Gisteravond zou ik op verzoek van mijn zoon nog eens een 'kinderlijke' maaltijd maken. Een vleesbrood (zelf gemaakt) , puree patatjes en krieken ! Op zich geen culinair hoogstandje maar toch mogelijkheden te over om alles in het honderd te laten lopen, uitgezonderd het vleesbrood. Nu ja, voor de keukenprincessen onder jullie zal dit wel een fluitje van een cent zijn, maar voor mij op sommige dagen, een zware opgave om tot het gewenst, liefst eetbaar resultaat te komen :-) Zoals gisteren weer eens bleek, dat ik mijn dagje niet had. Patatjes schillen en koken was geen probleem, gisteren toch niet, want ik kan soms het zout ook al eens vergeten :-) Tijd om van gekookte patatjes, puree te maken, dus de stamper uit de schuif en vol overgave begon ik in de pot te stampen die dan van links naar rechts schoof op het kookvlak, tja, dat zijn dan die nadelen van zo'n keramische kookplaat, je hebt maar één hand beschikbaar en met de andere hand moet je de pot stevig vasthouden of hij ligt de korste keer op de grond :-) Bij de puree doe ik dan nog wat kruiden zoals peper, gemalen muskaatnoot (de beste oplossing om om mijn vingers te sparen). Dus vlug de kast opengetrokken en zonder nadenken (anders had ik het wel gezien) het busje cayenne peper driftig over de puree gekapt tot het toch tot me doordrong dat die muskaat wel erg 'rood' zag. Boos op mezelf omdat ik weer onoplettend was geweest , begon ik de cayenne er maar weer af te schrapen want zo zou het niet te eten zijn ! De krieken, je weet wel uit zo'n grote ronde bokaal, waren nu aan de beurt om opgewarmd te worden. Ik stond daar met mijn volle gewicht op die pot, mijn handen stevig rond het deksel, uit alle macht en met een vertrokken gezicht, mijn best te doen om die verdomde bokaal open te krijgen ! Zonder resultaat ! Maar zoals een goed uitgerustte keukenprinces had ik wel zo'n klemtang om moeilijke gevallen te bestrijden, ware het niet dat ik er met dat ding afschoot en mijn rechter middenvinger had bezeerd. Uit pure wanhoop en met boos gemompel over het feit dat het mij 'vroeger' wel lukte, zelfs zonder hulpmiddelen, begon ik te schelden op mijn ouderdom. Nu moest ik mijn nederlaag bekennen, en riep mijn zoon : HELP, ik krijg da potteke nie open ! (je weet wel, dat mopje van Jacques Vermeire) Hij komt al gniffelend in de keuken en met een beetje leedvermaak zet hij zijn handen op de bokaal, en PppFFffTTtt zegt het, alsof hij mij staat uit te lachen samen met mijn zoon :-) Toch blij dat het open is geraakt, (maar toch met een vlugge gedachte hoe ik dat probleem in de toekomst moet oplossen), neem ik weeral zonder veel aandacht de pot vast en hij schuift tussen mijn vingers weg en kantelt ! Daar liggen die rode bollekes in en plas bloed mij aan te staren op het aanrecht ! Dedju !!! roep ik kwaad !! Wat is dat toch met die verdomde krieken ! ,wetende dat ik er wel voor iets tussen zit natuurlijk :-) Tja, alles is wel eindelijk op de eettafel geraakt en het 'kinderlijke' diner heeft ons lekker gesmaakt maar mijn lijdensweg is wel zwaar geweest :-)
Mare
Reacties op bericht (3)
01-02-2006
krieken en frikadellen !
Vleesbrood vind ik niet zo lekker. Wel kruideige frikadellen, grote ! En hete kriekes natuurlijk ! Jawadde : wàt een moeder lijden kan ... Tijd gehad al voor de "lange zin " ( slechts 72 woorden ) op mijn blogje ? Tussen de soep en de patatten, hé !
01-02-2006 om 12:56
geschreven door Fats
30-01-2006
kok
Het is dan ook niet te verwonderen (schreef hij met enig leedvermaak) dat de beste koks mannen zijn! P.S. Mare, als het je een troost mag wezen, deze "man" kan zelfs geen vleesbrood maken!
