Mijlpaal nr. 8. Opdracht van het Jezuskind in de tempel

Deze mijlpaal wordt herdacht op 2 februari.

Veertig dagen nadat Maria de Christus had gebaard voor Zijn Missie als de Messias in een menselijk lichaam op aarde, droeg Zij in het gezelschap van de Heilige Jozef de kleine Jezus in de tempel te Jeruzalem aan God op. Via de mond van de oude Simeon legde de Heilige Geest hier getuigenis af van Maria als de Moeder van het Licht (de Christus, het Licht der wereld, het Licht van God dat in de wereld moest komen om de macht van de duisternis te breken én de zielen een voorbeeld te stellen voor de gesteldheid van hart via dewelke zijzelf moesten kunnen meewerken om de duisternis in Gods Schepping geen kans meer te geven).

Door de opdracht van de kleine Jezus in de tempel vertoonde Maria Zich tevens als de Brug tussen Hemel en aarde: Zij stelde de handeling als een machtig symbool voor het feit dat de mensenzielen hun werken aan God moeten opdragen om van hun hele leven, hun hele doen en laten en hun hartsgesteldheden een permanente brug tussen het aardse en het Hemelse te maken. De kleine Christus wordt in de tempel aan God opgedragen als symbool voor de heiliging van de unieke Werken die Hij gedurende Zijn leven op aarde zal volbrengen, en de tempel staat hierbij tevens symbool voor het geheel van de mensenzielen, zodat de Christus hier via de handen en het Hart van Maria als het ware in de mensenzielen (in innige eenheid met het menselijk wezen) bruiloft sluit met de Schepper.

Maria was Zich op dat ogenblik reeds ten volle bewust van Haar functie en rol als de Moeder van de Messias. Niettemin liet God Haar dit op die dag, en in Zijn tempel (de plaats van contact tussen de zielen en God) tevens bevestigen via een mensenmond: De oude Simeon duidde hier het Jezuskind aan als de Messias en Verlosser, en sprak letterlijk uit dat het Hart van de Moeder Zelf door een zwaard van smarten doorboord zou worden. In wezen bevestigde Simeon hier dat Maria ten volle deel zou krijgen aan de kruisen en beproevingen die deel zouden uitmaken van het leven van de Messias op aarde, en dat Zij aldus volkomen één met de Messias en Verlosser en met Zijn unieke Werken zou zijn.

Het is alsof God hier nogmaals de standvastigheid van Maria’s keuze voor zelfverloochening ten bate van Zijn Heilsplan op de proef wilde stellen door Haar Hart te peilen terwijl Zij Haar levenslot hoorde schetsen door een mensenmond in plaats van 'louter' via een instorting door Hemzelf in Haar Hart. De Hemelse Meesteres verklaarde ooit aan Myriam dat de woorden van Simeon in Haar twee onmiddellijk op elkaar volgende reacties met zich mee brachten:

ten eerste de schok van de levendige ervaring van een intense zielenpijn over het besef dat Haar Goddelijk Kind in Zijn hoedanigheid van Koning van de volmaakte Liefde een onvoorstelbaar leed zou worden aangedaan vanuit de harten van mensenzielen van alle tijden die ontelbare malen de Wet van de Liefde hadden overtreden en nog zouden overtreden;

ten tweede, onmiddellijk daarna, een roep vanuit Haar Hart naar God toe: "Ja, o geliefde Eeuwige Vader, voor U, voor al Uw Werken van onvolprezen volmaakte Liefde, en voor alle schepselen van alle tijden, wil Ik dit met Uw kracht, Uw genade en Uw ondersteuning volbrengen, samen met en in volle dienst aan Uw Zoon, Die U onder de hoede van Mijn onwaardigheid hebt gesteld".

De gesteldheden vanuit dewelke Maria de kleine Jezus in de tempel opdroeg, hebben bijgedragen tot een verdere bevestiging en versteviging van de macht van Maria over de duisternis.

