8/1 Ik kreeg te horen om iedereen te waarschuwen wat er zal komen - Great Miracles Avenue
Abednego Coleman kreeg van de dokters te horen dat hij maar 5 maanden meer heeft, omdat hij kanker heeft in stadium 4: God toonde mij zaken die in 2025 zouden gebeuren. Dat was in de periode dat ik in het ziekenhuis was en de hele tijd aan het bidden was. Ineens vervaagde alles romd mij en ik werd getransporteerd naar een andere plaats. Voor mij had een grote feest plaats en er was een bord met 2025 op vermeld. Ik weet niet waarom dit bord verscheen. Het was alsof het een Nieuwjaarsfeest was. Er waren overal mensen: mannen, vrouwen en kinderen van elk ras en natie. Ze waren allen gekleed in feestkledij. Maar dan kwam uit het niets een donkere rook temidden van de menigte, tevoorschijn.
Mensen schreeuwden en liepen in elke richting, maar de rook werd dikker. Het was pikdonker. Het was onmogelijk om iets duidelijk te zien. Ik kon mensen horen roepen om hulp. En even plots als de rook was gekomen, verdween de rook terug. Maar wat ik toen zag, liet me sprakeloos. Mensen waren niet meer aan het vieren. Ze waren in een andere plaats, een land dat zich eindeloos uitstrekte. De mensen waren niet langer gekleed voor een feest, maar ze droegen uniformen en wapens. Ze keerden zich tegen elkaar en vochten meedogenloos tegen elkaar.
Ik zag dat er zich groepen vormden, dat er allianties braken en dat chaos uitbrak en zich verspreidde. Ik had het gevoel dat het geen vreemden waren die tegen elkaar vochten, maar buren, zelfs vrienden die vijanden van elkaar waren geworden. Daarna veranderde het tafereel. Het conflict duurde voort en werd een slagveld van ondenkbare omvang en militaire ontplooiing. Ik zag vlaggen oprijzen te midden van de chaos. Ik herkende hun symbolen. Ik realiseerde me toen dat het een oorlog was waarbij landen uit alle hoeken van de wereld betrokken waren.
De soldaten droegen geavanceerde wapens en legers brachten vernietiging en waren zonder mededogen. Ik hoorde het geluid van geweervuur, explosies en kreten van pijn. Wat me het meest trof was de snelheid van het conflict. Het was niet het ene land tegen een ander, maar het was alsof de hele wereld zich tegen zichzelf had gekeerd. Allianties waren gebroken en elke natie leek te vechten voor zijn overleving of misschien voor dominantie. Het tafereel veranderde opnieuw. Ik stond op straat vol met magere, zwakke kinderen. Hun ogen lieten duidelijk zien dat ze aan het verhongeren waren.
De kinderen bewogen langzaam alsof het bovenmenselijke kracht vereiste om te lopen. Sommigen van hen zochten door alles wat eetbaar was. Ik zag sommigen uit vuilnisbakken een half opgegeten stuk brood, rot fruit halen. Dingen die de mensen mensen weggooien zonder nadenken, werd hun voedsel. Ik zag mensen voor grote, goed onderhouden huizen in rijen verzameld. Ze smeekten om hulp. Ik zag dat de landbouwgewassen dor waren geworden, het land was onvruchtbaar. Het niet alleen een groep mensen of een gebied, het was wereldwijd.
Toen hoorde ik een stem van binnenuit die zei: Waarschuw hen, vertel hen om berouw te hebben en zich te bekeren. Het is tijd dat de kinderen van God worden weggenomen. Het is tijd, het is tijd!! De Tweede Komst van Jezus in nabij. Toen zag ik wat leek op een mist en wanneer ik dichterbij keek zag ik een man gekleed in een paars gewaad. Hij zag er bejaard uit, maar het was duidelijk dat het een spiritueel wezen was. Terwijl ik probeerde te begrijpen wie Hij was, vervaagde het visioen.
Ik wil vragen om gebed voor de leiders van elke natie, dat ze wijsheid zoeken en rechtvaardig handelen. Bid ook voor degenen die verloren zijn, zodat ze verlossing vinden in de Heer. Bid dat degenen in conflict vrede vinden. Bid voor de kwetsbare en vergeten kinderen. En vooral laat ons bidden voor de harten, zodat ze terugkeren naar God. De taferelen die ik heb gezien, zijn niet onvermijdelijk, maar ze zijn waarschuwingen. Onze gebeden kunnen een verschil maken. Ze kunnen de loop van de geschiedenis veranderen, harten verzachten en de deuren openen voor Gods vrede.
|