Even een korte uitleg hoe de zoekfunctie werkt. U moet de naam ingeven waarnaar u op zoek bent, b.v. auratus. Dan komen alle pagina's achter elkaar voor waar "auratus" in voorkomt. Zoekt u b.v. de soorten uit het geslacht Melanochromis, dan worden alle Melanochromis-soorten getoond. Wanneer u de naam foutief intypt, zal u geen soort kunnen vinden en wanneer u een naam opvraagt die nog niet is vermeld, krijgt u ook niets te zien. U kan ook bv. een plaatsnaam ingeven en dan worden alle soorten getoond waar expleciet bijstaat dat ze van daar bekend zijn. Je moet wel de juiste naam ingeven en ook op hoofdletters letten. Likoma of likoma zal niet tot dezelfde resultaten leiden.
Cynotilapia lion is een kleurrijke soort die voorkomt langs de westkust van Chadagha tot Mara Rocks en langs de oostkust van Manda tot Lupingu (Tanzania).
Mylochromis lateristriga makanjila is onder verschillende namen bekend in de liefhebberij, o.a. Makanjila Longnose, Pointed Nose en Makanjila Mola. Hij komt langs bijna de gehele oostkust voor, van Ikombe (Tanzania) tot Makanjila (Malawi).
Melanochromis joanjohnsonae Melanochromis joanjohnsonae wordt vaak geëxporteerd en verkocht onder de naam parel van Likoma. Hij komt normaal uitsluitend bij Likoma eiland voor, maar dit koppel heb ik gefotografeerd bij Nkhata Bay, waar de soort ooit ongewillig werd vrijgelaten en zich heeft weten te handhaven.
Metriaclima lombardoi was aanvankelijk bekend als "Pseudotropheus Lilancinius". De soort wordt aangetroffen bij Mbenji eiland, in het zuidwestelijk deel van het Malawimeer. Hierbij de foto van een groepje jonge dieren in het natuurlijk milieu.
Labidochromis strigatus is een endemische soort van Chisumulu eiland, maar werd toevallig ook losgelaten en heeft zich ook weten te handhaven bij Likoma eiland en Thumbi Island West in Lake Malawi National Park.
Labidochromis maculicauda is een kleine mbuna van de noordwestkust van het meer, tussen Chizi Point en Ngara. Maar ook langs de oostkust tussen Mbamba Bay en Ikombe komt de soort voor. De dieren zijn immer op zoek op de rotsen in de brandingszone naar kleine insekten.
Pseudotropheus thin stripe leeft uitsluitend op enkele plaatsen langs de noordoostelijke oever bij Likoma eiland. Dit dier is afkomstig van Mbako Point.
Pseudotropheus aggressive zebra zijn vrij territoriale dieren die in verschillende kleurvariaties voorkomen. Dank zij hun agressie zijn ze in staat voldoende voedsel te bemachtigen.
Metriaclima hajomaylandi is een endemische soort van Chisumulu eiland. Oorspronkelijk kwam hij in de liefhebberij onder de naam Pseudotropheus greberi. Qua kleur en tekening is hij vergelijkbaar met Metriaclima aurora.
Metriaclima livingstonii wordt ook wel eens Metriaclima lanisticola genoemd. De kleinblijvende populaties verschuilen zich frequent in lege slakkehuizen van de Malawi-soort Lanistes nyassanus.
Pseudotropheus minutus, is zoals de naam laat vermoeden, een kleinblijvende soort, die het talrijkst voorkomt bij Nkhata Bay, maar ook op een aantal vindplaatsen ten noorden daarvan.
Labidochromis textilis blue komt enkel voor langs de kust van Mozanbique en is qua gedrag, alsook kleur en tekening, vergelijkbaar met Melanochromis joanjohnsonae, de zgn. parel van Likoma
Taeniolethrinops praeorbitalis is met zowat 30 cm de grootste soort uit het geslacht. Hij wordt ook wel eens als Lethrinops furcifer genoemd. Bij het voedselzoeken duiken ze diep in de zandbodem en worden daarbij graag gevolgd door Cyrtocara moorii en Protomelas annectens, die mee van het opwarrelend voedsel trachten te profiteren.
Nimbochromis polystigma is qua kleur en tekening vergelijkbaar met Nimbochromis linni, maar heeft duidelijk een andere snuit. Het is ook een jager die zijn prooi probeert te verschalken door roerloos op het zand te liggen.
Het wijfje van Hemitilapia oxyrhynchus is weinig opvallend in haar sober kleurenpatroon en bewoont tevens de Vallisneria-zone. Hier zwemt ze rond met een gevulde keel met jongen.
Hemitilapia oxyrhynchus is een bewoner van de beplante zones in het meer. Zij knabbelen bij voorkeur aan Vallisneria en Potamogeton bladeren. De mannetjes zijn schitterend gekleurd, vooral wanneer ze dominant zijn in het biotoop.
Metriaclima zebra OB-wijfje De soort kent verschillende kleurvormen binnen dezelfde soort. Dit fenomeen wordt kleurpolymorfisme genoemd. Wanneer de normale kleurvorm van het wijfje bruinachtig is met dwarsbanden, vertonen een aantal wijfjes binnen dezelfde populatie dit OB-patroon, wat staat voor orange blotch oranje met vlekken.
Metriaclima zebra (marmelade cat) De mannetjes met het gevlekte patroon worden in de handel ook marmelade cats genoemd en i.p.v. oranje is bij de mannetjes de grondkleur blauwachtig. Waar de OB-vorm bij de wijfjes heel gewoon is, zijn marmelade-mannetjes vrij zeldzaam.
Metriaclima zebra O-vorm Binnen sommige populaties vertonen een aantal wijfjes een bijna uniforme oranje kleur. Deze vorm is ook minder courant en niet te verwarren met Metriaclima estherae van de oostkust.
Metriaclima zebra heeft een groot verspreidingsgebied in het Malawi meer, alsook een groot aantal lokale kleurvarianten. Een opsomming maken van al deze kleurvarianten is haast onmogelijk en gedoemd om onvolledig te zijn. Daarenboven komen binnen dezelfde populatie dikwijls ook verschillende kleurvormen voor, een verschijnsel dat in de wetenschap als genetisch polymorfisme bekend staat. Naast de normale BB-vorm (blue and black vertical bars) vertonen een minderheid van de dieren binnen sommige populaties het OB-patroon (orange blotch) of het O-patroon (orange).
De onderwaterfoto's werden gemaakt met een analoge Nikon F-50 en een macro-lens Sigma 90mm. Het onderwaterhuis voor de camera is van Italiaanse makelij van het merk Nimar en de onderwaterflits van Nikonos.
Zo hebben ook de niet-ingewijden een beter idee waar Malawi en het Malawi meer zich bevinden in Afrika
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Ad Konings, Malawi-kenner bij uitstek terug van een duik
