1)Boven op de berg ligt het dorpje Taormina 2)De baai van Lettojanni. 3)Gezellig rond het zwembad water was nog koud ,begin Mei ,maar we hebben gezwommen.
Mijn moeder pracht van een vrouw.
.
Mam en Pe de ouders van mijn vader. Soms mocht ik bij haar op vakantie ,ze was dan ook mijn meter. Ik moest dan bij haar slapen .Had liever bij mijn nichtjes geslapen .Ze woonde in bij haar zoon.Als ze dan in bed lag en een wind moest laten zei ze "alweer een motocyclet die langs rijd."Maar eigelijk was het een ingoed mens en ik voelde dat ze me graag zag ook al woonde we in de Kempen .Wat toen percies zo al een beetje in de vreemde was.
Kleindochter Jorinde met haar eerste communie en als fee. Moeke was kleermaakster (met veel liefde)van dienst.
Pont D'espange
Een mooi stukje natuur op de grens van Frankrijk met Spanje. Overal duiken watervalletjes op ,je kan geen voet verzetten of je ziet weer een.
Jaarlijks vind er in Aldenbiezen een grootse bloemenhappinig door.Ze wordt bezocht door mensen van uit alle streken Je kan er uren wandelen en verzinken in een ongeziene bloemenpracht je laten verwennen door de overheersende geuren die je neus inglijden ,als een ijsje dat op een warme zomerdag in je mond.verdwijnt .
De Adriatische zee .Gekend om haar uitzonderlijke lekkere keuken. We volgen via de luchthaven van Venetie richting Riccione uit.Het zicht uit de lucht over Venetié was fasinerend .Al die baaitjes en lagune ze zijn voor altijd in mijn geheugen gegrift.
Riccione met zijn mooie stranden ,bagno's en verkopen op de deken .Als er ook maar een glimpje van politie was verdwenen ze als rook in de wind.
Onze eerste kennismaking met Spanje was Benimaldena.Viel enorm goed mee.We hadden een zeer goed hotel ,lekker eten ,correcte bediening.Er was een hele mooie tuin rond het zwembad.Het was ook de eerste keer dat men iets van ons gestolen heeft.Een mooie badhanddoek ,souvenir van een ander vakantiegebeuren.Ondanks dit negatieve iets was het toch een hele fijne vakantie.
Arabisch haventje aldaar,er stonden hele mooie jachten.en veel!!!
Het landschap was anders dan ik vermoed had.Spanje dan dacht ik alleen maar aan dorre gebieden .Ergens zal de tijd (voorjaar)dat we daar waren er wel voor iets tussen zitten.
Het strand werd elke morgen gekuist
Torremolinos lag er heel dicht bij.Daar was het wat drukker .Maar toch de moeite om af en toe eens te slenteren langs de winkels en standjes met vanalles.Om erna te genieten van een drankje op een terrasje.Alle uitstappen werden met het plaatselijke vervoer gedaan . Maribella is ook in de buurt en....nog vele andere mooie plekjes.
Er was de tijd dat het eenvoudig ging geen files, dioxine,luchtvervuiling. Bij 't ondergaan der 't zonnegloren vulde pa de grote korven tot boven Met vele plantjes van elk soort gevat in 'n bundeltje door een koord . Porei ,selder ,alle mogelijke kolen Bloempjes die moesten bekoren. En vroeg ,heel vroeg vertrok hij dan voor de morgenpost kwam hij eran. Veel kilometers reeds in de benen Fitnisch was toen nog geen gegeven. Alles moest verkocht, geen loze leuze het gaf alleen dat beetje vreugde. Het ietsje, pietsje centje meer voor een eigen huisje op een keer. Korfje leeg, zo rond half achten. op naar 't werk wat stond te wachten. Elke dag opnieuw ,zes dagen op zeven werd die rit zonder gezeur , gereden. Daarna begon weer terug het laden Geen stress of spanning of klagen Hij deed het gewoon, telkens weer Dankte zelfs voor het brood de Heer.
Het is stil in huis ver weg nog 't feestgedruis. Vanuit de TV klinkt gezang uit ons favoriete vakantieland Alles komt me voor de geest waar we samen zijn geweest. Mooie beelden ,ze verschijnen ik kan er me zo aan verblijden.. Natuur ,de taal ,la dolce vita en jij heel ,heel dicht bij me. Straks als de kinderen komen met hun vele dochters en zonen. Dan gaan we plannen maken om in de zomer daar te geraken. Wanneer we op de Monto Baldo staan waar de hemel de aarde bijna raakt Zou 't kunnen dat jij van gindsboven ons dan met z'n allen zal horen????
