de duivel verkondigt als de stem van de Heilige Geest"; In de brief wordt ook Openbaring 17:11 aangehaald, een gedeelte uit de Bijbel dat over het algemeen wordt geïnterpreteerd als een verwijzing naar de Antichrist. 

Interview met Xavier Ayral en Monique T

X: Ik wil je vragen wat een cruciaal moment in je leven was toen je wist dat het priesterschap je roeping was.

J: Ik denk dat er veel waren. Ik groeide op in een zeer katholiek gezin op het platteland, dicht bij de natuur. Eenvoudig en heel toegewijd aan het Geloof. Terugkijkend, denk ik dat op die manier opgroeien, een cruciaal moment was in de inspiratie om te gaan bidden in het kleine kerkje in de stad. In Europa zou je het een dorp noemen. Een klein stadje van ongeveer 5000 mensen en een heel kleine kapel, de St Catherine of Sienna Catholic Church, het is daar nog steed. Ik groeide op, op het platteland en in dat eenvoudige leven, een leven toegewijd aan het geloof, stonden we heel dicht bij de Kerk.

Ik denk dat toen je die vraag stelde over cruciale momenten door de genade van God, ik soms van een voetbaltraining of van mijn werk naar dit kleine kerkje ging om te bidden met de Heer in het Allerheiligste Sacrament. Terugkijkend wist ik niet echt dat het iets speciaals was. Ik bedoel, ik wist dat het speciaal was om de Heer te bezoeken, maar het was gewoon iets dat een beetje vanzelf kwam. Instinctmatig. Mijn ouders zeiden niet dat je naar de Kerk moest gaan om te bidden, maar ik had eerlijk gezegd wat tijd over en en daarom ging ik naar de kerk om te bidden.

Ik herinner me zelfs als klein kind dat we door de bossen liepen en gezegend waren om te wonen in een bos van 100 hectare met koeien en paarden. We woonden dicht bij de natuur. Ik herinner me dat we door de dennenbossen liepen en baden, zoals we het hier in Oost-Texas noemen. Dus op die manier opgroeien, bracht me ertoe om in ieder geval te weten dat de mogelijkheid om priester te worden een vraag was die ik wilde onderzoeken en overwegen. Eerlijk gezegd was er, ook al had ik een goede spirituele vorming in die zin, zoveel te leren. Er is nog zoveel te leren over de Kerk. Wat de universele katholieke gemeenschap is, de complexiteit van de Kerk, het prachtige geloof in zoveel culturen. Eén geloof in Jezus Christus, universele katholieken.

Ik had dus veel te leren, maar gelukkig had ik de basiszaden van geloof in de echte aanwezigheid, geloof in de kracht van de sacramenten. Ik kan me herinneren dat ik als klein kind naar de biecht ging, de mis diende en in zo'n kleine gemeenschap woonde. Ik kan me herinneren dat de priester zei, nadat ik naar de biecht was gegaan, de priester zei: Joe, kun je nu gaan zoals kaarsen? Heel eenvoudig, heel intiem. Ik denk dat allen dicht bij elkaar zijn echt inspirerend was.

Denkend aan het priesterschap en toen ik op mijn 18e naar het seminarie ging, leek het vanaf het begin de juiste plaats. Het was niet altijd even gemakkelijk. Ik zat op een uitdagende universiteit, maar leerde studeren en de academische kant op te gaan en om te blijven leren bidden. Het is een pad dat ik nog steeds bewandel. Ik denk dat we als katholieken allemaal levenslange leerlingen moeten zijn en dat is enigszins een kwestie die we echt opnieuw moeten benadrukken, want ik bedoel, ik denk dat veel mensen denken aan het bestuderen van hun geloof als ze überhaupt studeren, het is goed dat ik ben gevormd, dus ik kan er nu mee stoppen in plaats van dat het gewoon het begin is.

X: Aangezien je het hebt over leren, welke boeken buiten de H. Schrift hebben de meest diepgaande impact op je geloof gehad?

J: Nou, het is moeilijk om die te beperken. Zeker de geschriften van Thomas van Aquino en de kerkvaders. Ik hou van het lezen van sommige van die vroege geschriften, zoals de Didachè, gewoon de klassiekers. Ik heb filosofie gestudeerd op de universiteit. Ik heb vier jaar op hetzelfde seminarie gezeten, op de universiteit, en daarna vier jaar theologie. Er zijn dus veel mooie spirituele boeken, Thomas a Kempis, en zo veel dat het moeilijk is om ze allemaal te noemen, maar de laatste jaren heb ik echt genoten van de reeks van Paus Benedictus XVI, die over Jezus Christus schreef. Ik heb onlangs een aantal geschriften van Bisschop Athanasius Schneider (Bisschop van Kazachstan) gewaardeerd, Kardinaal Sarah, en weet je, er zijn er zoveel. Ik heb altijd meer boeken om te lezen dan ik kan bijhouden.