De Meesteres van alle zielen laat er tevens aan herinneren dat Zij er in oktober 2018 heeft toe opgeroepen dat de zielen Haar voortaan op 31 oktober, de dag voorafgaand aan Allerheiligen, zouden gedenken in de hoedanigheid van Koningin van het Goddelijk Licht. Zij deed dit in het kader van Haar Oproep 31 oktober. In de voormelde oproep maakt de Heilige Maagd duidelijk dat Zij op die dag ten volle wil optreden in uitoefening van de Haar door God geschonken machtspositie ten aanzien van de duisternis, omdat Zij betracht, de zielen op die dag op speciale wijze te begeleiden in hun oprechte pogingen tot ontdekking van de diepten van hun eigen innerlijk leven, teneinde via een oprechte bezinning dieper door te dringen in datgene, wat hen het meest vatbaar maakt voor inspiraties vanwege de duisternis, en in datgene, wat de zielenbodem vruchtbaar maakt voor het zaad van bekoring en misleiding. Zij ziet Haar hoedanigheid als Koningin van het Goddelijk Licht derhalve als een soort concrete ontsluiting van de hoedanigheid als Moeder van het Licht. Het is trouwens een hoedanigheid die Zij bekend heeft gemaakt vanuit de Hemelse Heerlijkheid, waar Zij de gekroonde Koningin is (in tegenstelling tot de dag waarop Zij de kleine Jezus in de tempel opdroeg terwijl Zij nog niet de officieel door God gekroonde Koningin was).

Mijlpaal nr. 9. Vlucht met het Jezuskind naar Egypte

De Meesteres van alle zielen vroeg ooit via Myriam dat deze gebeurtenis zou worden herdacht op 3 februari, omdat Zij samen met de Heilige Jozef meteen na de opdracht van de kleine Jezus in de tempel (herdacht op 2 februari) met Hem vluchtte naar Egypte om Hem te onttrekken aan de bedreiging vanwege koning Herodes.

Koning Herodes symboliseerde de satan, de duisternis die alles in het werk stelt om de Christus uit te schakelen en Zijn Werken onmogelijk te maken. Om deze reden verklaart de Heilige Maagd Haar hoedanigheid in het kader van het diepe wezen van de Vlucht naar Egypte als de mensenziel die volmaakt zondeloos is: Haar Liefde voor de Christus, voor Zijn Werken van Verlossing en Liefde en voor Gods Heilsplan was zo totaal dat Zij Haar hele leven in dienst stelde van de bescherming van de Missie van de Messias. Zij trotseerde de zware beproevingen van de reis doorheen de woestijn naar Egypte met de bedoeling, de Christus buiten het bereik van de werktuigen van de satan te brengen. Dit is totale zelfverloochening vanuit het alles beheersend verlangen dat de Eeuwige Liefde haar unieke Missie zou kunnen vervullen.

Volmaakte zondeloosheid levert het ultieme bewijs voor een absolute volmaaktheid in de beleving van de Liefde. Zeer veel zonden (indien al niet alle) worden bedreven omdat zij de zelfzucht dienen. De Heilige Maagd is precies vanwege Haar onovertroffen zelfverloochenende Liefde voor Zijn Werken en Plannen bekleed met een macht die onder alle mensenzielen van alle tijden onovertroffen was en steeds onovertroffen zal blijven. De Vlucht naar Egypte levert hier een duidelijk bewijs, omdat deze onderneming niet zonder risico’s voor Maria’s eigen leven was, en – zoals de Hemelse Meesteres aan Myriam zou verklaren – vervuld was van zware beproevingen en ontberingen. Dit alles, en het bewustzijn ervan, weerhield Maria er niet van om uitsluitend aan de veiligheid en de Levensmissie van de Messias te denken, en er resoluut naar te handelen.

Volmaakte zondeloosheid in combinatie met Haar totale zelfverloochening met de bedoeling, de Christus en Zijn Werken veilig te helpen stellen tegen de boosaardige invloeden van de satan en zijn werktuigen, hebben Maria een onvergelijkbare macht verleend, die Zij rechtstreeks uit het Hart van God heeft geput.

Mijlpaal nr. 10. Terugvinding van Jezus in de Tempel

Nadat Maria en Jozef met de twaalfjarige Jezus in Jeruzalem het joodse Paasfeest hadden gevierd, stelden Zij vast dat Jezus te Jeruzalem was achtergebleven, en op de derde dag na het feest vonden Zij Hem in de tempel terug. Om deze reden vraagt de Hemelse Koningin dat dit gebeuren drie dagen na Pasen zou worden herdacht.

De Heilige Maagd was bij uitstek de mensenziel die Haar hele leven in dienst had gesteld van Gods Werken en die in Haar leven geen enkele andere zin en doel zag dan deze: in alles totaal op de Christus gericht te leven. Desondanks beschuldigde Zij Zichzelf ervan, Jezus drie dagen lang uit het oog te zijn verloren. Zij ging ervan uit dat Zij jegens God gefaald had. Niettemin staat Zij hier integendeel symbool voor een totale, zelfverloochenende gerichtheid op de Christus en op Gods Plannen, Diegene Die Gods Werken en Plannen als de enige uiteindelijke zin van Haar leven beschouwt.

