Vreugde en verdriet liggen soms dicht bij elkaar.

Ik heb van dit barre winterweer gebruik gemaakt om eens mijn bureel op te ruimen. Een vervelend werkje maar nu en dan moet dat hé.

Papier en nog eens papier ... ik bewaar soms toch echt teveel ...

Mijn prikbord hangt vol met alle kaartjes en bedankbriefjes die ik door de jaren van mijn dansers gekregen heb. Ik kan het niet laten om ze nog allemaal eens te lezen.

Ik krijg een warm gevoel van al die lieve woordjes en dan weet ik waarom ik dit doe...

Sommige kaartjes geven me dan weer een dubbel gevoel......je leest namen van mensen die je graag zag, maar die je nu moet missen..

Vrienden verliezen om wat voor reden dan ook......het doet verdomd veel pijn.....mensen die een speciaal plekje in je hart hadden en waar je zo graag mee omging.....samen lachen en plezier maken....mensen waar je altijd voor klaarstond...mensen waar je vreugde en verdriet kon mee delen....

Dit roept zoveel vragen op bij mij, maar daar ga ik weer.... ik denk teveel na.....

Men zegt dat alles een reden heeft en dat mensen met een bepaald doel in je leven verschijnen en er terug uit verdwijnen als hun taak erop zit..

Dat uit iets negatief ook altijd iets positief komt....

Ik hoop uit de grond van mijn hart dat dit waar is, want dat kan dit de pijn misschien iets verzachten.....