11/12 Zielen danken God voor hun vaderland
Vanmorgen verscheen de engel en zei: Kom met me mee om te zien hoeveel mensen je hebt geholpen te redden.
Plotseling stond ik met de engel voor een gebouw in de aanwezigheid van duizenden en duizenden mensen - alle rassen zongen in alle talen. Met hun stemmen zongen ze de mooiste melodieën.
Toen ik naar beneden keek, zag ik dat ik gekleed was in een prachtig wit gewaad met een vleugje lichtblauw. Het gewaad viel tot op de grond en ik kon mijn blote voeten zien, want ik droeg geen schoenen. Ik voelde me zo goed en zo mooi. Ik dacht bij mezelf: 'Ik heb dit gewaad nog nooit eerder gehad.'
De zielen zeiden tegen me: Kom met ons mee.
Ik merkte dat ik om hen heen liep en terwijl ik dat deed, keken ze naar mij en zwaaide ik naar hen. Ik was zo blij, liep om deze zielen heen, luisterend naar hun gezang.
Deze zingende zielen dankten en prezen God voor hun vaderland - ze zongen in elke taal. Sommige van de talen die ik herkende waren Frans, Spaans, Italiaans, Kroatisch, Sloveens en nog veel meer.
Terwijl ik om hen heen bleef lopen, zag ik ze het gebouw binnengaan, duizenden mannen en vrouwen zongen samen, God prijzend.
Plotseling, toen ik terugkwam bij waar de Engel stond, stopte het zingen en verdwenen de zielen. Ik vroeg de Engel: "Waar zijn ze gebleven?"
De Engel antwoordde: Ze zijn het gebouw binnengegaan. Nu worden ze in de Hemel geaccepteerd.
Deze zielen zongen en prezen God omdat Hij hen in Zijn Heilige aanwezigheid had gebracht - ze zongen op weg naar de Hemel. Nooit eerder heb ik zielen onze Heer God horen danken voor de naties waar ze geboren waren.
Toen ik thuiskwam, mediteerde ik over het prachtige gezang dat ik zojuist had gehoord. We zouden allen God moeten danken voor ons vaderland.
13/12 Ziel lijdt eeuwenlang in het Vagevuur
Vanmorgen, terwijl ik aan het bidden was, kwam de Engel en nam me mee naar het Vagevuur. Ik zag een man, heel slecht gekleed in slordige bruine kleding met een pet op zijn hoofd, over een weg lopen.
Ik stond daar met de engel en observeerde deze man om te zien waar hij heen zou gaan. Hij ging voor een van de huizen staan en ging op een bankje zitten naast een ander persoon. Ik bleef hem in de gaten houden.
Ik zei: "Dat moet zijn vriend zijn."
De man bleef naar hetzelfde bankje gaan, ging daar zitten en ging toen weer de weg op en liep weer. Hij bleef dezelfde handeling herhalen.
Plotseling nam de engel me mee naar hem toe en zei: Je moet met hem praten.
Ik weet niet of deze persoon een priester of een leek was. Ik was een beetje bang voor deze kleine man, maar ik deed wat de engel vroeg.
Toen ik hem naderde, vroeg ik hem: "Zoek je iemand? Heb je hulp nodig?"
Hij antwoordde: "Dit is een genade die mij vandaag is gegeven. Vandaag kwam mijn redding toen je kwam en het mij vroeg. Mevrouw, weet je hoe lang ik deze weg al bewandel? Eeuwenlang! Op en neer, op en neer. En niemand heeft me ooit gevraagd of ik hulp nodig had.”
“Mensen liepen voorbij, maar iedereen negeerde me.”
“Omdat ze je niet zien,” zei ik.
Hij zei: "Maar jij komt als mijn redding. Je weet niet hoe gezegend ik ben."
Ik vroeg hem: "Maar heb je spijt dat je onze Heer hebt beledigd toen je nog leefde? Het moet een grote overtreding zijn die je hebt begaan om zo lang in het vagevuur te moeten zitten."
