Men kent het einde van zijn vinger,maar niet het einde van zijn leven
stromend water
ASTRID op de schuif-af
belevenissen
Wat kan het leven toch mooi zijn . VAN HARTE WELKOM OP HET BLOG VAN MAMALOU
26-09-2006
ons vakantie meisje
Hugo en Maxime zijn de twee zoontjes van ons vakantie-meisje Véronique , toen ze 5 jaar was kwam ze voor de eerste maal een hele maand bij ons logeren . Het was met de "Vreugdezaaiers " Na die eerste keer zijn er nog heel veel kerst_ paas_en grote vakantie's geweest dat ons parijse meisje bij ons woonde . Toen ze 16 jaar was kon ze niet meer met de vreugdezaaiers meekomen . Ons Inge , toen 18 jaar ging haar dan maar in Courcouronnes opzoeken en 't jaar daarna kwam Véronique voor enkele dagen hij ons Inge op kot logeren . Het kontakt met haar is nooit verloren gegaan , zij trad in het huwelijk in 't zuiden van Frankrijk en daar waren wij ook aanwezig .
Gisteren was ik mijn ramen aan t kuisen, terwijl waren mijn glasgordijn,( in t wasmachine op fijne delicate was ingesteld ),zachtjes in de trommel aan het draaien . Binnen en buiten waren de ramen weer glashelder , de gordijnen waren gewassen .
k Nam ze uit het machine , dju nonte en nog wat gevloek en gesakker was alles wat ik op dat moment kon zeggen . De glas- gordijnen heb ik niet meer aan mijn ramen kunnen hangen , allebei waren ze gescheurd bovenaan in t midden opzij vanonder .
Eén haakje was ik vergeten te verwijderen , wat een ravage een haakje van anderhalve centimeter kan aanrichten weet ik nu wel voor mn ganse leven .
Direct na de middag zijn we vertrokken , ik moest en zou stof vinden om nieuwe glasgordijnen te maken . We waren eerst bij Heytens gaan zien , ze hebben daar schoon materiaal , bijna had ik daar besteld maar veertien dagen op zn minst wachten ? Neen sorry zolang kunnen we niet wachten , wij naar een andere winkel en nog een winkel en nog mijn goesting niet gevonden . Dan terug naar de tweede winkel en daar iets genomen wat van vér op mijn goesting trekt . Gisteren alles klaar geknipt en gespeld en dan vandaag (Voor de middag gaan werken en daarna ) alles met t naaimachine hangklaar gemaakt .Zo rond half acht vanavond hingen er terug glasgordijnen aan mijn ramen .
Inge haar vriend kon niet mee gaan wegens drukte op 't werk , ze is mij dan komen halen want alleen is maar alleen . Haar afspraak was om 20uur , iets na negen konden we plaats nemen aan 't bureau van prof.Van Steenkiste . Inge lag net op de onderzoekstoel of ze moest even weg , gelukkig was er een stagaire uit Lier . Dat meisje heeft dan naar het hartje geluistert , dat klopt goed . Terwijl we wat babbelen over de zwangerschap vliegt de tijd , de gyneloog komt na een kwartiertje terug en doet het verdere onderzoek . Alles verloopt naar wens , "volgende week nog eens op controle komen en dan de volgende keer zal je komen om te bevallen "Na deze woorden konden we het ziekenhuis verlaten , Het was intussen 21u30 geworden .
Gisteren heeft mijn dochter gevraagt of ik mijn GSM aub mee naar bed wil nemen . Hare buik begint erg te spannen en de baby zit reeds met haar hoofdje tussen haar bekken . Ze heeft mij graag bij haar als ze op de arbeidskamer ligt , van mijn aanwezigheid kan ze rustig worden zegt ze .
Ons kleine meid heeft haar dikke teen gebroken , ze kreeg in 't ziekenhuis een tijdelijke plaaster tot aan haar knietje en ze mag er niet op lopen . Een hele week lang , leg dat maar eens uit aan een kleuter van bijna 4 jaar "het doet nu geen pijn meer moeke " en toch mag ze er niet op lopen . Het zal geen gemakkelijke week worden , er zullen weer veel traantjes vloeien . Verhaaltjes , puzzels , kleurboeken , het kan haar geen hele dag boeien , ze wil spelen en rondcrossen met haar fiets . Astridje zal 't niet gemakkelijk hebben maar moeilijk kan ook . Spoedig herstel kleine meid .
We zijn een dagske naar Frankrijk geweest , op een werkdag . Acht uur klopte de klok toen we vertrokken , van Herentals tot Antwerpen dat is miserie een uur hebben we er over gedaan . Met een gemiddelde snelheid van 50km/per uur (op de autostrade) zijn we om precies 12 uur gestopt op de parking van "La Coupole ". We hebben er de bunker bezocht waar de V1 en V2 bommen werden gemaakt voor en tijdens de oorlog van 40-44 . Ondergronds is het 7°C buiten 25°C , sprakeloos wordt je in de bunker zoveel gruwelijke beelden op je netvlies krijgen , wat zijn wij gelukkig dat we toen nog niet op deze aarde waren .
Om terug een beetje bij ons positieven te komen zijn we nadien naar de kust gereden . Zonne-energie is niet meer weg te denken zelfs vuurtorens zijn uitgerust met zonnepanelen .
Vandaag ben ik met ons Inge de suikerbonen enz. gaan kiezen en kopen . Er is zoveel keuze dat het moeilijk kiezen was , hare korf zal best wel schoon worden . We hebben ook nog enkele japonnekes gekocht , tandpasta en vloeibare zeep . Daarna zijn we in een koffiehuis iets lekker zoet gaan eten .
