Wie zegt mij wat ik zie ? Wie zegt mij wat ik voel ? Ik kijk en zie de weergave maar voel meer met de ogen dicht Ik onderga Wat ? Wat is ? Wat is echt ? Wat is schijn ? Er is zoveel meer onderhuids Alles is aanwezig, klaar om terug te vinden De werkelijkheid verrast mij !
Als ik dans komt het vrolijke kind in mij weer tot leven en voel ik me 18 jaar. Wat een ander ervan denkt, vraag ik me zelfs niet af. Dat het zweet van me afdruipt en mijn haar in pijpekrulletjes legt, heeft geen belang. Het enige wat telt op dat moment is: mijn goed gevoel ! Dan voel ik mezelf. Dan voel ik dat ik leef, alles borrelt in mij. Ik moet het weer eens vaker doen :o)
Geschilderd in 1998. Gek eigenlijk, een geboorte maakt me wat droevig en bij een overlijdensmelding ben ik eigenlijk een beetje jaloers. Als ik bedenk wat een pas geboren kind nog allemaal moet meemaken, ben ik helemaal niet afgunstig en ben ik tevreden en gelukkig dat het grootste deel van de moeilijke lessen achter de rug zijn. Ouder worden heeft echt veel voordelen. Bij een overlijden denk ik, wat een gelukzak, die is afgestudeerd. Als we bij de geboorte ons geheugen niet zouden verliezen, wisten we tenminste wat we hier kwamen leren en zou het misschien wat gemakkelijker zijn. Ons lot staat in de sterren geschreven en we slepen het mee, maar hoe we ermee omgaan beslissen we zelf. Wij worden geboren als mensen met een vrije wil! We krijgen altijd wat we nodig hebben, niet altijd wat we willen op dat moment. En toch komt de beloning: Als je alles gedaan hebt Alles gezien wat je wou zien Alles ondernomen wat je wilde ondernemen Alles gehad wat je wou hebben Dan blijft er maar één ding over : Tijd om een heel gelukkige jeugd te beleven Daarvoor is het nooit te laat
Mijn 'geschenk' van gisteren, wil ik graag met jullie delen. Het lot bracht mij in het huis van een jonge moeder, wiens weeën een paar uur voordien gestart waren en tot mijn verbazing, mocht ik het voelen.Ik bleef er maar 5 min en vanaf dat ogenblik, tot het moment van de geboorte, heb ik elke wee en elke innerlijke reactie van haar lichaam zelf mogen voelen, wat een vertrouwen ! Zij was thuis, omringd door verschillende vrouwen en zo hoort het ook. Het is in wezen een echt vrouwen-gebeuren. De vrouwelijke energie is op dat ogenblik zo krachtig, dat men er alleen ontzag kan voor hebben.
Toen ik na ruim 4u terugkwam, was het meisje net geboren. Wat mij het diepste raakte, was de sereniteit in de kamer, de rust en de eerbied van iedere aanwezige. Het was ontroerend mooi. Zo hoort elke geboorte te zijn! Ik zag een paradijselijk tafereel: een jonge natuurlijke oermoeder met aan de borst, haar pasgeboren naakte kind, nog met navelstreng.
Wat bracht mij precies op dat moment, op deze plaats, waar ik in principe niets te zoeken had ? Het is een ervaring die ik met dankbaarheid meedraag voor de rest van mijn leven. Zulke mooie geschenken, maken het leven de moeite waard.
En welk lot wacht deze nieuwe mens ? Wat ligt nog verborgen in de blauwdruk van haar leven? Het zal niet altijd simpel zijn. Van één ding ben ik wel overtuigd : dit meisje heeft haar moeder goed gekozen !
Geschilderd op camping 08/2004. Van het ene schilderij kwam het andere, een detail van een schilderij maakte mij nieuwsgierig en dan begon ik aan een uitvergroting ervan. En voilà, dit zat binnenin een urne op het vorige werkje : energie, de kern van alle leven.
Geschilderd tijdens de vakantie aan de Cèze in 08/2002. Dit was het tweede schilderijtje, waarop een grote golf stond. Ik voelde ook bij aankomst reeds de grond onder mijn voeten trillen, dacht meer aan een aardbeving. In elk geval de aarde was aan het protesteren en gedurende de 18 dagen verblijf op de camping, heb ik mij niet op mijn gemak gevoeld. 3 weken na mijn terugkomst, heeft een grote golf in een trek, van het hele Cèze-dal één grote vijver gemaakt. Weg mijn huisje op wielen en mijn paradijsje. Ik had gelukkig nog mijn gewone huis in België.
