10/12 Pr Chad Ripperger openbaart vergeten geheimen voor een Heilig leven - Seeking Heaven

De meeste mensen hebben het idee dat het hoogtepunt van het spirituele leven nooit zondigen is, maar als je de spirituele auteurs door de tijd heen leest, zegt iedereen dat dit het begin is van het spirituele leven, niet het einde. En dan rijst de vraag: waarom gedraag ik me dan niet perfect deugdzaam, als ik al deze deugden heb? Het is heel eenvoudig. De H. Thomas van Aquino zegt dat de ingestortte deugden niet volledig operationeel kunnen worden, dat wil zeggen dat ze niet volledig actief kunnen worden in ons leven, tenzij we eerst de natuurlijke deugd op dat gebied hebben ontwikkeld.

Mensen van tegenwoordig hebben geen schijn van wat voorzichtigheid is, wat dan ook. De deugden zijn tegenwoordig gewoon bij de meeste mensen verloren gegaan, maar een deel ervan is de schuld van de Kerk zelf. We hebben ze tientallen jaren niet gepredikt en toch is het juist door de opbouw van de deugden dat wanneer ik een moreel goede daad verricht en ik doe het met een bovennatuurlijke intentie, ik in staat van genade ben. Ik begin eigenlijk mijn heiligende genade te vergroten en als resultaat word ik heiliger op een heel elementair niveau. Dat is de reden waarom de meeste mensen geblokkeerd zijn, wat is een andere naam voor dit gebrek aan deugd? Het wordt ondeugd genoemd maar het is ook een gebrek.

Het is een neiging tot de verkeerde dingen. Je zult niet groeien in heiligheid totdat je daadwerkelijk een leven van deugd begint op te bouwen. Het is niet iets waar je zomaar je weg doorheen kunt banen. Het is niet iets waar je af en toe een heilig uur voor kunt houden, ook al is dat goed. Het is iets waar je een balans van moet opmaken door naar je deugden te kijken en te zeggen: waar moet ik vanaf hier heen?

Er zijn 64 deugden, maar het hangt af hoe je ze telt. Het eerste niveau van deugd zijn verworven deugden van voorzichtigheid, matigheid, standvastigheid en rechtvaardigheid deze verworven deugden hebben ons als oorzaak. We kunnen ze zelf opbouwen. Ik ga hierop terugkomen omdat die echt belangrijk worden, ook al zijn de theologische deugden de hoogste. Er is iets met die natuurlijke deugden dat de sleutel wordt tot de vooruitgang in het spirituele leven.

Deze verworven deugden kunnen we zelf veroorzaken op onszelf, maar als je in de staat van genade bent, brengt God ook alle morele deugden in je ziel, de bovennatuurlijke morele deugden. Daarom is er een natuurlijke voorzichtigheid of een natuurlijke matigheid. Een voorbeeld van natuurlijke matigheid zou zijn: ik ga dit eten omdat het goed is voor mijn gezondheid.

Het punt is dat die natuurlijke deugd dan onze lagere vermogens ondergeschikt maakt aan de juiste rede, verlicht door geloof. Mensen vragen me aan welke deugden ze moeten werken. Het is heel eenvoudig, als je een emotie of iets anders hebt waaraan je emotie is gekoppeld en je merkt dat je er geen perfecte gelijkheid mee hebt, betekent dit dat er een gebrek aan deugd is op dat gebied. Als je bijvoorbeeld merkt dat je partner je boos maakt, is dat een teken dat je het basisniveau van verworven deugd, zachtmoedigheid, nog niet onder de knie hebt. En daaom moet je eraan beginnen te werken. Er zijn dus de verworven deugden en die hebben te maken met natuurlijke dingen maar dan zijn er de ingestortte deugden en die hebben uiteindelijk te maken met God.

De ingestortte deugd van matigheid is vasten. Vasten is eigenlijk een deugd, zelfs op een natuurlijk niveau. Onlangs pas ontdekten ze intermittent fasting eigenlijk goed is voor je gezondheid. Ze doen alsof dit gewoon een geniale zet, maar de Kerk wist dit eigenlijk al dat vasten goed voor ons is, niet alleen op fysiek vlak maar ook op spiritueel vlak. Bij het vasten moeten het intellect en de wil de koers behouden. Ondanks het feit dat de lagere vermogens willen ingrijpen, gaat het vasten ons helpen deze onder controle te krijgen.

