Het lezen van nieuwjaarsbrieven is voor velen het mooiste moment bij het begin van het nieuwe jaar.
Welke ouder, grootouder is er niet ontroerd door zo'n mooie brief, die door de groteren met heel veel geduld en liefde is geschreven en door de kleinsten wekenlang is van buiten geleerd en dan trots wordt opgezegd.
Onze kleine Elena mocht de spits afbijten met haar eerste briefje en ze deed het met flair.
Hokus pokus pas ik wou dat ik een tovenaar was.....
Onze Noah had een clowntje in zijn hart dat ons deed lachen, zingen, dansen en springen.......
Jordi 9 jaar had een heel mooie, zelfgeschreven brief en wenste ons 7 regenbogen om al onze tranen te drogen.....
Deze week geen enkele dag dansles en ik dacht dat wordt eens lekker rustig, maar ik mis het potverdorie al.
Normaal dansen we ergens van oud naar nieuw, maar dit jaar wordt het totaal anders.
Op oudjaar heel rustig, eerst wat eten, daarna een gezelschapspel spelen met onze Jordi en om 12u een flesje champagne kraken met mijn ventje.
Op nieuwjaarsdag komt gans de familie nog eens eten. Veel werk, maar wel gezellig.
Hopelijk wordt het niet te laat, want op vrijdagvoormiddag zijn we al uitgenodigd in het dienstencentrum Zonneheem te Eeklo, waar ze elke eerste werkdag van het nieuwe jaar hun vrijwilligers eens goed verwennen. Heel gezellig !!!!
Zaterdagnamiddag brengen we onze Jordi naar zijn pa in Beerse en vandaar is het niet ver naar de Ravelsranch voor de countryavond met Kris.
Jonas treft het wel, want hij is die dag jarig en zal zich zeker kunnen uitleven en wij ook.
Lang uitslapen zit er niet in, want zondagmiddag zijn we allemaal terug paraat voor ons clubfeestje. Eerst lekker eten en er daarna de calorieën terug afdansen.
Ik kijk er al naar uit !!!!
Dus, het wordt een rustig einde, maar een zeer druk begin.
EEN GOEDE VOORBEREIDING IS AL HALF WERK EN NU MAAR SMULLEN CADEAUTJES MOGEN ZEKER NIET ONTBREKEN ONZE DAVID WAS ER GELUKKIG OOK NOG EENS BIJ PAPA'S KLEINE MUIS IS EEN FLINKE JONGE VROUW GEWORDEN ONZE KLEINSTE DIE DE GROOTSTE GEWORDEN IS NOAH EN ELENA KENNEN OOK AL HET PLEZIER VAN IETS TE GEVEN MIJN MA? ZEER EMOTIONEEL DOOR HAAR ZIEKTE? MAAR TOCH ZO GELUKKIG DAT ZE ER NOG EENS BIJ MOCHT ZIJN
Vorig jaar was ik zo overdonderd door dit festival dat ik toen al hoopte om dit nog eens te mogen beleven.
Terug thuis bleef ik maar dromen en begon ik in mijn hoofd al stilletjes plannen te maken voor 2009.
Toen begon de dollarkoers te stijgen, er kwam een recessie en alles werd duurder.
Zouden we nu nog gaan of niet ????
Eerst nee, want alles was veel duurder, maar toen kwamen de CMA Awards en sloeg mijn hart weer op hol. Ik heb er nachten van wakker gelegen. Denken, denken en nog eens denken.....en dromen van al die mooie momenten die we er dit jaar beleefd hadden.
Vorige week heb ik dan de knoop doorgehakt en we gaan terug. Nashville en het festival zijn een droom voor echte countrymuziekliefhebbers. Je wordt er van 's morgens tot 's nacht ondergedompeld in countrymuziek in zijn verschillende genres en je ziet er artiesten waar we hier enkel kunnen van dromen.
Je kan er video's bekijken van het festival van 2008.
Wij waren dit jaar zeer tevreden over het plaatselijke reisagentschap http://www.sweetmagnoliatours.com en hebben daar terug onze festivalpackages geboekt.
Als je daar eens gaat rondneuzen krijg je al een klein idee.
Ik had gisteren het een en ander vergeten. Den ouden dag zeker !!!!
Je wil de laatste nieuwe dansen herhalen, je neemt het cd-doosje, oei ! leeg !. Gelukkig had Dirk een cd bij met Play Me A Dancer erop en kon ik deze toch nog herhalen. Sorry, de rest is voor vrijdag.
Fototoestel ??? Vergeten ...
Ann had het hare wel bij en heb ik op haar blog een paar foto's kunnen stelen.
Maar de snoep van de Sint had ik niet vergeten en er werd goed van gegeten. We zullen die weegschaal maar een paar dagen aan de kant laten staan zeker.
Het doet altijd plezier om oude vrienden nog terug te zien.
Margot en haar jonge gast zijn al jaren goede vrienden.
Dirk is ook zo'n goede kerel, waar we heel veel plezier mee gemaakt hebben.
Linda en Benny, de reismaatjes van onze vorige amerikareizen.
Het zal volgend jaar de eerste maal zijn zonder hen of bedenken ze zich nog ????
Eigenlijk zien we elkaar veel te weinig, maar hoe gaat dat hé....