Samen met een zus van mij naar brussel geweest , vanaf Antwerpen zaten we in een dubbeldektrein . De zetels zitten fantastisch , beneden zit ge zo laag tegen de grond en van boven , ikke niet 'k heb hoogtevrees . We stappen in de central af , en wandelen dan naar De Munt want we gaan naar de opera een voorgenerale bijwonen van een opera van Mozart "Die entführung aus dem serail ". Schoon volk gezien en die opera zangers en zangeressen , die stemmen 't was heerlijk om te horen . Zes uur was het bijna als het gedaan was , wij terug naar 't station onderweg tijd genomen om de architectuur te bekijken . Brussel ik kom nog eens terug .
Deze morgen heb ik voor 't ontbijt gezorgt , de bewoners van het huis waren best tevreden met de sandwiches en pistole's . Keuze uit vier soorten bijval plus twee soorten confituur . Omdat het zondag was vandaag kregen ze nog een lekkere koffiekoek , en uit de fruitmand konden ze hun vitamientjes nemen de pruimpjes en bananen waren in trek vandaag . Na de middag ben ik beginnen te strijken bij me thuis , 'k was alleen ik heb de radio opgezet (Clara) dat strijkt heerlijk .
Ons hartediefjes zijn zeer braaf geweest donderdag , vrijdag zijn we naar 't ooievaarsnest geweest . Het is toch zo heerlijk als we zien dat ze zich amuseren , voor het tijd was om terug te rijden hebben we nog een ijsje genomen . Ignace is op het potje gaan aan het leren , als de pamper vlug genoeg uit is valt de grote boodschap in 't potje . Hij kan 't nog niet zeggen maar nadien trekt hij mij wel naar de kast met de snoepjes .......................................................................................
Iedereen die mij een fijne verjaardag wenste wil ik hartelijk danken voor de schone woorden , plaatjes en kaartjes die ik heb mogen ontvangen . Dank U van harte
Donderdag ben ik samen met Astridje gaan kijken naar de umicar . Op de parking van 't fabriek was dat gekke wagentje (uitspraak van ons klein meisje ) waar maar ene mens in kan een beetje aan 't rond toeren . Umicor ('t fabriek) is één van de hoofdsponsers van de wagen op zonne-energie .
Deze morgen kwart voor tien stopten we voor mijn vaders huis . De rolluiken waren nog naar beneden en alle buitendeuren waren slotvast . O ! neen mijn droom zal toch geen werkelijkheid zijn ? Ik ben bijna in paniek , ineens weet ik weer dat ik een gsm heb dus ik ga een zus van mij ...'k hoor iets binnen . De grendels worden ontgrendeld en de sleutel draait in het slot . Ge kunt niet geloven wat een opluchting dat bracht , ons vader in pyjama -zonder tanden of pruik ...maar hij is er nog .Zijne wekker was vergeten af te lopen en hij staat altijd op als die afloopt want anders is hij te vroeg beneden . De hele voormiddag heeft hij gesakkerd omdat die wekker niet was afgelopen . Gewoonlijk is hij alles al na vijf minuten vergeten maar "zo laat uit bed komen 't is een schande hoe kan dat mij nu overkomen " heb ik dikwijls aanhoord deze dag .
De koffer met oude kleedjes even uitgehaald , Ignace die vond het best leuk om met hoed en das (en zijn borstel) te poseren . Astrid had zich ook verkleed , in de plasstick zak zit haar boa , ze wou hem niet aandoen maar 't zakje liet ze niet meer los .
Ze zijn al twee dagen weg ons kleine rakkertjes , donderdag zijn we wel drie keer naar 't speelpleintje geweest . Astrid die was met haar fietsje aan 't crossen .
Kleine Ignace die liep zo hard hij kon er achterna .
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam mamalou.
Ik ben een vrouw en woon in Olen (België) en mijn beroep is huisvrouw en dit wil zeggen dat ik verantwoordelijk ben voor alles wat hier ten huize fout gaat .
Ik ben geboren op 14/08/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gewoon bezig zijn .
Vroeger was ik kokkin en zorgde ik voor mijn bejaarde vader .Nu werk ik in een bejaardenhuis 3 dagen per week zorg ik dat onze senioren kunnen ontbijten . Ik bespeel terug de accordeon met veel plezier en blaas regelmatig mooie tonen op mén klarinet
Inge haar vriend kon niet mee gaan wegens drukte op 't werk , ze is mij dan komen halen want alleen is maar alleen . Haar afspraak was om 20uur , iets na negen konden we plaats nemen aan 't bureau van prof.Van Steenkiste . Inge lag net op de onderzoekstoel of ze moest even weg , gelukkig was er een stagaire uit Lier . Dat meisje heeft dan naar het hartje geluistert , dat klopt goed . Terwijl we wat babbelen over de zwangerschap vliegt de tijd , de gyneloog komt na een kwartiertje terug en doet het verdere onderzoek . Alles verloopt naar wens , "volgende week nog eens op controle komen en dan de volgende keer zal je komen om te bevallen "Na deze woorden konden we het ziekenhuis verlaten , Het was intussen 21u30 geworden .
Liefde is niet betaalbaar 
Gisteren heeft mijn dochter gevraagt of ik mijn GSM aub mee naar bed wil nemen .
Het regende de hele dag , 'k ben samen met de dochter met de trein naar Blankenberge geweest . We hebben er lekker gegeten en in de regen gelopen .
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam mamalou.
