8/3 Exorcist: verander je gebedsleven nu - Become a saint

Pr Chad Ripperger, een exorcist, vertelt waarom je je gebedsleven nu moet versterken, hoe je dat praktisch kunt doen. Iets wat je waarschijnlijk nu niet doet in je gebedsleven, moet je doen en hoe je de spirituele strijd kunt verliezen als je niet consistent en gedisciplineerd bent. Ik wil het een beetje hebben over obstakels in gebed, omdat veel mensen gewoonweg niet vooruitkomen in het spirituele leven omdat ze niet consistent zijn in het gebedsleven.

1 Elementaire spirituele discipline: elke dag consequent zelfverloochening beoefenen. Het moet letterlijk worden opgevat. Zelfs als mensen dagelijks naar de mis gaan of zelfs als ze de rozenkrans bidden is dat mensen niet elke dag een vaste tijd hebben waarop ze bidden. Je weet wel, ze staan ​​niet op om 5:00 uur en bidden dan van 5:00 tot 5:30 uur of wat dan ook. Ze doen het gewoon niet en iedereen zal het aanpassen op basis van wanneer ze hun gebeden het meest heilzaam vinden of dat ze het beste gebed hebben. Ze kunnen het gedurende de dag aanpassen, maar het moet elke dag consistent zijn. Er moet een regime zijn dat is ingesteld en dan natuurlijk ook op de externe aspecten van het gebed.

2 Zelfonderzoek naar deugden waar je moet aan werken. Hier zijn de 64 deugden.

1. Liefde tot God 2. Naastenliefde 3. Zuiverheid van hart 4. Zuiverheid van geest 5. Zuiverheid van mond 6. Zuiverheid van lichaam 7. Zuiverheid van verlangens en bestrevingen 8. Blijmoedigheid 9. Zachtmoedigheid 10. Oprechtheid 11. Eerlijkheid 12. Geduld 13. Vriendelijkheid 14. Mildheid 15. Verdraagzaamheid 16. Godsvrucht 17. Voorzichtigheid 18. Gelijkmoedigheid 19. Wijsheid 20. Matigheid 21. Offerbereidheid 22. Boetvaardigheid 23. Betrouwbaarheid 24. Onbaatzuchtigheid 25. Onzelfzuchtigheid 26. Vredelievendheid 27. Ingetogenheid 28. Nederigheid 29. Bescheidenheid 30. Eenvoud

31. Liefde tot de stilte 32. Hulpvaardigheid 33. Vurigheid 34. Gehoorzaamheid 35. Geloof 36. Hoop 37. Rechtvaardigheid 38. Voorkomendheid 39. Hoffelijkheid 40. Positiviteit 41. Vertrouwen 42. Aanvaarding 43. Overgave en toewijding 44. Plichtsbewustzijn 45. Eerbied 46. Tact 47. Rouwmoedigheid 48. Vrijgevigheid 49. Vergevingsgezindheid 50. Geestdrift 51. Dankbaarheid 52. Medelijden 53. Luisterbereidheid 54. Trouw 55. Zwijgzaamheid 56. Barmhartigheid 57. Gastvrijheid 58. Zorgzaamheid 59. Bedachtzaamheid 60. Sterkte 61. Solidariteit 62. Openheid 63. Zelfkennis en Zelfbewustzijn 64. Vergeestelijking

Je kunt ze aan de muur hangen en vertel je beschermengel dat je moet beginnen met het aanwijzen van degenen die je niet hebt. Bid tot Onze Lieve Vrouw van Smarten om ze te openbaren. En vraag je beschermengel om je tekortkomingen te benadrukken.

156. Wat is de deugd? (catechismus)

De deugd is een blijvende gesteldheid van de ziel, die ons geneigd of bekwaam maakt om het goede te doen.

1° Blijvende gesteldheid: één goede daad sluit nog niet in dat men de gewoonte heeft zo te handelen, dat men de deugd bezit. Zo kan b.v. een vrek wel eens een aalmoes geven uit medelijden, maar om die éne liefdedaad bezit hij nog niet de deugd van vrijgevigheid. De deugd is een blijvende neiging.

2° Van de ziel: goed of slecht handelen gaat uit van de ziel, van het verstand en de wil.

3° Die ons geneigd maakt: de wil helt dan vanzelf over om te handelen in een bepaalde, goede richting, zonder dwang.

4° Bekwaam maakt: doordien de wil geneigd is tot de goede daad is hij er zeker toe bekwaam; hij is er niet enkel toe bekwaam maar zelfs vaardig.