X: Je kiest je auteurs heel erg goed, bisschop. Je bent gewoon briljant. Het is heel erg duidelijk. Die bewaarders, die prelaten natuurlijk. Het is het speerpunt van een behoud, een verdedigingslinie, zullen we zeggen van het Geloof.

J: Absoluut, ze zetten zich in om te leven als discipelen van Jezus Christus en te leren over de rijkdommen, de schatten van ons katholieke Geloof. Het is echt een schande en ik heb de magere catechese doorlopen, maar gelukkig had ik een sterk gezin dat ons de basis gaf. Ik herinner me dat mijn moeder constant zei dat ik opgroeide in een tumultueuze tijd, ook in de jaren 60 en 70. Ik bedoel, mijn vroegste herinneringen waren wat er gebeurde vlak na het Tweede Vaticaans Concilie, Paulus VI die Humanae Vitae uitgaf. (Laatste encycliek van Paus Paulus VI, deze verscheen op 25/7/1968. De encycliek gaat over het menselijk leven, het huwelijk en geboorteregeling.) 

Zelfs als kind wist ik dat deze belangrijke dingen waren omdat ik er thuis over hoorde, en mijn moeder citeerde altijd de H. Petrus: Heer, naar wie zouden we gaan? (U hebt de woorden van leven) Ik bedoel, mijn moeder was een katholiek van geboorte uit Australië, maar Iers-katholiek via Australië en ze had een goed gecatechiseerd geloof en ze gaf dat door aan ons, mijn vader was erg gelovig en was een bekeerling. Als er een vraag kwam, verwees hij altijd naar mijn moeder, een soort familiekerk, om vragen over het geloof te beantwoorden, maar we wisten dat de de belangrijke fundamentele basiswaarheid: de ware Aanwezigheid (in de H. Eucharistie), het belang van de Biecht, alle Sacramenten, de inherentie van de H. Schrift. Al deze dingen waren dingen waar we het over hadden aan de familietafel.

M: Wow nou, uwe excellentie, u hebt uw leven gewijd aan de Kerk, wanneer u terugkijkt op uw tocht, wat zou u dan zeggen dat het grootste offer en uw grootste beloning is geweest?

J: Nou, het zijn echt twee kanten van dezelfde medaille Ik zou zeggen dat het grootste offer is om mijn eigen familie op te geven en de grootste zegen is de grote familie van gelovige mensen, die een priester heeft. En in het afgelopen jaar sinds ik een vrije bisschop ben, denk ik dat je zou kunnen zeggen dat die familie gewoon is gegroeid. Ik bedoel de kans om jullie twee te ontmoeten op een conferentie en het land doorreizen, zelfs buiten de VS om gelovige mensen te ontmoeten. We zijn echt van dezelfde familie.

Dus ja, een priester geeft een vrouw en zijn eigen kinderen op. Ik hou van kinderen. En ik weet echt nog dieper dan ik deed als jongeman wat dat offer is, maar zoals Christus zegt, degenen die moeder en vader, zus en broer, alles opgeven voor het Koninkrijk, zullen honderdvoudig ontvangen van wat ze hebben opgegeven en dat is absoluut mijn ervaring geweest.

X: We hebben voor de show veel berichten ontvangen van sommige van uw oude parochiemensen, van uw diocees. We hebben zoveel berichten die ons vertellen: Vertel de bisschop dat we van hem houden, vertel de bisschop dat we er nog steeds zijn, dat hij is nog steeds onze herder is, dat hij nog steeds het hoofd van onze kerk is en dat hij niet de enige is. Ik ben gestopt met tellen omdat mijn computer overbelast raakt.

Ik denk dat je dit week en dat het niet eens nodig is om het te zeggen maar ik zal het toch doen: Je bent niet alleen Bisschop! Je bent je diocees niet kwijt. Het is zoals je zei: je hebt er een aanzienlijk grotere gewonnen ook buiten de grenzen van dit land. Je naam wordt besproken over de Atlantische Oceaan. Tot zelfs in mijn eigen land in Frankrijk en je wordt gezien als een voorbeeld van geloof, een voorbeeldig hoofd van de kerk. Je bent een kompas en velen van ons volgen je. Je hebt daarom iets gewonnen, ik denk niet dat je hebt verloren.