Zij keerde met Jozef naar Jeruzalem terug om Jezus te zoeken, en leverde daardoor een compensatie voor de talloze zielen die de Christus in hun leven verliezen, Hem en Zijn Leer en Werken verloochenen, hun roeping als werktuigen van Gods Werken verwaarlozen en niet eens merken dat de Christus niet (meer) in het middelpunt van hun leven staat. In werkelijkheid leefde in het middelpunt van Maria’s Hart niets anders dan de vervulling van Gods Plannen en Werken, via een totale dienst aan de Missie van de Messias. In de zoektocht naar de twaalfjarige Jezus te Jeruzalem stelde Maria echter een voorbeeld voor de talloze christenen van alle tijden die op zeker ogenblik (bij velen zelfs meermaals of vrijwel levenslang!) hun roeping als volgelingen van de gesteldheden en de opdracht van de Christus zouden verwaarlozen en zich weinig of geen moeite zouden getroosten om Hem in de tempel van hun hart terug te vinden en voortaan hun inspanningen, de hele inzet van hun leven, helemaal op Christus te richten en de beleving van de christelijke waarden geen ogenblik meer te verwaarlozen.

Dit zelfverloochenende zoeken naar de Christus om opnieuw te kunnen waken over de uitvoering van Zijn Werken, en Haar betrachting om aan te tonen hoe essentieel het is om de Werken van de Christus tot ware doel en zin van het leven te maken, hebben het in Gods ogen gerechtvaardigd om aan Haar macht geen enkele grens te stellen. De ziel die in alle situaties van haar leven de ogen op de Christus, Zijn gesteldheden en de vervulling en ontsluiting van Zijn Werken gevestigd houdt, levert een immens tegengewicht voor de werken en plannen van de duisternis.

Mijlpaal nr. 11. Maria als Middelares

Nadat Jezus Zich in de Jordaan door Johannes de Doper had laten dopen, trok Hij zich veertig dagen lang in de woestijn terug om Zijn Openbaar Leven voor te bereiden in een atmosfeer die ver van al het wereldse was verwijderd en die uitnodigt tot een volledige ontlediging van geest en hart van alle zintuiglijke indrukken, en daardoor tot een diepe inkeer in het eigen hart om zich daar volledig te concentreren op de gesteldheden en zwakheden van het eigen wezen, en op datgene wat God van het eigen leven verwacht. Na Zijn verblijf in de woestijn begaf Jezus Zich naar een bruiloft te Kana, op dewelke ook Zijn Moeder Maria was uitgenodigd. Het Doopsel van Jezus wordt herdacht op de derde zondag na Kerstmis. De Hemelse Meesteres vraagt dat de bruiloft te Kana zes weken na het Doopsel van Jezus (dus veertig plus een paar extra dagen na het Doopsel in de Jordaan) zou worden herdacht.

Op de bruiloft te Kana zou Maria voor het eerst te voorschijn treden als de Middelares van Genaden. Behalve zes weken na het Doopsel van Jezus wordt Maria’s rol als de Middelares eveneens herdacht op 31 augustus.

Het was voor de Missie van de Christus nog niet voorzien dat Hij Zich te Kana zou openbaren als wonderdoener. Niettemin deed Hij precies dát, op aansporing van Zijn Moeder: Op Haar verzoek veranderde Hij water in wijn. De Heilige Maagd toonde hier dat Zij de macht had om God ertoe aan te zetten om Zijn 'voorziene' Plan en Werk te vervroegen. Het wonder te Kana staat overigens symbool voor de omzetting van het water van de beproevingen in de wijn van Goddelijk Leven. Maria werd hierdoor te Kana de Middelares van Genaden met de macht om beproevingen van zielen te helpen veranderen in Goddelijk Leven voor de zielen.

Gods Werken en Plannen zijn absoluut onfeilbaar, en gebaseerd op een absoluut volmaakte Wijsheid. Geen enkele mensenziel is in staat om Werken en Plannen van de onfeilbare God zo drastisch te beïnvloeden. God heeft derhalve te Kana niet alleen de Goddelijke natuur van de Christus aangetoond, doch eveneens het feit dat Hij de Moeder van Zijn Goddelijke Zoon een onvergelijkbare macht had gegeven. Te Kana toonde de almachtige God Zijn Goddelijke Zoon als gehoorzaam aan een mensenziel, en toonde Hij hierdoor tevens dat Hij deze mensenziel erkende als een oppermachtige Brug tussen mensenzielen en hun noden enerzijds, en hun God.