5° Om het goede te doen: om goede daden te stellen of om het kwade te laten wat ook een goed is. Het is niet voldoende het goede te kennen, men moet het ook doen.

3 Elimineer alle dingen die afleidingen veroorzaken:

* verstrooiingen en afleidingen elimineren

* een plaats waar je regelmatig kunt bidden

De aard van onze intellectuele vermogens is om kennis te krijgen van dingen via onze zintuigen en als gevolg daarvan richten we ons een beetje op onze zintuigen. Maar het duurt even voordat we op het punt komen dat onze focus alleen op God ligt. Dat betekent niet dat we onze zintuigen niet meer gebruiken, maar dat we gemakkelijk afgeleid zullen worden door de dingen om ons heen. Er moet dus een consistente tijd zijn in je gebedsleven en je moet gedisciplineerd zijn en de discipline is de zelfverloochening. Je moet je het comfort ontzeggen van dingen te doen wanneer je er zin in hebt. Je moet ze doen ongeacht hoe je je voelt, ongeacht de situatie, doe het gewoon goed.

Begin met dagelijkse meditatie en stop je neigingen om bv. nog vlug snacks te eten vooraleer te bidden. Het gebed zal de vermogens beginnen te ordenen, maar ook de genade die er daadwerkelijk uit voortkomt. Dit is een indicator dat een van de belangrijkste middelen van genade in ons leven gebed is.

Over liefde,zegt de H. Thomas van Aquino dat als het gaat om de doordrenkte deugden, de manier waarop het werkt is omdat wij niet de oorzaak zijn, niets wat we doen zorgt ervoor dat ze toenemen wat we moeten doen, hij zegt dat we de handeling van die hebben uitgevoerd deugd die dan een aanleg in ons veroorzaakt voor een toename van deugd en dan brengt God de deugd in. Als je liefde wilt opbouwen begin dan gewoon God te vertellen dat je van Hem houdt op regelmatige tijdstippen gedurende de dag. Dan zal Hij de liefde voor Hemelse dingen inprenten.

Het is hetzelfde met Geloof en Hoop toch je moet het Geloof en Hoop bedachtzaam maken aan God.

We kennen onszelf meer op basis van onze gebreken dan onze perfecties. Wanneer mensen het punt bereiken waarop ze alle gebreken uit hun innerlijke spirituele leven hebben verwijderd, zeggen ze: ik ken mezelf niet eens meer. Nee, omdat je jezelf altijd hebt beoordeeld op basis van je tekortkomingen. Het wordt het belangrijkste moment waarin de controle over het spirituele leven van de persoon alleen bij God moet liggen.

Het punt is dat we niet perfect zijn en we onszelf niet perfect kunnen maken, dat betekent dat we onszelf alleen tot een bepaald stadium in het spirituele leven kunnen brengen en op dat punt, als de persoon de voortzetting van de zuivering en de vooruitgang in het spirituele leven niet ziet, op dat punt volledig bij God ligt. Tegen de tijd dat alle gebreken zijn geëlimineerd en voldoende deugd is ontwikkeld, worden de innerlijke vermogens veel gevoeliger. De ziel wordt gevoeliger op dat specifieke gebied van deugd. 

Wanneer God de persoon een ingeving van genade geeft, omdat ze deze rechtschapenheid hebben in hun innerlijke leven, zullen ze in staat zijn om gemakkelijk te herkennen of het van Satan is, want als het van hem is, zal het je aanzetten tot iets wat niet goed is maar als het van God komt, zal er deze onmiddellijke erkenning zijn dat er een Genade is die wordt ontvangen. Je moet je handelingen goed doen en er zullen heel vaak twee dingen gebeuren: ofwel een aanvankelijke vreugde in de hogere vermogens over het ontvangen van de genade, maar dan heel vaak als een persoon niet perfect is, is er een gelijktijdige afkeer in de lagere vermogens, zelfs zonder demonen.

Onze lagere vermogens houden er niet van dat dingen moeilijk en zwaar zijn, het is een van de gevolgen van de erfzonde. Het wordt zwakte genoemd. Wanneer we daarom eraan denken om te gaan bidden, gaan we liever gewoon zitten en tv kijken, dan krijgen we dat soort afkeer van de lagere vermogens, maar dat is oké, dat is gewoon een indicator dat je nog niet perfect bent, maar dat aansporing naarmate je groeit in deugd die aansporing je veel gevoeliger maakt voor de aansporingen van Genade. Het is op dat punt dat Trouw aan Genade onderweg is absoluut de sleutel tot vooruitgang in het spirituele leven voor iedereen.