J: Absoluut niet en Xavier als je in die termen spreekt ben ik diep nederig en gelukkig. Weet je dat toen we opgroeiden waren we met z'n zevenen. We zijn met z'n zessen samen opgegroeid, we hadden een broer die stierf als baby. Maar opgroeiend in een redelijk groot gezin leer je hoe je een mens moet zijn en ik herinner me dat onze moeder ons vertelde: Wees gewoon mens. Op dat moment klonk het een beetje grappig voor ons, maar dat is echt waar een gezin voor is om mensen op te leiden tot mensen die geschapen zijn naar het beeld en de gelijkenis van God, uniek in de schepping en ik weet dat ik opgroeide in een gezin dat op het platteland woonde, geen rijkdom, geen macht, niets dat de wereld zou labelen als beduidend, maar we hadden de parel van grote waarde in ons katholieke geloof en ik realiseer me heel duidelijk dat het niet om mij gaat, het gaat om bereid zijn om de waarheid van Christus te spreken en niet te stoppen met het spreken van die waarheid, zelfs niet als het aanzienlijke recente offers voor mijn leven betekende.

Ik heb onlangs gelezen over de Engelse martelaren in de tijd van Hendrik VIII en Elizabeth I. Ik heb met interesse over deze Engelse martelaren gelezen. Het boek gaat eigenlijk rechtstreeks over martelaren die stierven vanwege hun geloof in de Eucharistie, hetzij als priester tijdens de mis of andere situaties, heel duidelijk verbonden met de Eucharistie, In die tijd in Engeland werden ze veroordeeld, zoals we weten in de geschiedenis, omdat ze katholiek waren. Een Priester had de automatische straf van ophanging, gevierendeeld en daarom moet ik dat met enige humor lezen. Ja, ik heb een paar dingen opgeofferd voor de waarheid. Ik zou er trots op zijn om veroordeeld te worden voor het zijn van een katholieke bisschop, een herder van zielen in deze 21e eeuw.

Er is hopelijk genoeg bewijs om mij te veroordelen, maar gelukkig leven we niet in een tijd waarin we worden opgehangen en gevierendeeld, maar we moeten bereid zijn om dat onder ogen te zien, net als de martelaren van vroeger. Niet alleen in die tijd, maar ook de martelaren in Frankrijk, de martelaren in Duitsland, de martelaren in Italië, maarover de hele wereld, hier in de VS, de Canadese martelaren, de Noord-Amerikaanse martelaren, en de martelaren in Mexico. En het is nog steeds gaande, het zaad van het bloed van de martelaren is het zaad van geloof.

Mij is gevraagd en mij wordt misschien gevraagd om meer op te geven. Ik wil voorzichtig zijn, ik wil respectvol zijn tegenover alle autoriteiten in de Kerk. Zo vaak adviseren mensen mij: Oh, je moet voorzichtiger zijn, maar ik denk dat de grootste voorzichtigheid de waarheid van Christus is en het is verre van mij is om iemand te oordelen, dat is alleen aan God. Maar we moeten elkaar wel waarschuwen en om de waarheid te spreken en niet alleen een waarschuwing, maar om mensen eraan te herinneren waar de vreugde is, waar de vervulling is, waar de hoop is in ons leven om discipelen van Jezus Christus, de Zoon van God, te zijn.

En naar Zijn Kerk te komen en bij Zijn Kerk te blijven, ongeacht wat krachten ons vertellen of ons zelfs walgen met de acties waarvan ik weet dat veel mensen erg overstuur zijn over wat we te vaak in de Kerk zien. Maar de Kerk kunnen we niet verlaten: Heer, naar wie zullen we gaan? Het is de enige Kerk die Christus heeft gesticht en het is onze missie om steeds meer mensen die nooit deel hebben uitgemaakt van de Kerk naar de Kerk te brengen en om degenen die bij ons zijn te behouden om bij ons te blijven. Laat niets je weghalen van Jezus Christus en Zijn Kerk.

M: Dat is goed gezegd. Excellentie, wat is de moeilijkste les die u door dit alles heen hebt moeten leren?

J: Nou, ik zou zeggen dat het één van de echte dilemma's, één van de echte lessen die ik mijn best heb gedaan om te leren en ik heb het zo goed mogelijk beleefd. Ik ben zeker een zondaar, ik maak fouten, maar in deze tijd en ik zou iedereen die luistert willen aanmoedigen in ons gesprek om echte gehoorzaamheid heel ernstig te nemen. Wat is echte gehoorzaamheid? Bisschop Athanasius Schneider sprak in een artikel daarover en het is een cruciale vraag voor onze tijd. We kunnen niet ontspannen zijn over onze gehoorzaamheid.