Te Kana werd voor de zielen van alle tijden duidelijk gemaakt dat zij terecht kunnen vertrouwen op de grenzeloze invloed van Maria bij God wanneer zij hun noden en beproevingen aan Haar toevertrouwen. Zij bezit de Liefde om deze beproevingen en noden te willen lenigen, en de macht om hen te kunnen lenigen. God blijft niet doof voor de woorden van een ziel die zichzelf en eigen noden totaal achterop stelt bij de noden van medeschepselen, en die Hem deze voorlegt met een volkomen zuiver hart dat vervuld is van het oprechte verlangen dat het welzijn van deze medeschepselen moge worden vergroot, niet opdat deze schepselen de tussenkomende ziel dankbaar zouden zijn doch opdat zij zich zouden kunnen verheugen over Gods Liefde en grootheid. Maria beschouwde deze gesteldheid precies als de hele zin van Haar leven. Daarom kan God Haar absoluut niets weigeren: Haar Wil is voor Hem van het grootste belang, want Haar Wil is identiek met de Zijne, en is daarom zoals een magneet die Gods tussenkomst in Zijn Schepping aantrekt met een macht die zelfs voor Hem, de Almachtige, onweerstaanbaar is, omdat Hij de absolute, grenzeloze en onfeilbare Eeuwige Liefde is.

Mijlpaal nr. 12. Maria als Medeverlosseres

De Heilige Maagd vraagt dat Zij in deze hoedanigheid zou worden herdacht op Paaszaterdag, de dag tussen Goede Vrijdag en Verrijzeniszondag, de dag waarop de Smart over de Kruisdood van de Messias zijn toppunt bereikte.

Maria’s hoedanigheid als Medeverlosseres is in de loop der jaren reeds fel aangevallen geweest. Kritiek op deze hoedanigheid is uiterst beschamend, vooral wanneer deze kritiek komt uit de monden van zielen die zichzelf als christenen beschouwen. Elke kritiek op deze hoedanigheid is een toegeving aan een bekoring die wordt ingegeven door een enorme vrees in de satan en in alle krachten der duisternis. Veel zielen vrezen dat de erkenning van Maria als Medeverlosseres neerkomt op een soort lastering aan God, want dat Maria daardoor zou worden gelijkgesteld met de Goddelijke Verlosser. De Hemelse Koningin wijst erop dat deze visie een gevaarlijke dwaalredenering is. Zij verklaart Haar stelling als volgt:

Vanaf Haar Onbevlekte Ontvangenis had God Maria voorzien als een Tabernakel dat, op voorwaarde van Haar volharding in een volkomen zondeloos leven, klaar en geschikt zou zijn om de Christus, de Goddelijke God-Mens, de Messias en Verlosser in Zich te dragen en Hem te baren in een menselijk lichaam dat was voorbestemd om via een alomvattende waaier van beproevingen en kruisen de Verlossing klaar te stellen voor elke mensenziel die spontaan en vrijwillig bereid zou zijn om haar wil te laten versmelten met de Wil van God Zelf. Maria maakte Gods verwachtingen helemaal waar, en kreeg daarom het unieke voorrecht van een uiterst verregaande versmelting van Haar emotionele, geestelijke en zelfs lichamelijke gewaarwordingen met deze van de God-Mens Zelf. Elk detail van de innerlijke gewaarwordingen van de God-Mens werd tevens in het Hart van Maria ontsloten, omdat Zij in staat moest zijn om in vertegenwoordiging van alle geschapen mensenzielen in Haar hele innerlijke leven in een staat van ononderbroken bruiloft te verkeren met God Zelf. God schonk Haar dit unieke voorrecht op grond van Zijn onfeilbaar oordeel om een welbepaalde reden en met een welbepaalde zin:

God heeft van meet af aan gewild dat al Zijn Werken en Plannen slechts volkomen ontsloten zouden worden (dit wil zeggen: dat deze zich slechts ten volle concreet zouden kunnen uitwerken) in de mate waarin deze hun volmaakte weerklank zouden vinden in de harten der mensenzielen. Dit kan slechts het geval zijn in mensenzielen die een zodanige graad van zuiverheid nastreven dat zij daadwerkelijk willen wat God wil, in volkomen zelfverloochening en zonder enig detail van hun doen en laten en van hun innerlijke leven te laten leiden door eigenbelang. Buiten Maria heeft geen enkele mensenziel in de geschiedenis van de Schepping ooit zo totaal aan deze Goddelijke verwachting voldaan. Geen enkel hart buiten dat van Maria was ooit zo volmaakt, zo totaal en zo ongeremd geopend en op God afgestemd, dat het klaar was om elke gewaarwording, elk verlangen, elke pijn, enzovoort, die leefden in het Hart van de God-Mens, onbelemmerd in zich te laten overvloeien en elke van deze gewaarwordingen ook zelf mee te dragen zonder ook maar één ogenblik lang te verlangen om van alle ermee gepaard gaande pijnen verlost te worden.

