De komende grote Monarch - Dr Hesemann

Sievernich en de Koning van de Eindtijd

De H. Aartsengel Michaël sprak in zijn boodschap van 21 januari 2025 over een tegenstander van God die in deze dagen zal verschijnen, maar ook over een ‘vriend van God’ die de orde zal herstellen. Er werd over hem gezegd dat hij geen “titels en eerbewijzen” wilde, dat hij “zonder het te weten uit de adelstand kwam” en dat “de zalfolie” voor hem klaarstond.

Vooral de laatste formulering doet ons opkijken. Sinds de Bijbelse tijden worden koningen met olie gezalfd. Het gaat hier dus om een ​​toekomstige Koning. Hij is echter geen gewone Monarch, maar een figuur die we in talrijke profetieën terugvinden en die ons kunnen helpen de uitspraken van de H. Aartsengel Michaël beter te begrijpen.

Boodschappen over toekomstige gebeurtenissen zijn altijd bijzonder indrukwekkend wanneer de inhoud ervan overeenkomt met de profetieën van zieners en heiligen uit het verleden, vooral wanneer we ervan uit kunnen gaan dat Manuela deze niet kende. De jezuïtische Priester en mystiekdeskundige Pr Calage legt uit: "Wanneer God zijn bedoeling aan veel mensen meedeelt, wil Hij ons de garantie geven dat deze echt is."

Er zijn niet alleen talrijke profetieën over de toekomstige eindtijdkoning; Hij wordt ook genoemd in de Mariale boodschap van La Salette uit 1846. Alleen van Sievernich vernemen we dat hij een nederig man is, die graag afstand doet van elke titel en dat hij (nog) niet op de hoogte is van zijn adellijke afkomst. Zulke details laten ons natuurlijk zien dat een boodschap niet uit het onderbewustzijn van de zieneres komt, maar dat deze geheel nieuw en exclusief is. Het is geen kopie van iets dat we reeds kennen, maar een stukje uit een groot mozaïek, zoals zoveel in Sievernich.

25 jaar geleden had niemand kunnen raden waarom “de Onbevlekte Maria” het dorp Voreifel had uitgekozen. Men vermoedde dat het enkel om het Fatima-beeld in de dorpskerk ging, dat door een pelgrim uit een naburige gemeente, vanuit Portugal was meegenomen, maar dat "zuiver toevallig" in Sievernich terecht was gekomen, waar reeds tijdens de Tweede Wereldoorlog verschijningen van de H. Maagd Maria hadden plaatsgevonden. 

Pas sinds 2018, toen het Kindje Jezus van Praag verscheen, dat mensen er aandacht gingen aan schenken. Was het toeval dat het wonderbaarlijke beeld uit de keizersstad Praag de gedaante is waarin Onze Heer nabij de kroningsstad Aken verschijnt? Dat de kroningsroute van de Duitse keizers van Frankfurt, waar ze verkozen werden, zelfs via Sievernich naar Aken liep, een weg waarvan de oostelijke as naar Neurenberg en Praag leidde? Toen ik in 2021 de eerste bundel Sievernich-boodschappen publiceerde onder de titel ‘In naam van het Kostbare Bloed’, moest ik ook denken aan de Slag bij Zülpich, die in 496 plaatsvond tussen de Franken en de Alemannen.

In die tijd zwoer de heidense Frankische koning Clovis dat hij, als hij zou winnen, zich zou laten dopen en ook zijn volk. Hij versloeg de Alemannen en werd een jaar later door Bisschop Remigius in de kathedraal van Reims gedoopt. Daarmee stichtte hij het Christelijke Frankische Rijk, dat aanvankelijk werd geregeerd door zijn eigen dynastie, de Merovingers, totdat hun 'paleisburgemeesters' in de 8e eeuw de macht grepen en de Karolingische dynastie stichtten.

