Men kent het einde van zijn vinger,maar niet het einde van zijn leven
stromend water
ASTRID op de schuif-af
belevenissen
Wat kan het leven toch mooi zijn . VAN HARTE WELKOM OP HET BLOG VAN MAMALOU
29-03-2007
Onze tuin
Zoals ik voorgenomen had , woensdag de ganse voormiddag en deze voormiddag een paar uurtjes in m'n tuintje gewerkt . 't Onkruid is zo goed als verdwenen , zit nu wel met een lap van 4m op 7m kale grond . Zal eens goed moeten nadenken wat ik hier van ga maken , in elk geval iets waar achteraf niet te veel werk aan is (gazon is uitgesloten , we hebben al een half voetbalveld ) .
Deze middag wandelde ik even door mijn tuintje , tristig tuintje meer onkruid dan bloemekes . Vochtig is het ook nog , de bodem is als klei zo vettig , woensdag heb ik een vrije dag . Laat de zon nu maar goed schijnen zodat de grond drogen kan tegen die tijd . Woensdag zo neem ik me voor ga ik mijn tuintje eens verwennen .
Zondag was het kermis bij ons in 't dorp . Onze kinderen en kleinkinderen waren hier . Nora is nog te klein voor op de paardjes . Dan maar een foto op mama's arm . Echt lief , 't is een mooi plaatje . Regen die kwam gelukkig niet .
Kinderen kan je slecht iets weigeren . Onder 't mom van 't is maar ene keer kermis . En nu hebben we tijd die we vroeger niet hadden . Laten we ze overal waar ze willen opzitten . Ignace en Astrid wellen ook nog beestjes vangen . Nu vangen ze geen eendjes meer maar kleurrijke beestjes . Genoeg kermis gezien ? Met de kodokes terug naar huis .
Maart is voor mij een heel speciale maand op 16 maart 1972 is mijn zoon Gunter geboren , op 3 maart 1975 zag mijn dochter Inge het levenslicht en ons vakantie-kind Véronique viert op 6 maart haar 30 ste verjaardag .
Het was gisteren een uur of vijf denk ik toen ik aan het keukenraam stond en tegen mijn schat zij ''t is echt regenboog weer ". En ja hoor geen vijf minuten later heb ik deze foto genomen vanaan de achterdeur .
Zondag zoals steeds iets na elven thuis gekomen . 'k Instaleer mij in de zetel , meestal voor een uurtje . Half twaalf is het als mijne schat roept ETEN . "Watte" zeggekik "nu al ?" Wete wa 'k dan hoorde ? Ja kom we rijden seffens naar scheve dingen , welke scheve dingen nu weer denk ik bij mezelf . De sandwiches smaakten lekker en om 12 uur was de GPS ingesteld en wij ribbedebie . Ondertussen wist ik dat we naar Scheveningen in Nederland reden . We hebben er gewandeld en enkele foto's genomen . De koffie met warm appelgebak smaakte heerlijk .
Half zes liep mijn wekker af , neen hij liep niet van de kast maar riep Pjiet Pjiet .
Zeven uur groette ik de kok van 't tehuis , hij begint om half zeven . Acht uur alle tafels zijn van 't nodige voor 't ontbijt voorzien , Alle senioortjes die reeds klaar zijn voor 't ontbijt worden voorzien van koffie of thee . Elf uur zijn alle bewoners die in 't restaurant komen ontbijten geweest en de tafels zijn weer proper voor de middagploeg . Mijn taak is volbracht
In 't begin van de week ging ik mijn Hotmail's eens bekijken . Een van schoolbord , eentje van Kodak image en eentje in 't Engels zou ik die wel opendoen ? 'k Vertrouw het niet , iedereen die mij kent weet dat ik van talen niet veel kaas heb gegeten . Iets in mij was toch zo moedig om toch maar eens te kijken . O ! Neen .Zo wat bovenaan de mail stond : blog.seniorenNet.be/louke1952 gebruikersnaam mamalou Paswoord ???Oei neen !!! ik lees hier gewoon mijn paswoord hoe is dat mogelijk het is toch geheim ? Wil iemand mijn blog misbruiken ? Wil iemand mij misschien waarschuwen dat er kapers zijn ? Eigenlijk moest ik om dit te begrijpen helemaal gaan Engelse taal verstaan , 'k verstond direct dat mijn paswoord niet veilig meer was . 'h Heb direct ingelogd op 't senioerenNet en stantepete mijn paswoord veranderd . 't Voelde heel raar weet je , iedereen mag mijn blog bekijken maar aankomen niet .
Deze morgen ben ik bij vader geweest , 'k had verse groenten mee . Voor de soep alles heel fijn gesneden en de bloemkool in roosjes verdeeld , één patat geschild en in acht stukjes gesneden .Tegen 12 uur is alles klaar en kan vader aan tafel . Zijn huisje was weer netjes als ik vertrok .
Deze avond was ik eventjes babysit , na haar flesje is ons Nora in slaap gevallen .
Moeder en kind , mijn kind met haar kind , ik zou niet kunnen zeggen van wie ik het meeste hou , geen van beiden kan ik missen , als ik ze een dag niet gehoord of gezien heb mis ik ze al .