Hij zei: "Het spijt me heel erg, heel erg, en ik heb er echt spijt van, en ik ben echt heel erg dankbaar dat ik naar God ben gegaan."
Ik maakte het kruisteken over deze man en zei: "Moge je vrede genieten in de Hemel in de aanwezigheid van onze Heer - dat Hij zo genadig en goed voor je is, om je alles te vergeven."
Ik vroeg onze Heer: "Hoe heb ik dat gedaan?"
Hij antwoordde: Omdat Ik je de macht geef om dat te doen.
Ik offerde beide mannen op tijdens de Heilige Mis en vroeg onze Heer om genadig voor hen te zijn.
19/12 Een directe lijn naar een heilige ziel
Het was iets mysterieus dat me vandaag overkwam. Onlangs vroeg mijn vriendin me om voor haar zoon te bidden. Daarom bad ik en bood een smeekbede aan onze Heer Jezus Christus aan voor wat ze vroeg.
Daarna gaf onze Heer mij een boodschap en ik wilde dit met de moeder delen.
Daarom besloot ik haar te bellen om met haar te praten. Toen ik het nummer draaide, hoorde ik tot mijn verbazing de stem van een heer de telefoon opnemen, niet die van de moeder, waarvan ik had verwacht dat ze zou opnemen.
Ik vroeg hem: "Hallo, kan ik met je moeder spreken?"
Hij antwoordde: "Mijn moeder is overleden. Ze is al heel lang dood, al vele jaren."
"Oh, het spijt me," zei ik tegen deze heer.
Hij zei: "Meestal neem ik de telefoon niet op omdat er te veel telefoonfraude is, maar je klinkt als een lieve dame, daarom kan ik een paar minuten met je praten."
Ik zei: "Oh, het spijt me zo voor je moeder dat ze is overleden. Ik zal voor haar bidden."
Toen vroeg ik hem: "Bid je voor je moeder?"
Hij zei: "Nee, niet echt! Ik geloof niet in God. Ik geloof in niets."
"Waarom niet?" vroeg ik. "God kan je zo'n vrede geven."
Hoe dan ook, ik hoorde aan zijn stem dat hij niet erg blij was, daarom zei ik: "Kun je me de naam van je moeder vertellen? Ik zal voor haar bidden."
"Laat maar," zei hij. Toen hing hij op. Hij weigerde me haar naam te geven.
Ik wist meteen dat dit een mysterieus telefoontje was, dat ik iets moest doen en dat onze Heer het toeliet.
Na het telefoontje ging ik naar mijn keuken en zei: "Heer Jezus, de heer die ik per ongeluk belde, ik weet zijn naam niet en het spijt me heel erg dat zijn moeder er niet meer is en dat ze is overleden. Ik zal ze allebei aan U aanbieden en vanaf nu zal ik voor hen bidden, dat hij zich bekeert, en voor de moeder, voor haar ziel. Misschien krijgt ze niet veel gebeden."
De volgende dag, toen ik mijn ochtendgebed bad, verscheen er een dame aan mij, een eenvoudige en erg lieve dame, en ze zei tegen mij: "Valentina, bedankt dat je met mijn zoon hebt gesproken. Het was geen vergissing dat je hem hebt gebeld. Het was direct toegestaan door God dat je met Hem sprak, want hier ben ik, ik sta stil en beweeg niet, en ik ontvang helemaal geen gebeden van mijn familie. Niemand bidt voor mij. Daarom heeft onze Heer je naar mijn zoon gestuurd, om met hem te praten en dat hij je over mij zou vertellen. Hij heeft het toegestaan dat het gebeurde."
"Ik ben daar zo dankbaar voor, en ik dank je echt. Help me alsjeblieft," smeekte de dame.
Ik zei meteen: "Heer, ik zal de Heilige Mis voor haar opdragen, en vanaf nu zal ze in mijn gebeden zijn."
Ik bad tot onze Heer: "Moge ze rusten in vrede en moge ze met Kerstmis naar de Hemel gaan."
Dat was een mysterieuze ervaring. Zoals onze Heer altijd zegt: "Niets is toevallig."