Maar het is op dat punt dat als de persoon niet volledig afhankelijk wordt van Genade dat hij niet zal vorderen in zijn spirituele leven of gebedsleven. Het is een gebrek aan trouw aan Genade is een van de belangrijkste obstakels voor vooruitgang in gebed.

We krijgen eerst die genade, en dan krijg je die afkeer van de vermogens: ik ben vandaag te moe of zo. En het is hetzelfde met vasten. Maar het wordt beter na de eerste dagen.

Gebed is eigenlijk een handeling van de deugd van godsvrucht, samen met opoffering en het geven aan God wat Hem toekomt.

Er moet absolute trouw aan genade zijn en dat komt naarmate we meer deugd beginnen te krijgen. Onze vermogens worden meer afgestemd op God. Dus als er iets is dat in strijd is met God, zoals verleidingen, zullen we een afkeer krijgen van verleidingen, zelfs als er dingen zijn waar we in het verleden misschien plezier in hadden. Daarom moet er absolute trouw aan genade zijn als je ooit het gebed onder de knie wilt krijgen.

Eén van de eerste dingen die God met ons doet als we eenmaal beginnen te vorderen in het spirituele leven is dat hij de spirituele troost weg precies om twee redenen ten eerste is het een test: hou je van de troost of hou je van Mij, het tweede deel ervan is ben je bereid om deze dingen voor Mij te doen zelfs als je niets terugkrijgt.

De duivel overtuigt mensen ervan dat ze bij opoffering niets krijgen. Ze zien alleen een verlies. Maar elke zonde is kwaadaardig. Dat wil zeggen dat ze het kleinere goed kiezen boven het grotere goed. Bv. Je jaagt genot na boven rechtvaardigheid van het volgen van Gods Wet. En het volgen van Gods Wet is een groter goed is. Elke keer dat we een zonde begaan, kiezen we het kleinere goed en dit is waarom ze zeggen dat bij elke zonde, zowel als gevolg van de erfzonde waar we allemaal mee vastzitten, maar nu als een werkelijke zonde, elke keer dat we een zonde begaan, vergroten we de kwaadaardigheid in onze wil.

Daarom, tenzij je zondeloos bent, ben je kwaadaardig en tenzij je de volmaaktheid hebt bereikt, ben je dat niet, je hebt nog steeds kwaadaardigheid en het is iets dat moet aan gewerkt worden. Je kiest voor het mindere goede en je kiest niet in alle gevallen voor God. Elke keer dat we iets opofferen voor God, elke keer dat we onszelf afscheiden van een geschapen goed verkrijgen we in het proces een grotere godsvrucht.

Weet je, mensen willen gewoon niet knielen, ze willen zelfs in deze kleine dingen geen offers brengen, maar dan is er ook iets dat belangrijk is in de zin dat we vastlopen omdat we niet die perfecte trouw aan genade hebben als we het hebben over afleidingen, van drie bronnen: de wereld, het vlees of de duivel. Het is in feite hetzelfde als verleidingen.

Het zal ofwel de wereld zijn omdat er dingen gebeuren waar we aandacht aan willen besteden enz. of het zal de duivel zijn die gewoon dingen in onze gedachten zal stoppen om niet te bidden. Alles wat ik vandaag heb gezegd kun je terugbrengen naar het principe van liefde: bemin God met heel je hart.

Welke soorten genade zijn er? (wiki)

• Heiligmakende genade is het goddelijke leven dat onze ziel binnenstroomt als God ons rechtvaardig verklaart (ons onze zonden niet toerekent); dat gebeurt meestal bij de doop. Heiligmakende genade verandert de zondaar door de Geest in een kind van God. Deze genade blijft werkzaam in onze ziel, tenzij wij door een doodzonde God verwerpen. God is echter oneindig barmhartig en de heiligmakende genade kan dan ook weer hersteld worden door het sacrament van de biecht.
• Actuele genade komt in de vorm van gaven die je in bepaalde omstandigheden nodig hebt. Het doel van actuele genade is om de heiligmakende genade daar werkzaam te laten zijn waar ze eerder niet was, en ze te laten blijven waar ze reeds werkzaam is.

Het punt is dat er enkele genaden zijn die God ons daadwerkelijk extern geeft, maar er zijn ook signaalgenades die een indicator geven van andere dingen, zoals een roeping. God geeft je die om je dichter tot Hem te trekken, en dit kan het feit zijn dat hij sommige mensen gewoon veel werkelijke genaden geeft, zodat ze gewoon en hij geeft ze zelfs wat preventieve genade wordt genoemd, wat de genade is die hen voorbereidt, zodat wanneer hij ze deze genade geeft, ze op de juiste manier reageren.