Lucepuk, je was nog klein lief als alleen een baby kan zijn. Toen ik je voor het eerst zag toonde jij me een mooie lach. Ik was vertederd en genoot van het aanblik dat jij bood Je witte haren ,bruine ogen die in m'n hart heel diep boorden. Vanaf die dag veranderde mijn leven opeens werd mij zoveel gegeven. Een lieve papa ,ik zie hem nog staan bood hem via 'n kiertje je hoofdje aan. Hij gaf een kruisje ,o ,zo zacht een mannenhand met zoveel kracht. En bij het zien van die tederheid raakte ik opeens mijn harte kwijt. Nu staan we hier zoveel jaren later denken aan een zo bijzondere vader. Zo eentje waarvan men al eens zegt Een uit de duizend ,dat meen ik oprecht!
Ik weet dat ook nog dat verlangen naar een fiets. Ik ging daarvoor zelfs gans de vasten naar de mis. Er werd ons een kaartje van de school meegegeven. Daarop werd na de mis de aanwezigheid geschreven. Kaartje vol op eind van de reis mocht je ook meedingen aan die verlokkelijk prijs. Een fiets en andere dingen. De dag was eindelijk gekomen vol spanning stond ik daar. Zouden ze me eindelijk belonen die mooie fiets ik keek ernaar! Eindelijk begon men eraan laatste eerst, het bibberen begon. Zag alleen die fiets maar staan tot ik een beeld in m'n armen vond. Totaal ontgoocheld en verbaast zag ik met tranen in de ogen. De fiets naar een ander gaan voelde me klein 'n beetje bedrogen. Vanaf die dag was het voor mij een feit geloven doe je niet op mooie beloften. Het komt uit je zelf,.. je eigen zijn niet om materielen tekorten.
Water als zuiverste kristal, vlietend doorheen alle tijden. Over kleine en grote stenen, het laat onzichtbare sporen. Geduldig ook ietwat koppig, stroomt 't verder altijd door.
Doet weer denken aan jou, hoe vanzelfsprekend 't was. Houden van en samenleven, tederheid aan elkaar geven. Dit trok sporen in mijn zijn, mijn hele wezen voor altijd.
We zitten zomaar langs mekaar op een dag te luisteren. Naar woorden van hem of haar gevoelig, 't is 'n beetje duister...... Ze is omgeven als het ware door eenzaamheid ,groot verdriet. Zit stil voor zich uit te staren al luisterend naar vers en lied. En dan...woorden die haar raken ik voel haar droefheid tot en met. Discreet wist ze haar stille tranen heb mijn hand op de hare gelegt. Ze zoekt een zakdoek, merk ik op schuif haar vlug ,mijne gekreukte. Later word in mijn hand gestopt 'n zakdoekje zonder deuken......
Gisteren liep ik in de tuin op zoek naar wat er niet moest staan. Overal waar ik maar keek stond onkruid te groeien zonder schaam.
Ik wiedde ,trok en schoffelde aan een stuk dat overtollige goedje weg. Zo ging dat wel 'n tijdje voort en ja ,hoor het resultaat was echt ,wel net.
Nu moet ik om voorjaarsbloeiers ik wil dan graag veel prachtige kleuren in mijn tuin. Alhoewel het wit van de arondskelk in november bracht mijn gemoed in goede luim.
Ik vermoed dat God liefde is die je ervaart in je leven. In de ware zin der betekenis van het goede dat je wordt gegeven.
Kleurrijke bloemen die pronken een waar festijn aan je ogen bieden. Vleierig naar vlinders en bijtjes lonken die gulzig heen en weer vliegen..
In m'n kleinkind dat zo vrolijk lacht om mijn soms dol-dwaas gedoe... Haar lichaampje ietwat mollig ,zacht met intense vreugde op haar snoetje.
Zo denk ik dat Gods aanwezigheid in alle mensen op deze heerlijke wereld. Tegenwoordig is, zonder onderscheid van ras, religie, in elk vredelievend wezen.
Wandelen in mooi gekleurde straten een beetje eenzaam en verlaten. Denkend aan degene die je bemind herinneringen in gedachten vind. De hevige pijn neemt jaarlijks af 't gemis is er weer iedere dag. Steeds opnieuw vraag je 't waarom aanvaarden is moeilijk kortom. Telkens weer als de herfst er is bladeren vallen het wordt al wat fris. Drijft weemoed boven ,blijf ik stille staan bij degene die ons zijn voorgegaan.