We hebben lang getwijfeld maar gisteren hebben we eindelijk beslist om volgend jaar terug de oceaan over te steken.
Wat zouden we nog doen zonder internet ?
Gisterenavond gemaild met het reisbureau in Nashville en deze morgen was het al in orde. De tickets voor het festival zijn gereserveerd en het voorschot is betaald.
We hebben gelukkig toch nog redelijk goede plaatsen kunnen krijgen voor de avondoptredens, want vorig jaar hadden we al begin juli geboekt.
Tijdens de dag speelt dat geen rol want dan sta of zit je waar wil.
Nu nog op zoek naar goedkope vliegtuigtickets en ik kan beginnen werken aan onze reisroute want we willen voor en na het festival nog wat rondtoeren.
Ik heb al wat zitten surfen en waarschijnlijk trekken we de eerste week naar het zuiden tot aan de oceaan en reizen dan via de bergen naar Nashville.
Terug iets leuk op mijn blog na een paar mindere plezante items, maar dit moest van mijn hart.
Vrijdag is het Klaasavond, dus ik hoop dat de sint de geschenken voor onze kleinkinderen niet vergeet te brengen, zodat we er een gezellige familieavond kunnen van maken.
Dus niet vergeten : vrijdag geen dansles
Zaterdag gaan we naar een optreden van Kris in Oostende.
Als je kan leven zoals je dat wenst dan ben je een gelukkig mens, maar zo eenvoudig is dat natuurlijk niet altijd.
Er zijn altijd wel gebeurtenissen die het anders doen lopen dan je zelf zou willen of gepland had.
Alhoewel ik al zo oud geworden ben en al heel wat heb meegemaakt sta ik nog steeds versteld van wat mensen elkaar kunnen aandoen.
Afgunst en jaloezie maken heel veel kapot. Zowel in de ene als in de andere richting, want zowel degene die jaloers is als deze die het ervaart voelen zich er niet goed bij.
Macht en machtmisbruik kunnen heel veel ellende met zich mee brengen. Het is ongelooflijk wat sommigen er voor over hebben om iemand aan de kant te schuiven.
Pesterijen zijn ook schering en inslag tegenwoordig en het gebeurt niet enkel op school. Ook heel veel volwassenen beseffen soms niet waar ze mee bezig zijn.
Roddels lijken op het eerste zicht minder erg, maar je ziet wel waar ze beginnen maar niet waar ze eindigen en hebben al heel veel verdriet veroorzaakt.
Minachtig is ook iets waar ik me verschrikkelijk boos kan om maken. Iemand het gevoel geven dat hij minderwaardig is en hem ook zo behandelen gebeurt nog veel te veel.
Leef je eigen leven en bemoei je niet met dat van een ander.
Het is niet omdat iets anders is, dat het daarom beter of slechter is.
Ik heb eens geschat met hoeveel mensen ik gemiddeld wekelijks in contact kom en dat zijn er een pak meer dan ik gedacht had, het is dus niet verwonderlijk dat het niet altijd verloopt zoals het zou moeten.
Met de meeste mensen kan ik het heel goed vinden maar ik blijf het verschrikkelijk moeilijk hebben met vooroordelen en nog meer met het veroordelen van mensen.
De mensen worden nog te veel in vakjes gestopt.
Het is niet omdat je meer geld hebt en een grote auto, dat je dan een beter mens bent.
Het is niet omdat je gaat werken om te leven en niet leeft om te werken dat je geen goed mens bent.
Het is niet omdat je alle dagen van onder tot boven je huis poetst dat je beter bent dan iemand die daar minder waarde aan hecht.
Het is niet omdat je gaat winkelen in de C&A dat je dan minderwaardig bent aan iemand die zijn kleding in boetieks koopt.
Het is niet omdat wij linedansen dat we minder zijn dan mensen die ballroom dansen.
Wat je bent is niet belangrijk, maar wel wie je bent......
Lang geleden dat er hier nog eens iets te lezen was hé.
Er zijn teveel dingen die me bezig houden en waar ik over zou kunnen schrijven maar ja....oplossen is een andere zaak.
Ik las deze morgen een artikel over de sandwichgeneratie en ze konden het niet beter verwoorden, want zo voelt het soms.
Je eigen gezin met man en nog thuis wonende zoon, getrouwde kinderen , kleinkinderen en oude ouders doen dikwijls beroep op je hulp en brengen ook heel wat zorgen en verplichtingen met zich mee.
Komt daar nog een uit de hand gelopen hobby bij waarvan de meeste denken dat het enkel fun is. Ik heb heel graag mensen om me geen ,maar als je met zoveel mensen omgaat dan kan het niet anders of dit brengt ook soms kommer en kwel.
Ik sta soms versteld van hoe mensen met elkaar omgaan en hoe ze er zich zelden van bewust zijn dat ze eigenlijk met pesterijen bezig zijn.
Soms heb ik dan zin om er de brui aan te geven en ik weet wel dat je nooit voor iedereen goed kan doen en dat niet alles altijd loopt zoals je zou willen, maar ja, ik ben nu eenmaal een gevoelsmens.
Gelukkig kan ik me nog regelmatig ontspannen met dansen en ik hoop dat me vanavond weer lukt.
Ook lang geleden....maar vananvond zijn we terug op onze oude stek en zien we onze vrienden van Merelbeke nog eens terug.
LOVE 2 DANCE
