10/3 Wat gebeurt er met de zielen in de Hemel - Saints stories

Wat als ik je vertelde dat de Hemel veel echter, veel levendiger is dan alles wat we ons ooit hadden kunnen voorstellen. Dat onze relaties niet op aarde eindigen, maar op een perfecte en verheerlijkte manier doorgaan. Dat zelfs nu, op dit moment, degenen die ons voorgingen, onze geliefden, de heiligen, toekijken, voorbede doen en wachten tot wij ons bij hen voegen in eeuwige vreugde. De H. Catharina van Siena, één van de grootste mystici van de Kerk, werd gezegend met buitengewone visioenen van de Hemel. Ze sprak met God zelf en wat Hij haar openbaarde over het eeuwige leven is adembenemend.

Vandaag zullen we die openbaringswaarheden onderzoeken die ons niet alleen hoop geven, maar ook een dieper begrip van wat ons te wachten staat in het koninkrijk van God. We de ongelooflijke realiteiten onthullen die de H. Catharina zag over hoe de Hemel eruitziet en wat de zielen doen als ze daar zijn. Wat je nu gaat horen, kan voor altijd de manier veranderen waarop je denkt over de Hemel en je reis om daar te komen. Laten we beginnen één van de grootste vreugden van de Hemel, zoals geopenbaard aan de H. Catharina van Siena, is dat liefde niet vervaagt, maar geperfectioneerd wordt.

Stel je een liefde voor die zo puur is, zo stralend dat het is onaangetast is door jaloezie, misverstanden of de grenzen van aardse onvolmaaktheid. In de Hemel lossen onze relaties niet op in het verleden. Ze worden getransformeerd in iets nog groters. Iets dat de Eeuwige God aan de H. Catharina openbaarde dat degenen die elkaar op aarde liefhadden, elkaar in de Hemel zullen blijven liefhebben, maar op de meest volledige en mooiste manier, volledig gecentreerd in Hem. Hier op aarde worden zelfs onze sterkste vriendschappen en diepste banden gekenmerkt door menselijke zwakheid. We begrijpen elkaar verkeerd.

We kwetsen degenen van wie we houden en soms sluipt egoïsme binnen. Maar in de Hemel zijn al deze schaduwen verdwenen. Liefde is niet langer besmet door zonde. In plaats daarvan schijnt het in zijn puurste vorm. Een liefde die geduldig, vreugdevol en onzelfzuchtig is, omdat het rechtstreeks uit God zelf stroomt. Aan de H. Catharina werd getoond dat zielen in de Hemel in volledige eenheid leven, verbonden in Goddelijke liefde. Elke persoon ervaart het geluk van de ander alsof het hun eigen is.

Er is geen afgunst, geen verdeeldheid. Alleen een diepe, onbreekbare gemeenschap in Christus. Een wereld waarin elke ziel perfect verenigd is, waar liefde niet alleen wordt gevoeld, maar ook wordt gedeeld op een manier die vreugde boven alles vergroot wat we hier op aarde konden ervaren. Dit betekent dat wanneer we de Hemel binnengaan, we niet alleen herenigd zullen worden met degenen van wie we hielden, maar dat onze verbinding met hen dieper zal zijn dan ooit tevoren. De liefde tussen een man en vrouw, tussen ouders en kinderen tussen dierbare vrienden alles gaat door, maar is nu niet langer gebonden aan de tijd.

Ze loopt niet langer het risico te vervagen. In plaats daarvan bloeit ze gezuiverd en verheerlijkt in de aanwezigheid van God. De Hemel is geen plaats van eenzaamheid, maar van perfecte relaties, waar elke ziel ziel wordt omarmd in het licht van Goddelijke liefde. En dit is wat God verlangt voor ieder van ons. Om ons in deze eeuwige gemeenschap te brengen, waar liefde nooit eindigt. Alleen maar groeit. Heb je je ooit afgevraagd wanneer we de Hemel binnengaan we degenen zullen herkennen van wie we houden? Zullen we de gezichten zien van onze familie, onze vrienden en de heiligen die ons zijn voorgegaan?

De H. Catharina van Siena kreeg een diepe openbaring, één die het hart vervult met hoop en vreugde. Ze zag dat in de Hemel zielen hun identiteit niet verliezen. Ze worden geen verre gezichtsloze wezens, verloren in een oceaan van licht. Nee, integendeel, ze zijn levendiger, stralender, meer zichzelf dan ze ooit op aarde waren. In de Hemel eist de volmaaktheid van Gods gerechtigheid en liefde dat we elkaar herkennen. Hoe zouden we ons volledig kunnen verheugen in de Pracht van de Hemel als we de redding van degenen met wie we op aarde hebben gewandeld niet konden zien, kennen en vieren.