Het Hart van Maria heeft onmetelijk diep geleden onder de talloze gebeurtenissen, situaties en contacten vervuld van duisternis, door dewelke de Christus gedurende Zijn leven op aarde heeft geleden. Geen mensenziel kan de diepgang peilen van Maria’s innerlijke leven en van Haar eenheid met het Hart van Haar Goddelijke Zoon. Om deze reden heeft de satan het niet moeilijk om mensenzielen te inspireren tot een volslagen misplaatste interpretatie van de realiteit van Haar hoedanigheid als Medeverlosseres.

De Hemelse Meesteres stelt klaar en duidelijk: Zij is in de diepste zin van het woord de Medeverlosseres naast Christus (of 'met' Christus) omdat God Zelf dit zo heeft gewild. Dit betekent niet dat een geschapen mensenziel wordt gelijkgesteld met de Goddelijke Messias, doch dat deze ziel met de volheid van haar leven en van haar wezen aan alle Verlossingswerken van de Messias deel heeft mogen hebben en dit ook van harte en onvoorwaardelijk heeft gedaan. Maria heeft aan dit Goddelijk verlangen ten volle voldaan, zodat Haar persoonlijke inzet voor Gods Werken en Plannen, en de vrijwillige totale versmelting van Haar menselijke vrije wil met de Wil van God, Haar het voorrecht heeft verleend van een ongeëvenaard verregaande versmelting van Haar innerlijke leven met de gewaarwordingen van de Christus.

Maria was spiritueel zo hoog ontwikkeld dat Zij in zeer hoge mate alles aanvoelde wat in medeschepselen omging, zowel emotioneel als geestelijk als lichamelijk. Reeds tijdens de prille jeugd van de kleine Jezus voelde Zij in Haar lichaam elke pijn die Hijzelf moest ervaren toen Hij zich tijdens spel bezeerde. In de dagen van de Passie werd dit unieke vermogen in Haar in de volheid ontsloten, tot en met het absolute toppunt waarop Zij, toen Jezus het lichamelijke leven verliet, gedurende een ogenblik een hartstilstand leed (wat voor alle mensenzielen verborgen bleef – alles wat zich gedurende de Passie in het Hart, de Ziel en het Lichaam van de Moeder Gods voltrok, was slechts aan God en aan de engelen bekend; dit alles ligt in Goddelijk Mysterie besloten). Mensenzielen kunnen daarom helemaal niet oordelen dat Maria geen Medeverlosseres kan zijn: Geen enkele mensenziel kent de volle toedracht en omvang van de beproevingen en de mystieke eenheid met de Christus die Zij reeds alleen gedurende die uren heeft ervaren.

Zo ook, aldus verklaarde Maria ooit aan Myriam, is het nooit algemeen bekend gemaakt (omdat Zijzelf dit met klem heeft verhinderd teneinde de Christus in het volle Licht te laten blijven in plaats van Haar eigen rol in het Verlossingsplan te belichten) dat Zij ook in Haar Lichaam intens leed tijdens de uren van de Passie van Jezus: Op onzichtbare wijze moest Zij in Haar eigen Lichaam de elementen van het Lijden van de Verlosser ervaren, voor zover God dit toestond en voor zover Zij dit lichamelijk kon dragen.

Om deze reden is het beschamend dat veel zielen niet willen aannemen dat Maria in de ware zin van het woord Medeverlosseres is. Zij benadrukt dat dit niet wil zeggen dat Zij het Lijden van de God-Mens in de schaduw zou stellen, noch dat Zij Zichzelf op dezelfde hoogte van de Verlosser stelt, doch louter en alleen dat God Zelf verlangt dat de mensheid zou weten, erkennen en aanvaarden welke unieke rol Maria heeft gespeeld in de 'bekrachtiging' (in vertegenwoordiging van alle mensenzielen) van de Verlossingswerken, en om welke reden. Zij heeft met Haar hele leven getuigenis afgelegd van een uiterst verregaande eenheid met Haar Goddelijke Zoon, en heeft zelfs uit ongeëvenaarde nederigheid alles in het werk gesteld dat geen mensenziel iets van deze eenheid met de God-Mens zou kunnen vaststellen.