Vader is niet meer zoals hij weleer was , hij is zo afwezig soms en slaapt zeer veel . Van 't minste wat hij doet is hij O zo moe , van de zetel naar de stoel is bij momenten al te vér .
Als ik even buiten ga en dan weer binnenkom is 't voor hem net of hij ziet mij die dag voor de eerste maal , hij weet dan niet meer dat ik al meer dan een uur bij hem was .
Het is niet gemakkelijk om vader zo te zien afzakken , zijn hersenen of moet ik schrijven zijn verstand laat het afweten maar zijn hart weet nog van geen stoppen .
Mizerie , mizerie , mizerie Mieren , mieren , mieren Overal waar ik kijk zijn mieren In de living , de badkamer , de keuken mizerie mizerie Ze kruipen zelfs over mijn laarzen , 'k ben moe , 'k kom net van 't werk Maar nu kan ik niet rusten door die stomme amputante zwarte mieren . Al wat omhoog kan zet ik omhoog , 'k vul 2 emmers met heet water en giet het over de vloer in de keuken de badkamer en de living op de mieren Mijn tranen die vloeien ook langs mijn neus en vallen dan op de mieren Al het water trek ik naar buiten samen met de verdronken zwarte stomme mieren Daarna met de dweil alles droog wrijven en met een bus mierenstop langs de plinten Ik ben te moe om alles op zijn plaats te zetten 'k leg mij even op m'n bed 'k Droomde dat heel het huis vol mieren zat en werd wakker van een vliegmachine
Vader is al bijna 14 dagen in't ziekenhuis , morgen mag hij terug thuis komen . Nu pas begint hij het er best aangenaam te vinden . Er zal voor hem veel veranderen ,we hopen dat hij er aan kan wennen en zich er gelukkig bij kan voelen . Elke morgen en avond komt er een (wit-geel kruis)verpleegster 's morgens om hem te wassen en te kleden , 's avonds om hem klaar te maken voor de nacht . De hele dag door zal er volk in z'n huisje zijn want alleen zijn is moeilijk voor hem .
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam mamalou.
Ik ben een vrouw en woon in Olen (België) en mijn beroep is huisvrouw en dit wil zeggen dat ik verantwoordelijk ben voor alles wat hier ten huize fout gaat .
Ik ben geboren op 14/08/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gewoon bezig zijn .
Vroeger was ik kokkin en zorgde ik voor mijn bejaarde vader .Nu werk ik in een bejaardenhuis 3 dagen per week zorg ik dat onze senioren kunnen ontbijten . Ik bespeel terug de accordeon met veel plezier en blaas regelmatig mooie tonen op mén klarinet
Deze middag wandelde ik even door mijn tuintje , tristig tuintje meer onkruid dan bloemekes . Vochtig is het ook nog , de bodem is als klei zo vettig , woensdag heb ik een vrije dag . Laat de zon nu maar goed schijnen zodat de grond drogen kan tegen die tijd . Woensdag zo neem ik me voor ga ik mijn tuintje eens verwennen .
Maart is voor mij een heel speciale maand op 16 maart 1972 is mijn zoon Gunter geboren , op 3 maart 1975 zag mijn dochter Inge het levenslicht en ons vakantie-kind Véronique viert op 6 maart haar 30 ste verjaardag .
Half zes liep mijn wekker af , neen hij liep niet van de kast maar riep Pjiet Pjiet .
Deze morgen ben ik bij vader geweest , 'k had verse groenten mee . Voor de soep alles heel fijn gesneden en de bloemkool in roosjes verdeeld , één patat geschild en in acht stukjes gesneden .Tegen 12 uur is alles klaar en kan vader aan tafel .
Moeder en kind , mijn kind met haar kind , ik zou niet kunnen zeggen van wie ik het meeste hou , geen van beiden kan ik missen , als ik ze een dag niet gehoord of gezien heb mis ik ze al .
Vader is niet meer zoals hij weleer was , hij is zo afwezig soms en slaapt zeer veel . 
Vanuit zijn vensterraam kan hij de duiven weer zien vliegen .
Vader is al bijna 14 dagen in't ziekenhuis , morgen mag hij terug thuis komen . Nu pas begint hij het er best aangenaam te vinden . Er zal voor hem veel veranderen ,we hopen dat hij er aan kan wennen en zich er gelukkig bij kan voelen . Elke morgen en avond komt er een (wit-geel kruis)verpleegster 's morgens om hem te wassen en te kleden , 's avonds om hem klaar te maken voor de nacht . De hele dag door zal er volk in z'n huisje zijn want alleen zijn is moeilijk voor hem .
Astrid zegt haar nieuwjaarswens , omdat haar meter 't goed zou horen kreeg ze van haar petekind eerst een paar grote oren .
Astrid haar nieuwjaarsbrief was dit jaar ook weer heel bijzonder .
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam mamalou.
![hij](http://plaatjessite.mine.nu/nanda/koks/koks03.gif"border=2><BR><BR></P>hij){kind=link}