Neen ,ik wil niet wenen of wanhopen ik wil er alleen maar in geloven. Dat je gauw weer de krachten vind in het besef dat ik je zeer bemin. Het gaat nu moeilijk en 't doet pijn ik zou gaarne altijd bij jou zijn. Maar zo zijn hun regels niet Dus ben jij ginds en zit ik hier. Zend mijn gedachten naar je toe doe daarbij mijn ogen toe. Zie je staan daar levensecht En dat houd mij helemaal recht. Want zolang jij moedig strijd raak ik het vertrouwen niet kwijt.
k Ben van Genk , dat vind ik wel. Het is met graagte dat ik over vertel. Ik herinner me uit mijn kindertijd. Dat de kerk verrees uit het oorlogspuin. Het mooie stationnetje van de treinen. Die heb ik even later zien verdwijnen. Daar waar we zwommen in open lucht. Kwam een hotel in n wip en een zucht. Zo groeide Genk tot een moderne stad. Die aan haar bewoners veel luxe gaf. En ja , ik vind dat ze er best mag wezen . Ze getuigt elke dag van het goede leven. Is kleurrijk , veelzijdig, internationaal. Men kijk niet op van een vreemde taal. Een vakantiesfeertje heerst er steeds. Pizzas,feta,kebab wat wil je nog meer. Altijd wel een reden die ontaard in feest. Mijmerend wandelend langs de mijn-streek. Ben ik dankbaar voor de bijzondere plek. Waar destijds mijn thuis werd gezet
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
We hadden de gelegenheid om via Cyprus naar Egypte te gaan .De beleving om bij de piramide te staan was ongekend.Speciale sfeer hangt daar.Nooit gedacht als kind dat ik daar ooit zou staan.Minpuntje was de bewoners in de kapotgeschoten huizen aan de Suez.De armoede bracht een beetje een apart gevoel teweeg.
Onze pa met Geert op zijn 1ste communie.
Ma (links)en tante Jeanne bij hun communie.Mijn ma was boos want hun kleed was niet gestreken.Ze zaten beiden in het weeshuis haar moeder was gestorven toen ze 3 was.
Mijn grootvader langs moeders zijde.Stierf toen ze 16 was. Grappig item.Mijn man zijn grootouders hadden cafe in de naaste buurt van mijn grootvader.Hij had tandpijn .Mijn mans grootvader heeft toen die tand getrokken met een tang na heel veel verdoving van drank. Die konden toen nog niet weten dat ze ooit eens dezelfde achterkleinkinderen zouden hebben.Het leven maakt toch rare kronkels.
Omdat we na de geslaagde transplantatie graag iemand wilden danken ,trokken we in het voetspoor van mijn moeder naar Lourdes. Gavernie foto1,kaarskesprocessie foto2 ,wassenbeeld musseum foto 3 Ook dit liet een onvergetelijke indruk na.
Firenze ,de stad van de kunstenaarsminnaars,De Medécci het juwelenstraatje ,Ponte Vecchio en David..
De betoverende eilanden die me altijd zullen bijblijven als een uniek geheel.MALTA om zijn diepblauwe zee , zijn enig vervoer waar je op ieder moment kon rekenen,zijn vele historische gebouwen en bezienswaardighede ,het rare taaltje ,en de vriendelijke bewoners.
De gezellige oude engelse bus ,volgehangen met heilige beeldjes want Malta is zeer katoliek. Hagar Quin de 7000 jaar oude tempel ,ik voelde nog altijd een zeker stilte daar en de diepe betekenis van die plek voor de volkeren toen. St John katedraal een bezienswaardigheid op zich.Gelegen in de hoofdstad Valetta.
Victoria katedraal ,de koepel is geschilderd in een speciaal effect ,zodat hij de indruk geeft van rond te zijn .Terwijl hij eigelijk plat is. De Bleu Window op Gozo Victoria de hoofdstad van Gozo. En eindigen doe ik hier met een prachtige zonsondergang.
Ook Cyprus was een hele mooie ervaring.
De palmenboulevard in Limmasol.
Ortodox kerkje te Limmasol ,heel mooi door de vele prachtige ikonen.
Overdekte markt in Limmasol,dit was een standje van de visafdeling.
luikje toe