Precies dit laatste heeft de satan in staat gesteld om de mensenzielen op grote schaal in protest te brengen tegen de erkenning van Maria als Medeverlosseres met de drogredenering dat een dergelijke erkenning godslasterlijk zou zijn. Integendeel is het gebrek aan erkenning van deze hoedanigheid voor God een grote kwelling, en voor de satan een buitenkans om zielen op te zetten tegen de erkenning van de unieke grootheid van Maria als geschapen mensenziel en als bron van verpletterende macht over hemzelf en zijn werken en plannen van duisternis.

Reeds jaren geleden verklaarde de Meesteres van alle zielen aan Myriam dat de satan alles in het werk stelt om zielen op te zetten tegen de erkenning van grote attributen van Haar grenzeloze macht (deze als Meesteres van alle zielen, als Medeverlosseres en andere) uit immense vrees dat de grootschalige erkenning van deze attributen zijn invloed in de Schepping fataal zou verbrijzelen. Elk verzet tegen Maria’s hoedanigheden als Meesteres van alle zielen en als Medeverlosseres is daarom een toegeving aan een bekoring via dewelke de satan tracht te verhinderen dat Maria Haar grenzeloze macht ten volle over hem zou kunnen uitoefenen. Mogen de zielen dit ten volle begrijpen, en geen gevolg meer geven aan bekoringen om zich te verzetten tegen de erkenning van de macht, verhevenheid en Glorie van Maria.

Mijlpaal nr. 13. Maria als Voorspreekster

De Heilige Maagd vroeg ooit dat Zij als Voorspreekster bij God zou worden herdacht op 2 november, de dag van Allerzielen.

Gods oordeel over het doen en laten en het hele innerlijke leven van een mensenziel (tot en met elk detail dat voor de omgeving van de ziel verborgen blijft) is absoluut en onherroepelijk volmaakt. Niettemin heeft Hij voorzien dat een mensenziel ten gunste van een andere ziel bij Hem kan 'voorspreken'. De Heilige Maagd verklaarde ooit dat Haar Voorspraak niet moet worden beschouwd als een opsomming van alles wat een ziel aan goeds heeft gedaan (want God weet dit Zelf ook wel), noch als een soort pleidooi om strafvermindering te bekomen voor de schulden die de ziel tijdens haar leven jegens God en haar medeschepselen heeft verzameld, doch als een soort bekleding van het gebrek aan Liefde bij een ziel met Haar eigen absoluut volmaakte Liefde, zodat aan God een vorm van compensatie wordt geboden voor datgene wat de ziel Hem niet kan geven.

De Voorspraak uit een Hart dat een Vuuroven van volmaakte Liefde is, komt hierop neer, dat de Voorspreekster (Maria) een toorts van laaiend vuur in de relatieve duisternis van een ziel werpt, waardoor in deze ziel een Licht en warmte worden ontstoken, die deze ziel ertoe aansporen om nog tijdens het levensoordeel de volheid van haar kleinheid en onvolkomenheid te zien en openlijk jegens God te belijden. Maria’s Voorspraak is dus niet zozeer een zaak van wegnemen van schulden, doch eerder een intense aansporing aan de ziel opdat deze uit eigen beweging, met de machtige ondersteuning van de heiligste van alle mensenzielen van alle tijden, jegens God nog goedmakende Liefde moge kunnen opbrengen. Voorspraak is dus als het ware een wapen dat Maria ter beschikking stelt, doch waarvan de ziel vrijwillig al dan niet gebruik kan maken om iets van haar schulden goed te maken.

Elke ziel kan bij God voorspreken ten gunste van een medemens, doch geen enkele ziel bezit dezelfde macht als Maria om dit op een volmaakt doeltreffende wijze te doen, omdat elk woord en elke hartsbeweging van de Heilige Maagd in de ogen van God absoluut volmaakt zijn en door Hem worden beschouwd als in volkomen harmonie met Zijn Wil. Daarom geldt de Voorspraak van de Heilige Maagd tijdens het levensoordeel over een ziel na haar overgang van deze wereld naar de Troon van de almachtige God als onbegrensd machtig: God aanvaardt elk verlangen van de Heilige Maagd als een uiting van Zijn eigen Wil, omdat Hij weet dat al Haar verlangens voor honderd procent zijn gericht op de vervulling van Zijn Werken en Plannen.

