Ik ben Van Hoof Lucas, en gebruik soms ook wel de schuilnaam lucas48.
Ik ben een man en woon in omgeving Lier (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde.
Ik ben geboren op 22/07/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, Powerpoints maken, fotograferen, fietsen en wandelen.
Karikatuur van vrouwtje Din getekend door Nesten
Fotos van de vakantie naar Torremolinos van zoon Philippe en schoondochter Wendy, met de kindjes
Vakantie half februari 2007, in Calpe, gemiddelde middagtemperatuur 24°, wat uitzonderlijk was volgens de lokale mensen. Normaal 5° minder in februari.
We zijn bijna aan het einde van onze reis gekomen, we hebben daarom besloten om de laatste door te brengen aan het strand en aan of in het zwembad, zonet dreigen we meer vermoeid te zijn, dan toe we vertrokken. Aan de RECHTERZIJDE van mijn blog, kan je nog een powerpoint voorstelling vinden van het strand hier ter plaatse. Deze is gemaakt na ons laatste bezoek aan Isla Canela, drie jaar geleden. Dit zal ook het laatste verslagje zijn vandeze reis. Powerpoints zullen volgen in de loop van volgende week. Saludos Luc & Din
Bezoek aan Tavira en Castro Marim - Portugal. Vanop de autostrade naar Faro zie je Tavira reeds liggen. Uit de verte geven de spitsen van de 36 kerken een eerste indruk van de stad, tesamen met het kasteel dat de rivier Gilão domineert. Deze rivier deelt de stad netjes in twee, de brug is een beschermd monument ( ponto romana ). Verschillende bedelaars hebben zich hier een plekje toe geëigend. Triest. Langs de kade kan je via een klein park met kiosk naar de vismijn en vissershaven. Hierlangs vindt je talrijke visrestaurants en bars. Op de terugweg naar Spanje deden we nog één van de oudste dorpjes van de Algarve aan, nl. Castro Marim. Dit dorpje ligt in een bijzonder landscap met in het oosten de Guadiana, in het westen en het noorden, het Mato-gebergte, kaal, uitgedroogd met zoutmijnen en zoutmeren. De overblijfselen van de twee burchten kijken op de plaats neer, net als ze vroeger de toegangswegen naar Spanje in het oog hielden. In de 13de eeuw, onder koning Alonso III, werd een oude Moorse burcht verbouwd tot een vesting. Binnen de muren zetelt nu het informatiebureau van het aangrenzende natuurreservaat "Resreva Natural do Sapal de Castro Marim, " dat zich over meer dan 2000 hectaren oostwaarts uitstrekt. Het is een moerassig gebied met een rijke flora en fauna. Een archeologisch museum toont vondsten uit de regio. In het dorpje zagen we de temperatuur oplopen tot 36°in de schaduw, wat behoorlijk uitputtend werkte na de beklimming en afdaling van het fort. Powerpoints hierover volgen wel als we treug thuis zijn.
Bezoek aan Ayamonte. Tijdens ons vorig verblijf in deze streek bezochten we reeds Ayamonte, maar het blijft de moeite om te bezoeken. Hier eindigt, of begint de Costa de la Luz. In dit van oudsher rustig vissersdorp, met witte huizen op een heuvel die tot aan de haven doorloopt, kan men altijd wel enkele vissers hun felgekleurde netten zien repareren. Bezienswaardigheden ; dorrpsplein met schitterende zitbanken, bekleed met de typische tegels genaamd " azulegos ", het zoo park, jachthaven, Plaza de españa, plaza la lota, plaza de rivera. Tot Ayamonte behoren ook de kustplaatjes Isla Canela en Isla Christina, alsook het vissersdorpje El Punta del Moral. Gistermorgen dus Ayamonte bezocht, geen enkele winkel was open. Het was een lokale traditionele feestdag en vrije dag opn 8 september, de viering van " La Santísima Virgin de la Angustias " De dag hebben we afgesloten aan het zwembad.