Stel je het moment voor dat je de Hemel binnengaat en begroet wordt door degenen die voor je hebben gebeden, degenen die zich voor je hebben opgeofferd, degenen die van je hielden. Stel je de vreugde voor van het kijken naar hun verheerlijkte gezichten, die nu schijnen met het Licht van Christus zelf en weten dat je liefde voor hen nooit meer zal worden verbroken. Maar daar stopt het niet. De H. Catharina openbaart dat we in de Hemel niet alleen onze geliefden zullen herkennen, we zullen ook de Heiligen herkennen. De grote figuren van de Kerk, degenen over wie we hebben gelezen, tot wie we hebben gebeden en die we van veraf hebben bewonderd. Ze zullen niet langer ver weg zijn.

Kun je je voorstellen dat je met de H. Petrus spreekt, met de H. Franciscus van Assisi loopt of zelfs zittend aan de voeten van de Heilige Maagd Maria die ons meer liefheeft dan we kunnen doorgronden. En hier is iets nog verbazingwekkender, in de Hemel zullen we elkaar zien op de manier waarop God ons ziet. Niet langer zullen we gebonden zijn aan aardse verschijningen. In plaats daarvan zullen we elkaar aanschouwen in de volle schoonheid van onze zielen. Elke ziel zal verheerlijkt, gezuiverd en vervolmaakt in Goddelijke liefde, de genade uitstralen die ze van God heeft ontvangen en we zullen ons verheugen in de heiligheid van anderen alsof het de onze was. Dit betekent dat degenen die we misschien op aarde over het hoofd hebben gezien, de stille nederige zielen die in stilte leden, degenen die de wereld negeerde, zullen worden geopenbaard in al hun Hemelse glorie.

We zullen ze zien voor wie ze werkelijk zijn: geliefde kinderen van God gekleed in de schittering van Zijn genade. Heb je je ooit afgevraagd of degenen in de Hemel nog steeds aan ons denken of de heiligen onze geliefden en alle heilige zielen die ons zijn voorgegaan blijven zorgen voor degenen die op aarde zijn? De H. Catharina van Siena werd een mooie en troostende waarheid getoond.

Degenen in de Hemel vergeten ons niet. Ze laten ons niet achter, in feite wordt hun liefde voor ons nog groter, gezuiverd en verenigd met het Hart van God. Wanneer we hier op aarde van iemand houden, verlangen we naar wat het beste voor hen is. Maar in de Hemel wordt deze liefde vervolmaakt. De zielen, die voor God staan, ​​zien nu alles door Zijn Goddelijke wijsheid. Ze begrijpen wat echt belangrijk is: onze redding en daarom doen ze wat ze op aarde deden. Met grotere kracht en helderheid bidden ze voor ons. Ze bemiddelen constant, verheffen ons vóór de troon van God. Stel je eens voor terwijl we worstelen door de beproevingen van het leven, zijn de heiligen in de Hemel geen verre toeschouwers.

Ze zijn actieve deelnemers die hun gebeden namens ons aanbieden. De grote groep van getuigen waar de Schrift over spreekt is niet stil, ze aanroepen God en smeken om onze kracht, ons geloof en ons doorzettingsvermogen. Maar het zijn niet alleen de gecanoniseerde heiligen, ook onze eigen familieleden, onze vrienden die stierven in Gods genade, blijven ook van ons houden. Hun verlangen is niet naar aardse dingen, niet naar onze tijdelijke gemakken, maar naar de eeuwige vreugde van onze zielen. Als we de spirituele realiteit konden zien, zouden we weten dat we nooit alleen zijn.

Elk gebed dat we aanbieden, elke strijd waarin we volharden wordt gezien door hen die van ons houden in de Hemel en zij bemiddelen voor ons ,zelfs nu. De H. Catharina zag dat in de Hemel liefde niet vervaagt, het wordt krachtiger. De heiligen en onze overleden geliefden kunnen Gods wil niet veranderen, maar ze kunnen voor ons smeken, ons versterken met hun gebeden en ons helpen ons te leiden naar het pad van heiligheid en het mooiste deel hun gebeden zijn altijd perfect afgestemd op Gods wil. Ze wensen voor ons precies wat Hij wenst: de volheid van vreugde, de triomf van onze zielen en onze eeuwige vereniging met Hem.