In Haar hoedanigheid als de grote Voorspreekster is de Heilige Maagd een machtige brug van Liefde in elke situatie in dewelke zielen als het ware de weg naar Gods Hart niet uit eigen kracht kunnen voltooien omdat het hun hart aan zuiver Licht ontbreekt. Haar Voorspraak zoekt elke onvoltooide weg te voltooien, elke kloof te overbruggen teneinde de ziel in staat te stellen om haar reis naar de andere oever te voltooien, waar God op haar wacht. Om haar voorspraak waarlijk vruchtbaar en daardoor tot een dodelijk wapen tegen de duisternis te maken, moet de ziel zich volkomen ontvankelijk maken voor een onbelemmerde samenwerking met Maria. De ziel kan dit slechts doen in de mate waarin zij haar hartsgesteldheid één maakt met deze van Maria, die op hun beurt identiek is met deze van Christus Zelf.

Mijlpaal nr. 14. Tenhemelopneming van Maria met ziel en lichaam

Op grond van Haar absoluut vlekkeloze leven op aarde kreeg Maria na de vervulling van Haar levensopdracht van God het unieke voorrecht, rechtstreeks in de Hemel te worden opgenomen met Ziel én Lichaam. Dit wordt herdacht op 15 augustus.

Elke mensenziel wordt na voltooiing van haar leven op aarde bij de Troon van God onderworpen aan een levensoordeel vanwege de almachtige en absoluut onfeilbare Eeuwige Rechter. Dit oordeel bepaalt wat onmiddellijk daarna met de ziel gebeurt: Is zij klaar voor haar intrede in het Rijk der Hemelen, of moet haar ziel gedurende een bepaalde tijd worden gelouterd van elke onzuiverheid die op haar rust vanwege de ogenblikken tijdens dewelke haar leven geen getuige was van absoluut volkomen Liefde voor God, voor Zijn Werken en Plannen, voor de Schepping en voor al haar medeschepselen, of is de ziel zo zwaar beladen met schuld jegens de Goddelijke Wet van de Ware Liefde dat zij zichzelf voor eeuwig verdoemt?

Maria echter, werd van dit oordeel vrijgesteld, omdat God Haar hele aardse leven lang had kunnen vaststellen dat Haar ziel in elk detail van haar doen en laten, van al haar innerlijke gesteldheden (gevoelens, gedachten, verlangens, bestrevingen, reacties op situaties, en de algemene gezindheid van Haar Hart) én in elke ontmoeting met om het even welk medeschepsel Zijn Wet op absoluut volmaakte wijze had vervuld. Haar ziel was daardoor klaar voor een onmiddellijke intrede in het Paradijs van de absoluut volmaakte Liefde. De Meesteres van alle zielen zei ooit aan Myriam dat de meeste mensenzielen niet klaar zijn voor een onmiddellijke intrede in de Hemel omdat zij "het absoluut volmaakte Vuur van de Liefde van de Eeuwige Zomer niet zouden verdragen, doch in dit Vuur zouden worden verschroeid". Haar Hart echter, was zo volmaakt in harmonie met de Eeuwige Liefde, zo totaal versmolten met het Hart van de Eeuwige Liefde Zelf, dat Zij onmiddellijk klaar was om het Rijk van de Eeuwige Zomer te betreden, zonder enige noodzaak van zuivering om deze harmonie tot stand te brengen alvorens in de Hemel binnen te gaan.

Maria werd niet slechts in de Hemel toegelaten als ziel, doch zelfs als lichaam, omdat zelfs Haar Lichaam een Tabernakel van absolute heiligheid was, in hetwelk de Christus, de Zoon van God Zelf, was gedragen om er in een stoffelijk lichaam te worden voorbereid op een geboorte in menselijke gedaante.

Door Maria rechtstreeks in de Hemel op te nemen in de volheid van Haar Wezen, bevestigde God dat Zij de Goddelijke Wet in absolute volmaaktheid had vervuld. Zij werd hierdoor tevens in de volheid de Koningin van de Liefde (omdat Haar totaal zondeloos leven getuigenis aflegde van Haar volmaaktheid in de Liefde, een volmaaktheid die door geen enkele mensenziel ooit is geëvenaard). Bovendien werd hierdoor nogmaals bekrachtigd dat Zij in de volle zin van het woord de Schrik der duivelen is, Diegene Die de satan en zijn gevolg met de grootste vrees vervult omdat Haar levenslange absoluut volmaakte zondeloosheid Haar een eeuwigdurende onoverwinnelijke macht over alle duisternis heeft verleend.

Maria’s hoedanigheid als de Koningin van de Liefde is aangetoond en gerechtvaardigd in diverse geschriften die Zij in de loop der jaren aan Myriam heeft geïnspireerd, onder meer in De onverwelkbare Bloem van Galilea, in Wedergeboorte van het Aards Paradijs en in De Oogst van de Eeuwige Liefde.

