Hetzelfde overkwam ons 40 jaar geleden. Een knappe zoon! Het is als de dag van gisteren. Maak iets moois in de tuin, iets tastbaars en praat er veel over met elkaar. Dan kun je het een plaats geven en wordt het bespreekbaar. Wij moesten erover zwijgen van artsen en pastoor: \"dat was beter\"Sinds we er over praten valt er een last van ons af. Succes, Sterkte, heel veel!
02-02-2006 om 16:59
geschreven door jac
18-01-2006
Kelsey*
Beste ouders,
Ben via de site van Liesje hier terecht gekomen. Een kind verliezen is het ergste wat je kan overkomen; het gemis van uw lieve dochter zal altijd blijven; het is een pijn die nimmer verdwijnt. Ik wens jullie toch veel sterkte en geluk toe in de toekomst. Langs deze weg wil ik je ook hartelijk bedanken voor het plaatsen van ons engeltje Kelsey* op de MUUR. Ik ben er erg blij mee. Bedankt hoor!
Yvette.........grootmoeder van ons engeltje Kelsey. Daaaaaag.
18-01-2006 om 16:08
geschreven door Yvette
01-01-2006
Nieuwjaarswensen.
Mijn allerbeste wensen voor het nieuwe jaar.
NAME="toptools">NAME="toptools">NAME="toptools">
01-01-2006 om 20:46
geschreven door André
Nieuwjaarswensen.
http://blog.seniorennet.be/schelleke/
01-01-2006 om 20:45
geschreven door André
13-11-2005
Hallo,
Je verhaal heeft me heel erg ontroerd daar wij ons eerste kindje, ook een dochtertje, hebben verloren 2 uurtjes na de geboorte! Dat gemis zal altijd blijven! Hiervoor zijn geen woorden van troost.... Hopelijk hebben jullie veel steun aan elkaar gehad en kunnen jullie er samen nog steeds over praten als die behoefte er is. Met de jaren wordt de pijn wat zachter maar vergeten doe je dat nooit! Bewaar de mooie herinneringen voor altijd in je hart.
Lieve groetjes
13-11-2005 om 22:19
geschreven door Ida
22-10-2005
Beste blogger
Hier ben ik nog even voor kort bezoekje.
Binnenkort een mailtje in uw mailbox voor uw mening of er al dan niet een SeniorenRaad moet komen.
Met vriendelijke groeten-Willy Annaert alias Cyberfox op blog
http://www.bloggen.be/cyberfox/
22-10-2005 om 15:09
geschreven door Willy alias Cyberfox
05-10-2005
Geen woorden voor
05-10-2005 om 17:11
geschreven door Lady488
01-10-2005
een woordje van troost
lieve mensen woorden van troost zeggen zo weinig veel mensen willen wat zeggen maar weten niet goed wat en laten die kans onbenut voorbijgaan ..ik kan mij zo een beetje indenken hoe het voelt wanneer je zo een beriht krijg zo onverwacht en misschien toch niet ik heb enkele maanden geleden een nichtje verloren na een ongelijke strijd tegen de kanker uren heb ik aan haar ziek bed en sterfbed gezeten maar als het ultieme moment er kwam was het toch heel moeilijk omte aanvaarden een enkele troost hadden wij ons meisje moest niet meer lijden en we hadden toch op zo,n mooie intense wijze die laatste maanden en uren beleefd... wij hebben een speciaal hoekje voor haar in de living gemaakt met enkele kleine herinneringen en daar blijf ik regelmatig even stil bij staan en ook haar site bezoek ik dagelijks (www.artz.be) solamna Veel sterkte
01-10-2005 om 08:40
geschreven door muriel
04-06-2005
kind
Ook ik weet wat het is om een kind te verliezen
mijn zoon stierf plotseling aan een hartinfarkt 33 jaar oud
op 11 - 11 --2001
fijn dat jullie het van je af typen. ook in mijn blog staan verschillende dingen... ik wens jullie alle moed en liefde groetjes Ada
http://blog.SeniorenNet.be/ada1946
04-06-2005 om 14:40
geschreven door Ada
06-05-2005
moed
ik kan niet voorstellen wat het is een kind te verliezen , ik was dan ook echt bedroefd van je verhaal te lezen
Hopelijk kan je wat troost vinden dat je over je verloren dochter kan schrijven en dat andere mensen echt met je meevoelen
Ik ben mijn man verloren op 28 j leeftijd en had toen twee kindjes , ja het leven is soms ondoorgrondelijk
Van het leven dat men droomt is het leven de weerglans niet
Veveke , sterkte
06-05-2005 om 19:50
geschreven door veveke
05-05-2005
Nog erger
Toevallg kwam ik op uw blog terecht en heb uw verhaal gelezen. Het (proberen) van je af te schrijven helpt een beetje het grote verlies te verwerken. Mijn man overleed op 51 jarige leeftijd. Voor mij stortte de wereld van de ene minuut op de andere in. Maar een kind verliezen.....dat vind ik toch erger. Laat Liesje de plaats blijven innemen in jullie leven en koester elke herinnering als een kostbare diamant.
trish
http://blog.seniorennet.be/christ
05-05-2005 om 03:01
geschreven door trish
23-04-2005
wat schrijf ik hier?
ja, wat schrijft men als je dit zo herkenbaar verdriet leest? niets.
een hand om je schouder leggen mischien.
zipke
23-04-2005 om 14:32
geschreven door zipke
21-04-2005
kind
ik weet maar al tegoed wat ouders meemaken bij het verlies van hun kind , mijn dochter ligt in coma, maar ik kan er nog dagelijksbijgaan, maar de dood is zo definitief, ik leef met jullie mee, groetjes maagdje
21-04-2005 om 18:46
geschreven door maagdje
16-04-2005
verlies...
Lieve ouders, Ik denk dat dit goed is wat je doet...Liefs Andréa
16-04-2005 om 10:38
geschreven door andrea
in lengte van dagen
Pijn die nooit meer verdwijnt...verlies die levenslang duurt..
Koester die mooie jaren toen jullie samen waren.
Sterkte en heel veel moed gewenst.
Genegen groeten,
NAME="toptools">NAME="toptools">NAME="toptools">