Ten slotte werd de Karolingische Karel de Grote in 800 door de Paus in Rome gekroond als de eerste Romeinse keizer in 3,5 eeuw, waarmee feitelijk het ‘Heilig Roomse Rijk’ in de middeleeuwen werd gevestigd. Het rijk van Karel de Grote was de voorloper van het huidige Frankrijk en Duitsland, omdat hij de Saksen had verslagen, maar ook van Oostenrijk. Het voormalige Avaarse gebied werd in 798 gekerstend met de oprichting van het aartsbisdom Salzburg. We kunnen dus met recht zeggen dat de bakermat van het Christelijke Midden-Europa in Zülpich lag, op slechts enkele kilometers van Sievernich. Ik kwam ook de woorden van de H. Edith Stein, één van de beschermheiligen van het Christelijke Europa, die als karmelietes een groot bewonderaar was van het Kindje Jezus van Praag.

Ze schreef op 2 februari 1942, zes maanden voor haar dood in Auschwitz: “Toen ik gisteren naar de afbeelding van het Kindje Jezus van Praag keek, kwam de gedachte bij me op dat het Kindje het keizerlijke kroningsgewaad droeg en dat het zeker geen toeval was dat de effectiviteit ervan in Praag aan het licht was gekomen. Praag is al eeuwenlang de zetel van de oude Duitse en 'Romeinse' keizers en maakt zo'n majestueuze indruk dat geen enkele andere stad, die ik ken, ermee te vergelijken is, zelfs Parijs en Wenen niet. Het Kindje Jezus kwam precies op het moment dat de politieke glorie van de keizer ten einde liep. Is het niet de ‘geheime keizer’ die op een dag een einde zal maken aan al het lijden? Het Kindje heeft nog steeds de teugels in handen, ook al denken mensen dat zij de baas zijn…” 

Uiteindelijk werd er in 2023 een nieuw puzzelstukje toegevoegd toen de H. Aartsengel Michaël in een verschijning in Sievernich de volkeren van Europa opgeriep om "zijn vriendschap te zoeken". Wij begrepen dit als een wens voor een wijding in de traditionele Michaëlsgrot in Monte Sant'Angelo in het Italiaanse Gargano. De bedevaart vond vervolgens plaats in februari 2024. Pas toen ik deze teksten aan het voorbereiden was, realiseerde ik me dat het in 2024 1000 jaar geleden is dat de heilige keizer Hendrik II overleed.

In 1022 maakte hij zelf een bedevaart naar de Gargano en bracht hij de nacht biddend door in de grot van de H.-Michaël, toen de H. Aartsengel aan hem verscheen. Hendrik vertrouwde hem toen het Duitse volk toe en de Aartsengel beloofde hen te beschermen “zolang ze dat verdienen”. Onze pelgrimstocht voerde ons ook door Heroldsbach, gesticht door Hendrik II, waarvan de parochiekerk gewijd is aan de H. Aartsengel Michaël en waar van 1949 tot 1952 de Moeder Gods, het Kind Jezus en de Aartsengelen verschenen aan negen zienertjes; precies in de eerste drie jaar van de pas opgerichte Bondsrepubliek, aan het begin van de Koude Oorlog.

Het volgende puzzelstukje was de verschijning van de H. Johanna van Orléans of Jeanne d'Arc sinds 15 augustus 2023. Dat de beschermheilige van de Duitsers, de H. Aartsengel Michaël verscheen in Sievernich was gemakkelijk te begrijpen, maar waarom de H. Jeanne d'Arc, de beschermheilige van Frankrijk? Het antwoord kan alleen zijn: Omdat het Christelijke Frankrijk ook in Zülpich is ontstaan. Hierna volgde Manuela's pelgrimstocht naar de Champagne streek en haar visioen van de H. Remigius in Reims en haar bezoek aan de geboorteplaats van de H. Johanna in Domrémy.

Wij beseften hoe belangrijk Jeanne d'Arc was, niet alleen voor Frankrijk, maar voor heel Christelijk Europa. Zonder haar tussenkomst zou Frankrijk tijdens de Honderdjarige Oorlog door Engeland zijn veroverd en, net als deze oorlog, een eeuw later Anglicaans zijn geworden. De grote spirituele impulsen die God aan dit land gaf – de devotie tot het Heilig Hart, de Wonderdadige Medaille, de eerste verschijningen van de H. Maagd Maria in de Rue du Bac, in La Salette en Lourdes, de grote heiligen van de Pastoor van Ars tot Grignon de Monfort en Theresia van Lisieux – en die ook ons ​​in Duitsland bereikten, zouden op onvruchtbare grond zijn gevallen en zijn uitgestorven.