Het is een strijd die we moeten aangaan en als je zegt: het is gemakkelijk om gehoorzaam te zijn dan ben ik bang dat je misschien niet echt gehoorzaam bent zoals je diepgaand gehoorzaam zou moeten zijn. Uiteindelijk zeker aan God en aan de hiërarchische structuur in de Kerk en in de wereld. Het is om gehoorzaam te zijn aan legitieme Autoriteit, en die is uiteindelijk terug te voeren op gehoorzaamheid aan God. Wanneer die legitieme Autoriteit van God komt die de waarheid is dan hebben we een probleem en daarom zou ik zeggen dat dat één van de grootste uitdagingen was waar ik voor stond en te proberen dat pad correct te bewandelen als een trouwe zoon van de Kerk.

Veel mensen bedanken me voor de manier waarop ik dat heb geprobeerd te doen, andere mensen belasteren me. Ik hoop dat degenen die me bedanken degenen zijn die correct zijn, maar ik heb mijn best gedaan om respectvol te zijn voor alle autoriteiten. Maar onthoud uiteindelijk dat God de waarheid is en elke tegenstrijdigheid van die waarheid of elke bewering dat die waarheid kan veranderen of enige verwarring over die waarheid moeten we weerstaan. We moeten nee zeggen, het is niet verwarrend. zoals de H. Thomas van Aquino in zijn Summa (Theologica) zo mooi zegt en ik ben geen expert van Zijn Summa maar als je er maar een klein stukje uit leest is het echt duidelijk.

De wonderbaarlijke schoonheid is onze God, de Vader, de Zoon en H. Geest en het feit dat Hij Zijn Zoon, de mensgeworden waarheid onder ons stuurde. Dat is in veel opzichten de uitdaging van deze 21e eeuw. We staan ​​op het punt om het einde van het eerste kwart van de 21e eeuw te bereiken. Dat is zo moeilijk te geloven, 2000 lijkt gisteren voor mij maar het is binnenkort zal het 2025. We worden geconfronteerd met uitdagingen waar we hard voor moeten bidden, we moeten hard werken om de waarheid te kennen en ons vast te klampen aan die waarheid en om te bidden dat elke leider van de Kerk en elke leider van elk land nederig zal knielen voor de waarheid die God is, omdat de valse boodschappen welig tieren en ze zijn zeer destructief.

Ze bedreigen ons met vernietiging, zoals ze altijd doen als we ons afkeren van de waarheid, dat kan ons letterlijk vernietigen. En wees niet bang, zoals Christus zegt: wees niet bang, maar we moeten bang zijn voor alles wat ons afleidt van de waarheid die Jezus Christus is in de mensgeworden waarheid, die ons altijd naar de Vader wijst, omdat God de waarheid is, Vader, Zoon en Heilige Geest. Het is heel opmerkelijk.

X: Zoals je weet heb ik nog steeds contact heb met een aantal broedervrienden van Pr René Laurentin in Frankrijk die zelfs vanuit Frankrijk volgden wat je doormaakte. Hun eigen woorden waren dat ze erg verrast waren. Het zijn priesters die nu met pensioen zijn, natuurlijk extreem oud maar erg helder. Ze volgen alles met een geloofwaardigheid van zorg. Hun eerste opmerkingen waren dat ze verrast waren over het gebrek aan rede, gebrek aan matiging dat tegen je werd gebruikt in Texas. Hun eerste reactie was dat het de acties waren van extremistische fanatici die je bijna aanvielen op de rechter- en linkerflank zonder reden, zonder het juiste protocol te volgen.

Het correcte protocol werd volledig genegeerd. Wat ze me ook vertelden, was dat ze het betreurden dat de Nuntius van het Vaticaan, een Fransman, je benaderde om je een beslissing te laten nemen die niet was gebaseerd op enig onderzoek. Het juiste onderzoek, dat is protocol, werd genegeerd. En diezelfde priesters die meer dan 30 jaar geleden met Pr Laurentin samenwerkten bij het onderzoeken van verschijningsplaatsen en daarom heel nauw samenwerkten met het Vaticaan, met name met de Congregatie van de geloofsleer. En nu vertellen ze me buitengewoon bezorgd te zijn over het fanatisme waarmee je werd aangevallen.

