Een klassieker
Hedendaagse indrukwekkende klassieker naar een verhaal van Stephen King en door regisseur Frank Darabont tot een magistraal scenario bewerkt. Als de oude Paul Edgecomb (Dabbs Greer) in het bejaardenhuis naar een oude Fred Astaire/Ginger Rogers-film kijkt komen de droevige herinneringen aan het jaar 1935 weer naar boven. Als gevangenbewaarder in de dodencellen (Blok E) van de Cold Mountain gevangenis in Louisiana maakt hij kennis met de ten onrechte ter dood veroordeelde John Coffey (Michael Clarke Duncan), een reus van een kerel maar met 'n kinderlijk verstand. Sinds zijn komst zal het alledaagse leven van de gevangenen en bewaarders nooit meer hetzelfde zijn, zeker als blijkt dat hij over speciale gaven beschikt waarmee hij zijn medemensen (en dieren) wil helpen. Zijn eigen lot ligt echter in de handen van anderen... Meesterlijk meesterwerk met wederom een schitterende Tom Hanks als de jonge Paul Edgecomb. Alle rollen zijn perfect ingevuld waarbij ik speciaal noem David Morse als Brutus 'Brutal' Howell, Michael Jeter als Eduard 'Del' Delacroix, Doug Hutchison (die de grootste etter uit de filmgeschiedenis speelt) als de gluiperd Percy Wetmore en natuurlijk de prachtige vertolking van Michael Clarke Duncan als de goedmoedige zwarte reus. Niet vergeten mag worden Spunk de muis als Mr.Jingles, die een meer dan belangrijke rol speelt in het verhaal. De film doet een behoorlijke aanslag op de verschillende emoties die een mens ten toon kan spreiden. Humor, horror, drama en droefenis worden in een prima tempo afgewisseld en slingert je als kijker van de ene in de andere emotie. Op de achtergrond speelt ook het omstreden onderwerp (met zijn voor en tegenstanders) van de doodstraf, welke tot op de dag van vandaag in Amerika nog altijd in veelvoud wordt toegepast. Deze productie drukt ons allen met de neus op de feiten hoe onmenselijk de doodstraf (met alle weerzinwekkende dingen die erbij horen zoals het 'galgenmaal' enz) in feite in werkelijkheid is en een inktzwarte smet is op het land dat er prat op gaat de 'grootste en beste democratie' te herbergen. Als een aanklacht tegen de doodstraf is deze film denk ik echter niet bedoeld, hoewel de gruwelijkheden op de electrische stoel ('The Old Sparky') tot in detail getoond worden. Prachtige fotografie van David Tattersall en een schitterende muzikale score van Thomas Newman. Deze drie uur durende productie verveelt geen seconde en houdt de liefhebber van de ware cinema aan zijn/haar stoel gekluisterd. Ongelofelijk maar waar werd deze film totaal over het hoofd gezien bij de Academy Awards! "The Green Mile" is een schitterende diamant toevertrouwd aan het celluloid.
05-09-2006 om 07:56
geschreven door Doetsi
|