Als Koningin van de Liefde was en is Zij tevens absolute Heerseres over alle bekoring tot zonde, want elke bekoring is een inspiratie tot overtreding tegen de Goddelijke Wet van de Liefde. Daar Maria nooit heeft gezondigd, heeft Zij nooit toegegeven aan om het even welke bekoring. Het feit dat Zij onbevlekt ontvangen was, betekent in geen geval dat Maria nooit werd bekoord, integendeel. Zij verklaarde meermaals aan Myriam hoe zwaar en veelvuldig Zij tijdens Haar leven op aarde door duivels is aangevallen, die Haar onder meer vaak trachtten te bekoren tot de zonde van de hoogmoed door Haar in te fluisteren hoe machtig Zij was.

Maria’s opname in de Hemel met Ziel en Lichaam was een bevestiging, van God uit, jegens alle bewoners van het Hemels Rijk, dat Zij een absoluut unieke mensenziel was. Deze opname was de rechtstreekse voorbode van de absolute bekroning van Gods houding jegens Maria, zoals blijkt uit de volgende mijlpaal:

Mijlpaal nr. 15. Kroning van Maria tot Koningin en Meesteres van alle schepselen

Op 22 augustus, zeven dagen na de gedachtenis aan Maria’s Opneming ten Hemel, wordt herdacht hoe God Haar voor eeuwig kroonde tot Koningin van Hemel en aarde. In 2006 richtte de Heilige Maagd via Myriam tot de zielen het verzoek om Haar op die dag eveneens te erkennen en te gedenken als de Meesteres van alle zielen.

In de periode 2006-2007 verleende de Koningin van Hemel en aarde de zielen via Myriam een buitengewone kijk op het unieke gebeuren onmiddellijk na Haar Opneming ten Hemel: zie De Allerheiligste Drievuldigheid over Maria.

De Openbaringen in de bovenvermelde compilatie geven ten volle uitdrukking aan de unieke verhevenheid, macht en Glorie van de Heilige Maagd zoals God Zelf deze had voorzien en deze onder meer tijdens Haar Kroning in de Hemel onder woorden bracht. De betreffende woorden bevatten de grootste bevestiging van Haar onoverwinnelijke macht over alle duisternis.

Myriam, juli 2024.

Tot steun om actiever en bewuster te kunnen bijdragen tot het activeren van Maria’s macht over alle krachten van duisternis en over alle werken en plannen die de duisternis in deze wereld laat vaststellen, volgt hier een kort chronologisch overzicht van de dagen in de loop van het jaar die het meest uitdrukking geven aan de vijftien grote mijlpalen die de Meesteres van alle zielen in deze onderrichting heeft geïnspireerd:

1 januari:
Moederschap van Maria over Christus de God-Mens (mijlpaal 7)

2 februari:
Opdracht van het Kind Jezus in de tempel (mijlpaal 8)

3 februari:
Vlucht met het Jezuskind naar Egypte (mijlpaal 9)

zes weken na Doopsel van Jezus:
Bruiloft te Kana (mijlpaal 11)

25 maart:
Boodschap van Aartsengel Gabriël aan Maria (mijlpaal 6)

Paaszaterdag:
Maria als Medeverlosseres (mijlpaal 12)

drie dagen na Paaszondag:
Terugvinding van Jezus in de tempel (mijlpaal 10)

15 augustus:
Tenhemelopneming van Maria met Lichaam en Ziel (mijlpaal 14)

22 augustus:
Kroning van Maria tot Koningin en Meesteres (mijlpaal 15)

31 augustus:
Maria als Middelares van Genaden (mijlpaal 11)

8 september:
Geboorte van Maria (mijlpaal 3)

12 september:
De Naam 'Maria' of 'Myriam'/'Mirjam' (mijlpaal 4)

31 oktober:
Maria Koningin van het Goddelijk Licht (mijlpaal 8)

2 november:
Allerzielen, Maria als Voorspreekster (mijlpaal 13)

21 november:
Opdracht van het Kind Maria in de tempel (mijlpaal 5)

zaterdag vóór de 1e zondag van de Advent:
Maria als de Koningin-Moeder (mijlpaal 7)

zaterdag voorafgaand aan 8 december:
Maria als de Vrouw (mijlpaal 1)

8 december:
Maria als de Onbevlekte Ontvangenis (mijlpaal 2)

25 december:
Moederschap van Maria over Christus de God-Mens (mijlpaal 7)