Geschilderd op vakantie in 08/2003 = Oud Patroon Omver. Een menselijk lichaam is als een PC, met gekende en verborgen files. Dat is ook waar ik mee werk, tijdens healings. Elke stap, elke belevenis, elke gewaarwording wordt in ons celgeheugen opgeslagen en kan op elk moment weer 'pop-up'-en. Er wordt ons niet gevraagd of het op dat moment wel past of niet. Ik dacht van mezelf, dat ik al heel wat aan de oppervlakte had gebracht en ook verwerkt en losgelaten. Dat kan ik nu wel vergeten :o( Komt het door mijn nakende verhuis of de komende spirituele reis naar Peru, geen idee. Feit is dat ik weer lichamelijke klachten krijg, zoals vroeger. 1simpel vb heuppijn: als gevolg van een heupluxatie, in 1992 !!! Een mens zou toch denken dat zoiets al lang genezen is. Lichamelijk wel ja, maar de pijnervaring zit nog ergens opgeslagen. Via een vriendin ging ik gisteren naar een Voetreflexologe en wat bleek: opgeslagen pijn, verdriet en ongelooflijke flashbacks. Alles zit nog als kleine energiebolletjes of kristalletjes in mijn lichaam. Een menselijk lichaam is blijkbaar heel vindingrijk en kapselt alles in om er geen last meer van te hebben. Pijnlijke behandeling moet ik zeggen, maar vandaag voel ik me goed en mijn lichaam lijkt tevreden. Nu schreeuwt mijn huis om een deftige poetsbeurt, zal er maar eens aan beginnen :o(
Geschilderd in 06/2002 Het jaar waarin er erg veel veranderde in mijn leven. Ik had het nodig, alles van mij af te schilderen en niet altijd begreep ik de taal van mijn eigen werk. Wie deze geheime codes voor mij kan ontrafelen, mag het mij vertellen. Ben benieuwd.
VRUCHTBAAR De harde noten van het leven vallen als rijpe vruchten in mijn schoot Dankbaar om wat mij in dit leven werd gegeven Om de kansen die het mij bood. (uit Groeipijn 1998)
Als tweede dochter uit een gezin met vijf meisjes, kreeg ik 4 zonen cadeau. Het spirituele boeit mij en mijn levensopdracht is het helpen van mensen in nood, via lichaamswerk en healing. Ikzelf heb gelukkig nog steeds een vrolijk kind in mij. Met dertig jaar vertraging, begon ik eindelijk met veel enthousiasme, aan tekenen en schilderen. In de Portaelsschool te Vilvoorde leerde men mij de beginselen van de techniek, maar al gauw zwom ik op eigen kracht en ging eigenzinnig met veel plezier mijn eigen weg. Het evolueerde van papier op plaat en nu op doek, steeds met acryl Een mensenleven is een avontuur, vol spanning en emoties, in mijn werken altijd uitgedrukt met felle kleuren. Laat je fantasie de vrije loop en voel je vrij, je eigen verhaal te ontdekken in wat er door mij heen vloeide.
Een jarenlange zoektocht zoals zo velen. Steeds rond dezelfde hamvraag : Wie ben ik en waarom leef ik? Zoals een vlinder pas de prachtige vleugels van zijn echte zelf kan gebruiken, na een zware worsteling om de cocon te verlaten, zo heb ik geworsteld in de zoektocht naar mezelf. Periodes van zonneschijn afgewisseld met diepe depressies. Alles uitproberen, alles durven ondergaan, nooit opgeven. Het verleden opnieuw beleven en verteren. Een mens is sterk ! Tot waar reikt het verleden ? Hoeveel levens moeten we door ? Er is geen einde en er is geen begin. Er is geen hier en er is geen daar. Er is geen nu, gisteren of morgen. De kosmos zit in ons allen, binnen en buiten, oneindig, alles omvattend en gelijktijdig. Alles is aanwezig in elke cel en altijd. Het gaat maar door: oneindig ! De cyclus herhaalt zich, steeds dieper, steeds rijker aan inzichten en gevoelens. Mensen die niet opgeven hebben een sterk kind in zich. De zon breekt steeds weer door en het vrolijke kind overleeft alles ! Genieten van elk moment is de boodschap. Weten dat we alles in ons hebben om gelukkig te zijn, is waarschijnlijk de moeilijkste les. De mooiste schatten liggen op de bodem van de diepste put. Zij die ze durven boven halen, bereiken ook de hoogste top. Iedereen is hetzelfde : UNIEK ! Zoek dat in jezelf !
Geschilderd op vakantie in 08/2003 = Oud Patroon Omver.
Geschilderd in 06/2002 
