Vorig jaar was ik zo overdonderd door dit festival dat ik toen al hoopte om dit nog eens te mogen beleven.
Terug thuis bleef ik maar dromen en begon ik in mijn hoofd al stilletjes plannen te maken voor 2009.
Toen begon de dollarkoers te stijgen, er kwam een recessie en alles werd duurder.
Zouden we nu nog gaan of niet ????
Eerst nee, want alles was veel duurder, maar toen kwamen de CMA Awards en sloeg mijn hart weer op hol. Ik heb er nachten van wakker gelegen. Denken, denken en nog eens denken.....en dromen van al die mooie momenten die we er dit jaar beleefd hadden.
Vorige week heb ik dan de knoop doorgehakt en we gaan terug. Nashville en het festival zijn een droom voor echte countrymuziekliefhebbers. Je wordt er van 's morgens tot 's nacht ondergedompeld in countrymuziek in zijn verschillende genres en je ziet er artiesten waar we hier enkel kunnen van dromen.
Je kan er video's bekijken van het festival van 2008.
Wij waren dit jaar zeer tevreden over het plaatselijke reisagentschap http://www.sweetmagnoliatours.com en hebben daar terug onze festivalpackages geboekt.
Als je daar eens gaat rondneuzen krijg je al een klein idee.
Ik had gisteren het een en ander vergeten. Den ouden dag zeker !!!!
Je wil de laatste nieuwe dansen herhalen, je neemt het cd-doosje, oei ! leeg !. Gelukkig had Dirk een cd bij met Play Me A Dancer erop en kon ik deze toch nog herhalen. Sorry, de rest is voor vrijdag.
Fototoestel ??? Vergeten ...
Ann had het hare wel bij en heb ik op haar blog een paar foto's kunnen stelen.
Maar de snoep van de Sint had ik niet vergeten en er werd goed van gegeten. We zullen die weegschaal maar een paar dagen aan de kant laten staan zeker.
Het doet altijd plezier om oude vrienden nog terug te zien.
Margot en haar jonge gast zijn al jaren goede vrienden.
Dirk is ook zo'n goede kerel, waar we heel veel plezier mee gemaakt hebben.
Linda en Benny, de reismaatjes van onze vorige amerikareizen.
Het zal volgend jaar de eerste maal zijn zonder hen of bedenken ze zich nog ????
Eigenlijk zien we elkaar veel te weinig, maar hoe gaat dat hé....