Bezoek aan Vila real de Sto.Antonio - Portugal. Het stadje ligt aan de rivier Guadiana op de grens van Portugal en Spanje. Met een veerpont steek je op een kwartiertje de rivier over vertrekkende vanuit Ayamonte - Spanje. Vila real werd in 1774 gesticht en in een tijdsbestek van vijf maanden gebouwd met in Lissabon geprefabriceerde huizen. In het hart van het stadje ligt het Praça Real ( koningsplein ) een prachtig voorbeeld van klassieke harmonie en proportionaliteit. Het plein is geplaveid in de tradinionele Portugese stijl, met een rond patroon als omlijsting voor de obelisk, deze werd opgericht ter ere van de stichter van de stad, de markies van Pombil. Verder zijn de straten van het plein vergeven van de souvenirwinkeltjes met de gekende prularia, eet en koffiehuisjes, immo kantoren en vooral veel banken. Na aankomst in het hotel hebben we nog een strandwandeling gemaakt van ongeveer vier uur. Aangekomen aan onze favoriete tapabar, na twee uur wandelen, bleek deze gesloten te zijn op woensdag, van pech gesproken ! Enfin, bekaf zijn we dan maar vroeg onder de wol gekropen.
Gisteren hebben we de ganse dag genoten van zon zee en strand. Ook van het zwembad van het hotel. Aan de RECHTERZIJDE van mijn blog, kan je de Powerpoint voorstelling bekijken over hotel Riu Atlantico, een PPS die ik maakte een paar jaar geleden, toen we ook in dit hotel verbleven. Vermits er aan dit hotel niets is veranderd, is deze nog up to date, hetgeen niet kan gezegd worden van de mensen die voorkomen in deze voorstelling. Hasta mañana
Uitstap naar Isla Christina. Vanuit ons hotel kan je duidelijk Isla Christina zien liggen, ik schat ong.1 km. hiervandaan. Als je die verplaatsing per auto moet doen, ben je minstens een half uur onderweg. Gelukkig is er nu een ferry ( nouja, bootje van ong. 4 meter lang )die de verbinding verzorgd. Ongeveer 5 minuten vaar je op het traject. Na een wandeling langs de promenade aan de kust, doken we de stad in via de Avenida Parque, een laan met buitengewoon verzorgde bloemenperkjes in het midden van de avenida. Via de Iglesia de Jesus del gran Poder en de paseo de la Palmeras belandt je in het shoppinggedeelte van de stad. De betere en iets duurdere winkels vindt je in de Avenida España. Na een uurtje of vier, heb je hier wel gezien, temeer daar de enkele typische kerkjes gesloten zijn voor toeristisch bezoek. We gaan hier ter plaatse wel van het ene uiterste naar het andere, afgelopen woensdag 20° en regen, en nu 30° en meer. Vanaf vandaag en tot zondag komt er nog een graad of twee bij. Dat beloofd!!
Zo, we zijn halfweg met onze vakantie in Isla Canela. Zoals gisteren reeds gemeld, zijn we ter plaatse gebleven, t.t.z. we hebben een wandeling gemaakt over het strand tot aan de grens met Portugal die gevormd wordt door de Rio Guadiana. Weg en weer ong. 14 km. Onderweg nog genoten van heerlijke tapas en voldoende drank. Het spreekt vanzelf dat we daarna niet veel meer uitgespookt hebben
Eindelijk is de zon terug, weliswaar met nu en dan een klein wolkje, dat voor de zon schuift, maar de zon voelt heerlijk aan. Het spreekt vanzelf dat we uitgebreid hebben genoten, vooral aan het zwembad. De verschillende strandbars (chiringuitos) werden terug druk bezocht, wijzelf hebben ons tegoed gedaan aan gefrituurde boquerones (ansjovisjes) Ik heb vanmorgen reeds buitengekeken en het ziet er weer stralend uit, voorlopig geen wind en geen wolken, enkel de sterren die staan te fonkelen. Vermits we van het weer optimaal wensen te profiteren, gaan we ook vandaag niet op uitstap.
Vooreerst het goede nieuws. We hebben een prachtige dag gehad. Van 10.00h tot 14.OOh waren we in Huelva. Huelva is de provinciehoofdstad. Er zijn heel wat bezienswaardigheden, zoals de 18e eeuwse kathedraal en de kerken van San Pedro en van La Conception en het klooster van La Merced. Twee bekoorlijke plekjes zijn ook de Paseo de las Palmeras en de witgekalkte kapel van La Virgin de la Cinta ( op het hooggelegen deel van de stad ). Van hieruit heeft men een schitterend uitzicht op Huelva. Vooral is dit voor de liefhebbers een waar shoppingparadijs, Talloze verkeersvrije straten slingeren zich door het oude centrum. Vanuit Huelva reden we naar Cartaya met zijn schitterend dorpsplein en het kasteel er vlakbij. In Lepe hadden we de pech dat alle winkels inmiddels gesloten waren, maar het loonde toch de moeite de binnenstad te bezoeken. Dan het minder goede nieuws. Teruggekomen op Isla Canela werden we weer gekonfronteerd met regen. Volgens de voorspellingen gaat het vanaf vandaag terug de goede kant op met het weer. Te temperaturen gaan zaterdag en zondag terug richting 30°. U ziet hieronder een foto van Huelva en daaronder het kasteel van Cartaya.