Er is altijd een reden. Zelfs toen ik het nummer draaide, was er waarschijnlijk één cijfer onjuist, maar onze Heer is degene die het heeft toegestaan. De vrouw wacht al een lange tijd op dezelfde plek in het vagevuur, zonder te bewegen omdat ze geen gebeden ontving.
Onze Heer heeft mij op zo'n ongewone manier gebruikt. Ik zei: "Oh mijn God, U zit vol verrassingen."
Commentaar: Het is heel triest als mensen hun geliefden begraven en ze niet in God geloven. Zelfs als ze wel in God geloven, negeren ze hen gewoon, en erkennen ze niet dat hun geliefden gebeden nodig hebben om hen tot God te verheffen en om genade en vergeving te vragen zodat ze naar de Hemel kunnen gaan. Veel mensen denken dat hun moeder, vader, broer, zus of wie dan ook die is overleden geen gebeden nodig heeft en ze gaan ervan uit dat de persoon rechtstreeks naar de Hemel gaat. Zo werkt het niet. We moeten bidden voor de zielen en hen helpen om hen naar God te leiden.
22/12 De mensheid maakt zich alleen zorgen om materiële goederen
Vandaag, tijdens de Heilige Mis, verscheen Heer Jezus. Hij zei: Bied Mij alle zielen aan, want je hebt geen idee hoe angstig ze wachten om naar Mij te komen. Valentina, wees heel dankbaar dat je de zielen helpt. Ze profiteren van jouw hulp en je beloning zal groot zijn.
Ik zei: "Oh nee, Heer, daar ben ik niet naar op zoek. Ik help graag, zelfs als ik lijd."
Heer Jezus zei: Op dit moment, terwijl Ik naar de aarde kijk en zie wat er gebeurt, lijdt Mijn Heilig Hart. Ik ben in tranen, kijk naar de mensheid, rennend en haastend alsof het het einde van de wereld is. Ze maken zich alleen zorgen om materiële goederen, entertainment en andere dingen, maar hun zielen zijn volkomen dor, als een blad dat van een boom valt en afbrokkelt. Ik kan ze niet dwingen als ze niet naar Mij willen komen, en dat doet Mijn Hart zo'n pijn dat Ik in tranen ben als Ik dit allemaal zie.
Wat ben Ik verdrietig, vooral nu rond Kerstmis, terwijl het de nederigste en meest vreugdevolle tijd zou moeten zijn om je weg te bereiden, geestelijk, om Mij te ontvangen als Ik kom als een Redder om jullie allen te redden.
Maar laat dat je niet ongerust maken. Voor nu is het Mijn Komst dat Ik hier op aarde geboren word, maar de echte komst is dat Ik het Nieuwe Tijdperk van Vrede voorbereid, dat zo dichtbij is. Mijn Tweede Komst is zo dichtbij. Ik zal alles nieuw en vredig maken, en het zal mooier zijn dan ooit tevoren.
Ik zei: “Oh Heer, daar kijk ik naar uit. Het is het mooiste nieuws.”
Hij zei: Maar natuurlijk moet je in de tussentijd nog steeds verder lijden en de vervolging van Mijn kerken heen. Maar heb altijd geloof en vertrouwen in Mij.
Bid voor zondaars. Bid voor hun bekering en vertel ze dat ze zich moeten bekeren. Bekering is het belangrijkste, het is het sleutelwoord. Geef mensen hoop, maar vertel ze dat ze zich moeten bekeren, dat ze tot God moeten komen.
Wees in vrede. Dingen zullen gebeuren, en ze moeten gebeuren voordat het Tijdperk van Vrede komt. Gebeurtenissen moeten zich ontvouwen. Wees moedig, blijf bidden en blijf vooruitgaan met Mijn hulp. Blijf dicht bij Mij.
Ik zei tegen mezelf: “Oh, ik wou dat het nu kon komen, en dat we het Nieuwe Tijdperk in konden glijden.”
Heb nog even geduld, antwoordde Hij.
|