Ze hebben het ook over de farce de Synode van Synodaliteit die nu niet-bisschoppen omvat, waaronder niet alleen leken maar mensen die niet eens katholiek zijn. Ik geloof dat er zelfs een Anglicaanse vrouwelijke priester bij betrokken was en een paar gerenommeerde vrijmetselaars. Dit hele verhaal nu met de nieuwe liturgie, de Amazone liturgie en dat is op dit moment het belangrijkste punt van hun zorg en via hen van een groot aantal andere Fransen. Deze nieuwe liturgie, de Amazone liturgie, laat iedereen zijn adem inhouden. Wat betekent het? Zal dit ook een nieuwe liturgie inhouden of de verandering van inwijding van het sacrament van het altaar de Heilige Eucharistie? Wat zijn uw gedachten over deze kwestie?

(Noot: Pr René Laurentin (19/10/1917 – 10/9/2017) was een Franse theoloog. Hij wordt algemeen erkend als "een van 's werelds meest vooraanstaande studenten" van mariologie en is de auteur van talrijke boeken en wetenschappelijke artikelen over onderwerpen zoals Mariaverschijningen zoals Lourdes en Medjugorje; visionairs en mystici waaronder Bernadette Soubirous, Thérèse de Lisieux, Catherine Labouré en Yvonne Aimée de Malestroit; evenals bijbelse exegese, theologie en Vaticanum II.)

J: Nou dat is een van de kritieke kwesties waarmee we worden geconfronteerd en we moeten heel waakzaam zijn en heel bewust zijn. Het is een basisbegrip van ons Katholieke geloof en van sacramentele theologie. Mensen weten dat er zijn er vereisten voor de vorm en materie als het gaat om de Eucharistie. Het moet ongezuurd tarwebrood zijn en het moet echte druivenwijn zijn zonder toevoegingen, van een echt alcoholpercentage, dat zegt dat het wijn is en niet alleen druivensap. Dat is de kwestie van de vorm en wanneer in termen van de Eucharistie zijn de consecratiewoorden van belang en eigenlijk de hele vorm van de Liturgie.

Om beduidende veranderingen aan te brengen moeten mensen hier waakzaam voor zijn. Dit heeft invloed op de vraag of dat brood en de wijn het Lichaam en Bloed, Ziel en Goddelijkheid van Christus worden. Ik heb hierover gebeden en ik werk eigenlijk aan een brief over deze Liturgie-oorlogen. Maar ik zal mezelf beschuldigen als ik dat soort taal gebruik. Het is te luchthartig. We hebben het in de Eucharistie, in de Heilige Mis over onze Heer en Redder Jezus Christus, de tweede persoon van de Drie-eenheid, Gods eigen Goddelijke zoon. En om zelfs maar te spreken van liturgie-oorlogen, denk ik dat het nog maar een indicatie is dat we niet goed gefocust zijn op de persoon van Jezus Christus en dat is wat ik geloof dat het antwoord is. Ik beweer niet dat ik een groot geleerde ben van de Liturgie. Het gaat 2000 jaar terug. In de ontwikkeling van de Liturgie heb ik altijd van de opmerkingen van de H. Justinus de Martelaar.

(Noot: H. Justinus de Martelaar, was een vroegchristelijke apologeet, die leefde van 100 / 114 tot ca. 165. Justinus was een bekeerde heiden (niet- jood) en werd een belangrijke apologeet. Wat we over zijn leven weten, komt hoofdzakelijk uit zijn eigen geschriften.) Wat hij zegt is heel eenvoudig maar heel diepgaand en we kunnen de zaden zien van wat we doen in de 21e eeuw in wat de H. Justinus zegt. Hij spreekt over de liturgie en het is altijd Jezus Christus. Het komt van het Laatste Avondmaal. De Heer stelde de avond voordat Hij stierf de H. Eucharistie in en we weten dat Hij echt Aanwezig is in de H. Eucharistie. Het is dezelfde Heer die de volgende dag stierf aan het Kruis en toen opstond uit de dood en dat hele Paasmysterie is de basistheologie van Het Wonder van de Eucharistie.

Het is zo toepasselijk dat het de Eucharistisch Gebed, het Dankgebed wordt genoemd. Het is de dankzegging voor de discipelen in de Kerk door de eeuwen heen, het de bron en het hoogtepunt. Er is niets belangrijker. Ik geloof dat het antwoord op de onrust waarmee we worden geconfronteerd en de pogingen om de liturgie te stoppen, we ons kunnen concentreren op Jezus Christus en Hem altijd tot het uitgangspunt kunnen maken, want we weten dat Hij er is. Laten we eerbiedig zijn, laten we ons ervan bewust zijn dat Hij sacramenteel aanwezig is in dat brood en die wijn die Zijn Lichaam en Bloed, Ziel en Goddelijke worden.