Met de boodschap van 21 januari 2025 is er echter een nieuw, belangrijk puzzelstukje toegevoegd. Duidelijker werd het beeld dat reeds sinds 1846 werd geschetst, toen OLVrouw in La Salette reeds voor de tijd na de verdrukking aankondigde: Dan zal er vrede zijn, de verzoening van God met de mensen. Jezus Christus zal gediend, aanbeden en verheerlijkt worden. Naastenliefde zal overal bloeien. De nieuwe Koning zal de rechterhand zijn van de Heilige Kerk, die sterk, nederig, vroom, arm, ijverig en een navolger van de deugden van Jezus Christus zal zijn. 

In feite zijn er al eeuwenlang profetieën over deze eindtijdkoning in Duitsland en Frankrijk, zoals de Boheemse theoloog en Priester Prof. Alfons Konzionator (eigenlijk: Franz Spirago) uit Praag (!) Reeds in zijn in 1920 verschenen boek “De komende grote Monarch en de tijd van vrede onder zijn heerschappij”. Als bronnen noemt hij de heilige Priester en ziener Bartholomäus Holzhauser, de kerkleraar Hildegard van Bingen, de zalige Anna Katharina Emmerich, de gestigmatiseerde Maagd Maria van Mörl, de boerendochter Helene Wallraff, de moeder-overste Maria Alfonsa Eppinger, de ziener en kloosterbode Bernhard Rembord (Spielbähn), de H. Franciscus van Paula, de zalige Amadeo de Silva, de Heilige jezuïet generaal P. Laurentius Ricci, de zalige mystica Anna Maria Taigi, de dominicanessen Rosa Kolumba Asdente, de Heilige Gaspar del Bufalo, stichter van de spiritualiteit van het Kostbaar Bloed van Jezus, uit Italië en H. Louis Marie Grignion de Montfort, de gestigmatiseerde zieneres van La Salette, Mélanie Calvat, de heilige priester Abbé Souffrant en vele anderen uit Frankrijk.

"In Frankrijk wordt op basis van vermeende openbaringen beweerd dat de grote heerser een Franse koning zal zijn en een witte oorlogsvlag zal dragen, versierd met lelies, met in het midden de afbeelding van het Heilig Hart", schrijft Konzionator. "Paus Pius XI, die het geheim van Maximin, de ziener van La Salette, over de Grote Monarch kende, zou aan de kardinalen hebben verteld dat de toekomstige grote heerser van Frankrijk een afstammeling zal zijn van de onthoofde Franse koning Lodewijk XVI."

Zijn zoon, dauphin Lodewijk XVII, werd volgens Konzionator incognito naar het Rijnland gebracht, woonde eerst in Dormagen en daarna in Zülpich (!), waar hij trouwde met Maria von Hall en in 1859 stierf. Hij verbood zijn kinderen ten strengste om ooit over hun koninklijke afkomst te praten. Via zijn moeder, Maria Antoinette, stamde hij niet alleen af ​​van de Bourbons (een tak van de Capetingen), maar ook van de Habsburgers. Het is niet bekend of er nog nakomelingen van hem in leven zijn. In ieder geval verklaarde ook zieneres Helena van Brugge: “Een onopgemerkte prins, wiens huis veel heeft geleden onder de tegenspoed van de tijd, zal de wereld vrede schenken na een grote strijd.”

De H. Franciscus van Paula kende hem: “De Almachtige zal een zeer arme maar edele man opwekken… en hij zal op zijn borst het kruisteken dragen.” Holzhauser beweerde dat de Grote Monarch tot een geslacht behoorde waarvan men dacht dat het was uitgestorven. Dit gold zowel voor de Merovingers als voor de Capetingen. Onder zijn leiding zal de Katholieke Kerk een grote overwinning vieren na een periode van oorlog, revolutie en vervolging. De Paus, die eerder uit Rome zou vluchten, zou naar Keulen komen om hem daar te kronen.