Onze eerste uitstap zit erop. Zoals gisteren aangekondigd ging de trip naar Faro - Portugal. Het begon niet zo best, de eerste kilometers die we reden, moest ik zowaar mijn ruitenwissers gebruiken, gelukkig was dit maar een kort buitje, maar de ganse dag bleef het bewolkt. Na een klein uurtje bereikten we Faro.
Het is de hoofdstad van de Algarve, een levendig stadje met ong.40.000 inwoners, dat handel drijft in hout, kurk,wijn,vis, vijgen en amandelen. De Praça Francisco Gomes is een leuk plein aaan de binnenhaven, beplant met palmen en jacaranda-boompjes. Verder de brede Avenida de Republic en het park Manuel Bivar. Hier is ook de Misericordia kerk en ook de speciale gevel van de bank van Portugal met zijn hoefijzerbogen en ornamenten in pastelkleuren. Midden op het plein staat een 15 meter hoge obelisk ter ere van de zeelieden van de stad. Op de eerste verdieping vnan hotel Faro, kun je neerkijken op het plein en de binnenhaven met vliegveld op de achtergrond. Nog enkele bezienswaardigheden : Vanaf de Praça Francisco Gomes kan je door de Arco de Vila ( een oude stadspoort met het beeld van stadspatroon Thomas van Aquinho ) via de oude stad naar de kathedraal wandelen. Op de Largo de Sé, een groot en rustig plein met sinaasappelboompjes, staan witte gebouwen, het stadhuis,een museum, seminarie en het bisschopshuis. Het beeld van de bisschop Francisco Gomes is opgericht uit dankbaarheid van de bevolking na de aardbeving van 1755. De kathedraal heeft vergulde altaren, tegeltableaus tegen de wanden en een houten plafond. Winkelen kan natuurlijk ook, midden in het centrum ligt een autovrije winkelpromenade. In de namiddag zijn we ingescheept op een catamaran, voor een trip naar Ilha Deserta. Zoals de naam het zegt een woestijlandschap. Het is één van de zeven eilanden die voor de kust van Faro liggen. Het strand is bijna wit en je kan er heerlijke wandelingen maken. Rond zeven uur waren we terug in ons hotel. Afhankelijk van het weer blijven we in het hotel vandaag, bij kwakkelweer zoals gisteren gaan we op uitstap. Tot Morgen.
Zoals gisteren gemeld hebben we inderdaad niks gedaan dan gerust, in de voormiddag aan het zwembad, in de namiddag aan het strand. Het briesje dat je hier vindt kan aangenaam aanvoelen, maar is erg gevaarlijk voor zonnebrand, we hebben hier al mensen gezien die vanf de eerste dag volop in de zon zaten en er nu bijlopen, zo verbrand, je houd het niet voor mogelijk. Je kan hieronder twee foto's vinden, één over de loopbrug die ons hotel scheidt van het strand, de andere foto is van het strand. Morgen kan ik jullie berichten over ons bezoek aan Faro, dat we vandaag gaan bezoeken.
Wij zijn gisteren onze tickets gaan afhalen voor onze volgende reis, in Baarle Nassau. We zijn dan met de auto tot Beerse gereden en dan per fiets naar Baarle. Ik heb hierover een kleine voorstelling gemaakt. Je kan de PPS vinden aan de rechterkant van mijn blog
Onder het motto " de zon schijnt voor iedereen", voeg ik hierbij nog twee opnames van een zonsopgang en één van zonsondergang, mede omdat het mij enorm fascineert.
Dit is een laatste voorstelling van de reeks " naar het zuiden " Je kan die vinden aan de RECHTERZIJDE van mijn blog. U ziet enkele vergezichten, en sluiten af met de kleinkinderen op een strandje in Albir
Met de kleinkinderen zijn we naar Mundomar getrokken, het is een dierenpark, annex dolfinarium. U kan de voorstelling bekijken aan de RECHTERZIJDE van mijn blog