30-01-2006 om 23:18
geschreven door Jan Ford
zeer herkenbaar
Ja Mare... ik heb ook zo van die dagen dat er niets schijnt te lukken... een diner klaarmaken voor vrienden bvb. lukt me schitterend omdat ik er dan met m'n volle aandacht bij ben... de dagelijkse pot echter brandt gewoonlijk aan... of kookt over... heb gewoon geen geduld om erbij te blijven staan en ga vlug iets anders doen met alle gevolgen van dien... je hebt me wel inspiratie gegeven... 't manneke is dol op frikadellen met krieken... dat zal dan voor morgen zijn
... merci... Myette
30-01-2006 om 19:54
geschreven door Myette34
Bedankt Laathi voor de mooie foto ! Breng ook eens bezoekje aan haar blog klik hier
Geef het lichtje door met zijn helende kracht. Behandel goede mensen goed. Behandel niet -goede mensen ook goed. Zo komt goedheid tot stand.
De vredesduif De vredesduif vliegt van site naar site, door zo veel landen als maar mogelijk is. Alsjeblieft, help de duif om een lint te maken, rond de wereld. Door hem mee te nemen naar jouw site, of om hem aan iemand anders te geven voor hun site, Door hem een plaats te geven in een ander werelddeel of in die delen van de wereld waar strijd en chaos heerst.
Het water blijft niet aan de bergen hangen en de wraak niet aan een groot hart.
Wees tevreden, onderwerp je aan wat is. Vind geluk in gebrek aan verlangen. Als er niets is wat je wilt, dan heb je alles. Als je alles hebt, ben je gelukkig.
Henry Knight Miller, Life Triumphant
Mensen die zo luisterlijk lijken zijn allemaal nep; onder de oppevlakte zijn ze net als iedereen.
Euripides
Nooit toegeven, nooit toegeven, nooit, nooit, nooit- in niets, groot of klein, belangrijk of onbeduidend - wijk niet, behalve voor eervolle en verstandige overtuigingen.
Winston Churchill
Leg je hand op je hart en voel het klopppen. Het zegt : 'Snel! Snel! Snel! Hoogstens maar een paar jaar... Ik smeek je, verspil je leven niet.
Billy Graham
Sterren bestaan maar ook weer niet Waar ze 'eens' zijn geboren Is er geen verdriet
Ze reizen miljoenen jaren Met in hun zog een straal Schitteren aan de hemel In hun pracht en praal
Wat ooit was, is nu niet meer Toch blijven sterren bestaan Zo ook mensen die nooit 'echt' zullen vergaan
Sterren blijven fonkelen Al zien we ze soms niet Ze gidsen ons door 't leven Verzachten ons verdriet
mare
Het belangrijkste is niet het toevoegen van jaren aan je leven maar het toevoegen van leven aan je jaren
Niet temidden van de drukte in de straat Niet tussen het gejuich van grote menigten Maar in onszelf liggen triomf en nederlaag.
Henry Wadsworth Longfellow
We moeten niet alleen geven wat we hebben, we moeten ook geven wat we zijn.
Kardinaal Mercierr
Eén keer moet het begin zijn of je nu wilt of niet Eén keer wil je bereiken wat je in de verte ziet Eén keer zul je moeten kiezen uit alles om je heen Eén keer zul je moeten zeggen : "er is er voor mij maar één !"
Een man, een vrouw, om van te houden één die voor je vecht Een plaats om thuis te komen, een thuis, maar dan ook echt Het klinkt misschien kortzichtig met al die inspraak om je heen Toch is het goed om te zeggen : "er is er voor mij maar één !"
En soms begint het te rommelen te scheuren hier en daar En heel jouw zekere wereld dondert in elkaar En toch vanuit resten al gebeurt het niet meteen Komt toch weer dat verlangen : "er is er voor mij maar één!"
Tekst gevonden in een krant: ingezonden door M van L
mensen met smaak en mensen zonder verbeeldingskracht.
(Ernst Hohenemser)
Een verstandig idee op het juiste ogenblik is beter dan een harde les
(Han Ying)
Een probleem is geen probleem meer als je hetgene dat geen probleem is als een probleem beschouwt
(Een optimist)
Rondvraag / Poll
hoeveel artikels lees je bij je bezoek ?
Wees a. optimistisch en b. positief. Dat is mijn bloedgroep, weet je : B-positief.
Jeremy Hanley
De liefde die we schenken, is de enige liefde die we behouden.
Elbert Hubbard
De optimist beweert dat wij in de beste wereld leven die er bestaat en de pessimist vreest dat dit waar is.
James Branch Cabell
Leef zoveel je kunt, het is verkeerd het niet te doen. Het doet er niet toe wat je precies doet, zolang je je leven maar hebt. Als je dat niet hebt gehad, wat heb je dan gehad ?
Henry James
Iedereen heeft zijn eigen bestemming; het enige gebod is haar te volgen, te aanvaarden, waar ze ook toe leidt.