Het bidden van de rozenkrans is zo belangrijk is omdat het bidden van de rozenkrans elke dag gedurende 15 minuten een teken is van voorbestemming tot de Hemel.Omdat het een indicatie is dat God je de genade heeft gegeven om aan deze vereiste van gerechtigheid en relatie met Hem te voldoen. Maar het is ook gewoon een indicatie dat Hij OLVrouw gebruikt om je dichter bij Hem te trekken.

Een van de dingen die de meeste mensen zich niet realiseren is dat als je de morele deugden hebt bereikt dat je je nooit geen zorgen meer moet maken. Bv matigheid moet je voortdurend beoefenen. De H. Thomas van Aquino zegt als het gaat om de morele deugden je de morele deugden moet blijven beoefenen, want als je dat niet doet, beginnen ze af te nemen.

En dit geldt niet alleen voor geloof, hoop en liefde, maar voor alle deugden. Vaak gebeurt het dat iemand een bepaalde deugd onder de knie krijgt en dan stuurt God de demonen. De reden dat Hij ze stuurt, is niet omdat de persoon iets verkeerds heeft gedaan en niet om de persoon onnodig te kwellen, maar omdat ze in hun strijd tegen de demonen een niveau van deugd bereiken dat ze anders niet zouden bereiken. Soms zijn de verleidingen zelf een teken van genade, als je de verleiding aangaat, maar dan ontvang je ook de genade om standvastig te blijven.

Deze signaalgaven zijn belangrijk om Gods genade te herkennen maar vaak leven mensen geen goed moreel leven, wat betekent dat hun emoties alle kanten op schieten. Als gevolg daarvan zeggen ze vaak: nou, ik denk dat God me dit vertelt.

Dat is een heel gevaarlijke staat om in te verkeren, want vaak kunnen we onszelf van iets overtuigen, ook al komt het alleen van onszelf, vooral als we er een goed gevoel over hebben. En ik denk dat we vaak denken dat God het type persoon is dat ons altijd op ons gemak zal stellen, dat is niet waar. Als je je herinnert in de Baltimore catechismus bij de vraag waarom heeft God je gemaakt? Het antwoord is om Hem te kennen en lief te hebben en Hem te dienen in dit leven en om gelukkig te zijn met Hem in het volgende. Merk op dat het gelukkige nu niet in dit leven is, het betekent niet dat je geen bepaald niveau van geluk in dit leven kunt bereiken door hem te dienen, maar het betekent gewoon wat OLVrouw zei tegen de H. Bernadette: ik kan niet beloven je gelukkig te maken in dit leven alleen in het volgende.

De H, Ignatius heeft een aantal principes en spreekt zelfs over troost en ontgoocheling. Maar alle troost, ontgoocheling, onderscheidingsvermogen bevindt zich eigenlijk meer in de beginfase, zodra je een bepaald niveau hebt bereikt, valt dat allemaal weg en worden het nu twee primaire dingen. De eerste is de structuur van het spirituele leven. Ben ik objectief gesproken eigenlijk bezig met vooruitgang in het spirituele leven? Zodra mensen de vierde fase van gebed bereiken, het vierde niveau van gebed, worden ze spiritueel blind, ze kunnen zichzelf niet zien. God moet ze verblinden, want als hij dat niet doet, zal er gebeuren dat ze naar het goede gaan kijken dat Hij in hen doet en dat zal trots aanwakkeren.

Hij doet het daarom omwille van hun nederigheid. Ze weten letterlijk niet waar ze zich in hun spirituele leven bevinden en dan betekent dit dat ze ook afhankelijker van Hem moeten worden, wat teruggaat naar die samenwerking. Ze moeten een positie van samenwerking aannemen. Johannes van het Kruis zegt dat wanneer God ons een genade geeft, er een aansporing is om de genade te bereiken of de deugd te bereiken waar de genade ons naartoe drijft of om ons spirituele leven te verbeteren, terwijl als het van Satan komt, je die eerste troost zou kunnen krijgen omdat ze dat kunnen doen, ze kunnen troost en lagere vermogens veroorzaken, maar daarna is deze droogte en dorheid.

Er is nu alleen dat er deze drang is om heilig te willen zijn, om die eenheid met God te hebben, om Hem te zien, om bij de heiligen in de Hemel te zijn. Daarom is er die innerlijke subjectieve genade, dus er zijn objectieve genaden die we zien, maar er zijn ook subjectieve genaden: deze genaden innerlijk die God ons geeft om ons aan te sporen, het betekent ook dat het in overeenstemming zal zijn met onze staat in het leven.