Een zieneres die veel details over de toekomstige Monarch zag, was de gestigmatiseerde mystica en franciscaanse derde-ordeling Marie-Julie Jahenny (1850-1941) uit La Fraudais bij Blain (Loire-Inferieur) in Frankrijk. In 1873, op 23-jarige leeftijd, kreeg zij de vijf wonden van Christus, plus de wonden van de doornenkroon en de linkerschouder, die de Heiland opliep toen Hij het Kruis droeg. Op haar borst droeg ze een groot kruis met inscripties in haar vlees gegrift, waaruit ze elke vrijdag bloedde, evenals haar stigmata. Sinds ze de stigmata kreeg, zou ze niet meer hebben geslapen, gegeten of gedronken.

De zalige Paus Pius IX verscheen aan haar in een visioen en verklaarde dat er ‘een ijverige en vrome koning zou komen die Frankrijk gelukkig zou maken. Het land moet zware gevechten doorstaan… Het conflict speelt zich af in Frankrijk en Rome. De storm zal triomfantelijk een uitverkoren koning voortbrengen, die het volk niet zal erkennen, maar die door de Hemel geliefd zal worden. Ik houd van deze Koning die mijn opvolger te hulp zal schieten. Hij heeft het beloofd en aan de Hemel beloofd. Hij wil desnoods zijn bloed vergieten. Hij zal vertrekken, maar ongedeerd blijven. Zijn bescherming staat opgetekend in de Hemel."

Jahenny had steeds weer visioenen van de grote crisis, het lijden van de Kerk, een oorlog in Europa die uiteindelijk Parijs zou verwoesten, maar ook van een heilige Paus en de Grote Monarch die de redding en de triomf van de Kerk en Frankrijk tot het einde der tijden zouden verzekeren. Deze toekomstige koning is een afstammeling van het martelaarspaar Lodewijk XVI en Marie Antoinette.

Steeds weer noemde de Hemel hem een ​​“verborgen koning”; God wil niet dat wij weten wie hij is, anders zouden de Vrijmetselaars en hun bondgenoten hem vermoorden. Hij is wees en woont reeds lange tijd in het buitenland. Zijn symbool was een witte banier met de lelies van de Capetingen, net als de H. Jeanne d'Arc in de visioenen van Manuela. Na zijn kroning noemt hij zichzelf “Henri de la Croix” – verwijzend naar de H. Keizer Hendrik II?

In mei 1875 had Jahenny dit visioen:

“Links van de troon (van de Paus) zat de Koning. Ook hij steeg op, maar niet zo hoog als de Paus, en ook hij ontving de Goddelijke beloften. Hij is de geliefde zoon van de H. Maagd Maria en zal regeren met zijn vlag, het symbool van zuiverheid en glorie. Ondertussen omringden alle grote heiligen, die Frankrijk beschermden, hem. Op de voorste rij stond de H. Michael in zijn harnas trots te wachten op het moment van de strijd tegen het kwaad...

Na een tijdje verandert het tafereel en is alles voltooid. Frankrijk volgt zijn rechtmatige hoofd, rust op het hart van de H. Maagd en zijn kleine kroon verandert in een overwinningskrans. Het Heilig Hart vergezelt Maria om haar van zijn liefde te verzekeren en om nogmaals aan te kondigen dat het zijn vijanden met ongekende triomf zal overwinnen.

In een ander visioen zag ze verdere details over de tijd van de verlossing. “Wanneer alles verloren lijkt... dan zal de tijd van de overwinning komen. Het zal de tijd zijn dat alle misdaden en goddeloosheden zich zullen wreken op degenen die ze hebben begaan... Onze Heer richt zich tot Frankrijk: 'Ik zal de H. Michaël, de Prins van de Overwinning, sturen om de lelie te halen en je hoofd te sieren.'

Het feit dat Duitse en Franse zieners hem zagen, kan alleen maar betekenen dat hij na de Grote Verdrukking in beide landen zal heersen, wellicht in een verenigd Europa. Dat zou niets anders zijn dan de wedergeboorte van het Karolingisch-Frankische Rijk, dat zijn oorsprong vond in Zülpich bij Sievernich.