Ik kom hier zo meteen op terug, maar de bovennatuurlijke deugden hebben te maken met God. De bovennatuurlijke deugd van vasten betekent dat je het doet omwille van God, niet omwille van je gezondheid, maar omwille van God of in het geval van bovennatuurlijke gerechtigheid. Je gaat bijvoorbeeld iets opofferen omwille van God en deze hebben allemaal God als doel. Als God die in ons brengt als we in de staat van heiligende genade zijn, hebben we ze allemaal. Als je naar de biecht bent geweest en je weet dat je in de staat van genade bent, dan rijst de vraag: waarom gedraag ik me dan niet perfect deugdzaam als ik al deze deugden heb? Het is heel eenvoudig.

De H. Thomas zegt dat de ingestortte deugden niet volledig operationeel kunnen worden, dat wil zeggen dat ze niet volledig actief kunnen worden in ons leven, tenzij we eerst de natuurlijke deugd op dat gebied hebben ontwikkeld. Dit is een heel belangrijk punt: als je de natuurlijke deugd van zachtmoedigheid mist, zul je de bovennatuurlijke deugd van zachtmoedigheid niet hebben. Het zal niet werken als je die natuurlijke deugd begint te verkrijgen. De H. Thomas zegt dat de belemmering in de lagere vermogens de werking van die hogere deugden verbetert. Als gevolg daarvan worden we eigenlijk zachtmoediger, gematigder, rechtvaardiger, voorzichtiger enz.

Mensen hebben tegenwoordig geen fractie van wat voorzichtigheid is. Wat de deugden ook zijn, tegenwoordig zijn ze bij de meeste mensen verloren gegaan, maar een deel ervan is de schuld van de Kerk. We hebben ze tientallen jaren niet gepredikt en toch is het juist door de opbouw van de deugden dat men heiliger wordt. Wanneer ik dus een moreel goede daad verricht en ik doe het met een bovennatuurlijke bedoeling, ben ik in staat van genade. Dan begin ik eigenlijk mijn heiligende genade te vergroten en als gevolg daarvan word ik heiliger. Dit betekent dat om echt op het punt te komen waarop ik die deugden echt goed uitvoer, ik deze lagere deugden eerst onder de knie moet krijgen op een heel elementair niveau.

Dit is waarom de meeste mensen geblokkeerd zijn. Een andere naam voor dit gebrek aan deugd, wordt ondeugd genoemd. Maar het is ook een gebrek. Het is een neiging tot de verkeerde dingen. Ik kan niet goed met mijn man overweg, ik kan niet goed met mijn vrouw overweg, ik kan niet goed met mijn dochter overweg, of wat dan ook, en dat is een indicator dat die lagere vermogens niet perfect ondergeschikt zijn gemaakt aan het intellect. Het doel is dan tot de theologische deugden van geloof, hoop en liefde te komen. Maar liefde wordt niet perfect totdat die bovennatuurlijke deugden geperfectioneerd zijn en operationeel worden.

Wat betekent dit? Je zult nooit de liefde voor je naaste onder de knie krijgen totdat je bijvoorbeeld gewoon elementaire matigheid onder controle hebt. Mensen blijven vastlopen in het spirituele leven, omdat je eerst moet werken aan deze deugden. Je moet ze opbouwen, je moet van je ondeugden en gebreken afkomen. De meeste mensen hebben het idee dat het hoogtepunt van het spirituele leven nooit zondigen is, maar als je de spirituele auteurs door de tijd heen leest, zegt elk van hen dat dit het begin van het spirituele leven is, niet het einde. Het eerste wat je moet doen is zelfs de dagelijkse zonden uit je leven bannen. Hoe ziet dat eruit? Er zijn drie stadia van het innerlijke leven.

Ze vertellen ons dat de eerste de actieve zuiverende manier is. Dit is in wezen stoppen met zondigen en deze lagere deugden opruimen tot het punt dat je kunt. De meeste mensen lijken zich dat ook niet te realiseren. Zonde veroorzaakt veel schade. Je weet dat mensen het idee hebben dat als ik eenmaal ga biechten, mijn taak erop zit. Ik heb niets anders te doen. Ik ben goed. Ik ben in de staat van genade. Zo werkt het niet. Het is waar dat de schuld van de zonde nu is kwijtgescholden en dat je niet langer gebonden bent aan het tribunaal van Gods gerechtigheid.

Je bent niet langer gebonden aan het overtreden van Zijn wet. Maar het is vrijgesproken in de wil, maar elke keer dat je zondigt, verduister je je intellect. Je brengt je lagere vermogens in de war, dit is waarom we tijd moeten doorbrengen in het Vagevuur omdat we een puinhoop zijn. Maar die puinhoop is behoorlijk diep, het is niet alleen een kwestie van: oh, nu kan ik dit gewoon stoppen en dan zal het verdwijnen. Met deze actieve zuiverende manier kunnen we op het punt komen waar we al onze gebreken kunnen verwijderen in de mate dat we kunnen. Dat betekent in feite dat we op dat punt zijn gestopt met zondigen.