Wanneer je daarom verloren voelt, wanneer je je alleen voelt, onthoud dat de Hemel niet stil is, ze is gevuld met stemmen die namens jou roepen. En op een dag, als we trouw blijven, zullen we ons bij hen voegen en onze eigen gebeden opheffen voor degenen die na ons komen. Dit is misschien één van de moeilijkste vragen om onder ogen te zien. Wat als iemand van wie we houden het niet haalt naar de Hemel. Als een ziel veroordeeld is tot de Hel, zullen degenen in de Hemel zich ervan bewust zijn? Zal het hen verdriet bezorgen? De H. Catharina van Siena kreeg een openbaring die in eerste instantie moeilijk te begrijpen lijkt, maar het is één van de meest diepgaande waarheden van Gods gerechtigheid en genade.

Ze zag dat de zielen in de Hemel volledig verenigd zijn met Gods wil, Zijn wijsheid en Zijn volmaakte gerechtigheid en dat ze hierdoor geen verdriet of rouw ervaren. Zelfs als iemand van wie ze ooit hielden er niet meer is. Hoe kan dit dan? Hoe kan een ziel in de Hemel niet rouwen om het verlies van een geliefde? Het antwoord ligt in de transformatie die plaatsvindt in de aanwezigheid van God wanneer een ziel de Hemel binnengaat. Ze ziet niet langer met aardse beperkingen. Ze ziet zoals God ziet. Ze begrijpt Zijn gerechtigheid perfect en in dat goddelijke begrip is er geen ruimte voor verdriet, alleen vrede.

Op aarde is onze liefde vaak vermengd met emotie, met gehechtheid en zelfs met angst maar in de Hemel is liefde zuiver. Ze is volledig afgestemd op de liefde van God. Degenen in de Hemel weten dat God de redding wenst van allen. Wat Hij aanbiedt aan elke ziel is overvloedige genade en talloze mogelijkheden om berouw te tonen. Als een ziel verloren gaat, is het niet omdat God het wil, maar omdat die ziel Hem tot het einde toe heeft afgewezen. De H. Catharina werd getoond dat degenen in de Hemel Gods gerechtigheid niet in twijfel trekken. Ze wensen niets dat in strijd is met Zijn wil.

Ze treuren niet om wat had kunnen zijn, omdat ze volledig vertrouwen op de perfectie van Zijn goddelijk plan. Ze verheugen zich in de heiligheid van de Hemel in de triomf van genade en in de absolute zekerheid dat God alles uit liefde heeft gedaan. Dit wil niet zeggen dat de werkelijkheid van de Hel niet tragisch is, maar de Hemel is een plaats waar alle dingen nieuw worden gemaakt. Het is een plaats waar God elke traan wegveegt, waar geen plaats is voor verdriet, omdat alle dingen vervuld worden in Zijn goddelijke wijsheid voor ons die nog op aarde zijn. Deze waarheid is een oproep tot dringendheid. Het is een herinnering dat het nu tijd is om God te zoeken, om te bidden voor onze geliefden en om te werken aan hun redding.

Zodra de eeuwigheid begint, is de tijd voor keuzes voorbij en worden we opgeroepen om dieper lief te hebben, om vuriger te bidden en om nooit op te houden voorbede te doen voor hen die ver van God verwijderd zijn. Als we aan de Hemel denken, stellen we ons vaak stralende zielen voor die baden in goddelijk licht en die aanbidden voor de troon van God, maar er wacht ons iets nog groters, iets dat de de H. Catharina van Siena de genade heeft gegeven om te begrijpen. De Hemel is niet alleen voor de ziel, het is voor de hele persoon. Op een dag aan het einde der tijden zullen onze lichamen worden opgewekt, verheerlijkt en herenigd met onze zielen. Dit is de belofte van Christus. De triomf van de Verrijzenis.

De voltooiing van Gods ontwerp voor de mensheid. De H. Catharina zag dat in de Hemel het lichaam niet wordt verlaten. Het wordt getransformeerd. Stel je een moment voor waar een lichaam nooit moe wordt, nooit honger heeft, nooit lijdt. Een lichaam dat niet langer bezwaard wordt door zwakte, door pijn, door beperking. Het verheerlijkte lichaam is onvergankelijk, onaangetast door ziekte, onbreekbaar door lijden. Het beweegt zich met volmaakte vrijheid, ongehinderd door de barrières die ons in deze wereld opsluiten. Net zoals Christus na Zijn Verrijzenis kon verschijnen en verdwijnen, door gesloten deuren kon gaan en toch nog steeds volledig aanwezig kon zijn.

Zo zullen ook onze verheerlijkte lichamen delen in dit mysterie. Ze zullen niet langer gebonden zijn door de beperkingen van de aardse wereld. We zullen de volheid van het bestaan ​​ervaren zoals God het vanaf het begin heeft bedoeld. Maar er is iets nog verbazingwekkender. De H. Catharina begreep dat het lichaam in de Hemel de Heiligheid van de Ziel zal uitstralen. Hoe meer een ziel op aarde heeft liefgehad en voor God heeft opgeofferd, hoe meer haar verheerlijkte lichaam zal schitteren met goddelijke Pracht.

