|
Uit de verte kwamen
Twee witte zwanen
Verbonden door hun verleden
Drijvend in een heerlijk heden.
Terwijl ze zo sierlijk drijven
Zijn ze verzen aan t schrijven
In de rimpels van het zwanenmeer
Met zwemvlies en teerste veer.
De hoge halzen reiken hemelwaarts
Zo zijn zwanen zalig bovenaards.
Twee witte vlekken in de duisternis
Wiegen de maan tussen het lis
Mijmeren over diepe genegenheid
Die teder drijft naar oneindigheid.
Zo stijgen twee witte zwanen
Tussen lonkende sterren, samen
Boven hun spiegelbeeld getild
In gouden glans, verliefd, verstild.
Willy Fonteyne
Bedankt Wilfon voor het mooie gedicht naar mijn foto
29-04-2005 om 08:51
geschreven door Louise
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (5 Stemmen)
|