Dat betekent niet dat mensen niet meer kunnen zondigen. Het betekent gewoon dat ze zelfs geen enkele dagelijkse zonde in hun leven hebben. Omdat onze zonden zo verstorend zijn voor onze vermogens en zo verstorend voor onze wil, moet God ons door de volgende fase heen laten gaan, dat is de passieve zuiverende manier. Daarin moet God de persoon in zo'n duisternis en lijden storten omdat Hij de ziel moet zuiveren van al deze gebreken. Laat me je een voorbeeld geven van waarom God dit moet doen. De meeste mensen beheersen nooit de deugd van versterving. Het is een subdeugd van de deugd van standvastigheid, waarbij we ons bezighouden met dingen die moeilijk zijn en die we nooit echt beheersen.

We kunnen het tot op zekere hoogte beheersen, maar dan is er een indicator en dit is waar de heiligen vaak over praten. Ze beginnen vooruitgang te boeken in heiligheid, ze beginnen zich te realiseren dat ze een bepaald punt hebben bereikt, maar ze zijn nog steeds heel goed in staat om te vallen als God zijn genade intrekt. Dit is een gebrek aan versterving zodanig dat die vermogens nog niet op het punt zijn gekomen dat ze misschien kleine dingen goed kunnen verdragen, maar als het gaat om grotere dingen daartoe niet in staat zijn. De meeste mensen hebben geen perfecte evenwichtigheid, zelfs niet als ze proberen niet slecht te reageren. Die innerlijke vrede is verstoord en dat is een teken dat er een gebrek aan orde is in hun ziel.

De definitie van vrede is de rust van orde. Het is wanneer alles in het innerlijke leven perfect geordend is. Er is vrede, er is rust, innerlijke stilte, zelfs als mensen dingen doen die ons normaal gesproken gek zouden maken. De Heiligen zeggen dat ze door enorme versterving moeten gaan op een niveau dat boven en buiten ons als mensen ligt om te volharden. Dit komt omdat God ons in stand houdt door Zijn genade om de ziel opnieuw te zuiveren. Dit is waarom we tijd moeten doorbrengen in het Vagevuur tenzij we het in dit leven doormaken. Dat is dus de eerste fase dan is er de verlichtende fase en in principe tijdens deze fase ontdoet God zich van zelfs ons vermogen om God te herinneren, om Gods dingen te begrijpen en onze concepten van God, zoals de H. Johannes van het Kruis het zegt. Het wordt ons gewoon afgenomen en hij zegt dat het niet is omdat ze per se vals zijn. Hij zegt dat het is omdat ze niet in verhouding staan ​​tot wie Hij werkelijk is en daarom moet Hij dat van ons afpakken en dat stort mensen in een enorme duisternis, die enorm veel pijn en lijden veroorzaakt omdat het ook op dat moment is dat er een stijging is in liefde.

Dan wordt liefde opnieuw optimaal omdat al deze gebreken nu verdwenen zijn. Mensen verlangen nu veel meer naar God en daarom wordt het erg pijnlijk dat ze niet eens aan Hem kunnen denken.De reden dat God dat doet is dat we, zoals de H. Thomas of de H. Johannes van het Kruis zeggen: zodat God de mens een echt begrip kan geven. Op dat punt schakelen mensen over van een normaal leven van gebed, naar een mystiek leven van gebed. Dit omdat God ons moet laten zien wie Hij is, omdat we Hem niet echt begrijpen. Je kunt zien dat mensen geen flauw benul hebben van God, ze hebben echt geen flauw benul van Hem. Maar God openbaart ons wie Hij is en dit is een noodzakelijk iets. Het is belangrijk want het betekent als God je doel is, je op dit doel afgaat.

De H. Thomas zei dat het doel God is en het bepalende factor van de middelen om daar te komen. Dit is waarom Boeddha geen middel tot verlossing is, dit is waarom Mohammed geen middel tot verlossing is, dit is waarom niemand anders dan Jezus Christus een middel tot verlossing is, omdat alleen Hij degene is die ons de noodzakelijke kennis heeft geopenbaard over de middelen om Hem te bereiken. Wat Hij ons leerde ging uiteindelijk volledig over het einddoel, dat God is, Hij is de enige Weg.