Stel je de Heiligen voor die gloeien met een Schittering die hun trouw weerspiegelt, hun deugd, hun nabijheid tot God en dit komt omdat het lichaam niet gescheiden is van onze reis van Heiligheid. Het is er een deel van. Elk gebed dat we aanbieden, elke handeling van liefhebben, elk lijden dat we doorstaan ​​voor Christus, het laat een merkteken achter, niet alleen op onze ziel, maar op ons hele wezen, en in de hemel zal dit merkteken verheerlijkt worden.

Daarom mogen we onze lichamen nooit zien als tijdelijke vaten die in de dood worden afgedankt. Nee, onze lichamen zijn heilig, bestemd voor de eeuwigheid. Ze zullen worden opgewekt, vervolmaakt en nieuw gemaakt, net zoals het lichaam van Christus zelf werd verheerlijkt na Zijn verrijzenis. Het visioen van de H. Catharina herinnert ons eraan dat de Hemel geen verre abstracte werkelijkheid is. Het is de vervulling van wie we zijn, lichaam en ziel volmaakt gemaakt in de liefde van God, te midden van alle glorierijke zielen in de Hemel. Er is iemand wiens liefde voor ons nooit vervaagt, iemand wiens hart blijft kloppen met tederheid voor haar kinderen op aarde: de Heilige Maagd Maria.

De H. Catharina van Siena, kreeg een diepgaand begrip van de onophoudelijke zorg van OLVrouw voor onze redding. Hoewel ze regeert als Koningin van de Hemel, gekleed in glorie, gekroond met sterren, heeft ze zich nooit van ons afgekeerd. Haar blik is altijd op ons gericht, haar gebeden altijd opgaand voor de troon van God namens ons. Kun je je dit voorstellen? De Moeder van God die ooit de Redder in haar schoot droeg, draagt ​​nu ieder van ons in haar Hart, smekend voor onze zielen. Ze waakt over ons met een liefde die alles te boven gaat. Ze is dichtbij, ze is actief, altijd in beweging, altijd bemiddelend, altijd werkend om haar kinderen dichter bij Christus te brengen.

De H. Catharina begreep dat Maria's zorg niet alleen een algemene liefde is voor de mensheid . Het is diep persoonlijk. Ze kent ieder van ons bij naam. Ze ziet onze worstelingen, onze wonden, onze angsten en als een goede moeder snelt ze te hulp. Dit is waarom ze zo vaak door de geschiedenis heen is verschenen: in Lourdes, in Fatima, in Guadalupe niet om een ​​nieuwe boodschap te brengen maar om ons te herinneren aan dezelfde dringende oproep om terug te keren naar God, om Zijn genade te omarmen, om de Hemel te kiezen terwijl er nog tijd is. En ze doet dit niet alleen, maar ook de heiligen in de Hemel die delen in de liefde van God, delen in haar bezorgdheid .

Ze verlangen naar onze redding met hetzelfde brandende verlangen en ook zij bidden voor ons, zonder ophouden. Wat een troostende gedachte. We worden niet vergeten, we worden niet verlaten. Zelfs in onze donkerste momenten, zelfs als we ons ver van God voelen is OLVrouw daar om onze namen vóór de Troon van haar Zoon te melden, vragend om de genaden die we nodig hebben om naar Hem terug te keren. De H. Catharina zag dat de Hemel geen plaats is waar zielen ophouden met te zorgen voor degenen die nog op aarde zijn. Het is precies het tegenovergestelde.

Liefde in de Hemel is levendiger, dringender, krachtiger dan we ons kunnen voorstellen en het Hart dat het sterkst voor ons klopt na het Hart van Jezus is het Onbevlekte Hart van Maria. De visioenen van de H. Catharina van Siena bieden ons een glimp van de adembenemende werkelijkheid van de Hemel, een plaats van volmaakte liefde waar relaties voortduren, waar we de heiligen zullen herkennen en ons met hen zullen verheugen, waar gebeden nooit ophouden en waar onze lichamen verheerlijkt zullen worden in de aanwezigheid van God.

Maar deze openbaringen dienen ook als een herinnering dat onze keuzes op aarde ertoe doen. De Hemel is geen verre droom, het is onze ware thuis, de plaats waarvoor we geschapen zijn en de manier waarop we vandaag leven, bepaalt of we op een dag zullen delen in de eeuwige vreugde ervan. Laten we dus streven naar heiligheid, laten we diep liefhebben, vurig bidden en onze ogen gericht houden op de Hemel, waar de heiligen, OLVrouw en Christus zelf, op ons wachten.