Mama voelt zich niet lekker vandaag en maakt weer een crise. Dus probeert ze wat in bed te blijven. In de namiddag gaat het wat beter en gaan we een toerke doen in het kleine stadje. Niet veel bekijks hier. We blijven nog een nachtje op deze camping ‘Vert Bord’eaux’.
We veranderen onze reisplannen want verder doorrijden langs deze kustlijn worden we wat moe. Er is niet veel te beleven en we zijn te beperkt qua vervoermiddellen om eea te bewandelen. Ofwel zitten we in de bossen, wel plezant er te vertoeven maar veel te uitgestrekt om te voet te doen. Anderzijds zijn het zandstranden waar we met de rolstoel niet opkunnen en veel te weinig verharde paadjes.
Dus besluiten we om meer naar het binnenland van Frankrijk te rijden om opnieuw meer historische plaatsen op te zoeken. We zullen het Spaans Baskenland wel de volgende keer aandoen wanneer we naar Portugal reizen.
Wij gaan vandaag naar St Symphorien en zijn terug in de Gironde. Door wegenwerken moeten we heel wat omrijden. We gaan op camping ‘Vert Bord’eaux’ staan en houden het rustig. Gaan wat boodschappen doen in de supermarche vlak tegenover de camping en maken ons avondeten klaar nadat we op ’t terras van de camping eerst van een aperitief hebben genoten. Toffe babbel gehad met de eigenares van de camping.
Vooraleer hier te vertrekken gaan we vanaf de camperplaats een wandeling maken naar ‘L’etang de Cazaux’. Zo’n 1.5km door de bossen gestapt komen we aan een kleine haven. We zien hier 2 mannen in het water met een karcher de grote kuis doen. Nietwaar hoor, ze zijn met een metaaldetoctor op schattenjacht. Ook vliegen hier om de 10min straaljagers over, waarschijnlijk oefeningen van de Franse luchtmacht. We hebben het hier voorbekeken en keren naar de camper terug om verder te trekken.
We verlaten het departement ‘Gironde’ en rijden ‘Les Landes’ binnen. We gaan richting ‘Biscarrosse-plage’. Onderweg passeren we ‘La dune de Pyla’. Met zijn 106m hoogte en 3km lang, is deze duin de hoogste van Europa. We kunnen deze uiteraard niet beklimmen met de rolstoel.
We komen ondertussen aan te ‘Biscarrosse-plage’ en zoals verwacht ligt het er hier ook verlaten bij. De lucht is grijs en we besluiten om verder te trekken naar ‘Parentis-en-Born’. We doen eerst wat boodschappen vooraleer ons op de camperplaats te zetten. We staan hier opnieuw naast een groot meer. In feite volgen we reeds enkele dagen de ‘route des lacs’. Het is ondertussen opgeklaard en de zon schijnt volop. We gaan wandelen en zien op het meer iets liggen dat op een duikboot lijkt en in de verte zien we blijkbaar boorplatforms. Op dit meer is ook een hydroaeroport gevestigd.
Een lokale inwoner vertelt ons dat die duikboot een eilandje is waarop via natuurlijke beplanting een schuilplaats is voor de eendenjacht. En inderdaad, in 1954 is hier petroleum gevonden en is de ‘Texas Francais’ geboren.
Vandaag staan we op mijn een blakende zon. We doen ook een wandelingetje hier, maar ook hier is het doods. Mama is wel blij want we hebben zopas een ‘mimi’ (eekhoorn) gezien. Dus na een uurke gaan we terug naar de camper en maken we ons klaar om verder te rijden naar ‘Lacanau Ocean’.
Wanneer we hier aankomen zijn we aangenaam verrast. Hier is wel nog volop leven. Niet verwonderlijk want het is er blijkbaar een paradijs voor de surfers.
We wandelen de kustlijn af en genieten van het geluid van de golven die op het strand beuken.
Daarna nog wat rondslenteren in de straatjes waar nog wel winkeltjes en bars open zijn, een terraske meepikken en dan naar een camperplaats zoeken.
We besluiten niet op de camperplaats hier te blijven staan daar wel redelijk duur en te ver van alles verwijderd. Dus rijden we door naar ‘La Teste-de-Buch’ waar we een overnachtingsplaats vinden, opnieuw gelegen naast een groot meer. We zijn hier in de ‘Baai van Arcachon’.
Deze morgen gaan we een toerke doen in dit stadje. Dagelijks zou hier een markt met streekproducten plaatsvinden, maar het seizoen is voorbij aldus staan er maar een viertal kraampjes. We slenteren nog wat verder naar de kuststreek toe door de kleine straatjes en zoals op vele plaatsen nu, liggen deze er verlaten bij. Er staat ook een strakke wind.
Na de middag verlaten we dit stadje en rijden naar ‘Hourtin’ waar we naast het meer gaan staan. De koude wind is nog steeds aanwezig. Mama is wel heel moe en wil rusten. Dus ook voor mij is het een rustige namiddag en spaar ik mijn rug nog even.
Op tijd opgestaan vandaag want om 11u05 vertrekt de boot en de kassa opent 40min voor vertrek. Wij worden als laatste aan boord gelaten en het personeel laat ons parkeren juist voor de ingang waar de lift zich bevind om naar het dek te gaan. Indrukwekkend hoeveel voertuigen hierop kan en hoe snel in- en uitgeladen word.
Door de boot te nemen vermijden we om 200km te moeten omrijden en de streek langs deze zijde via Blaye etc... hebben we reeds gedaan, dus de overkant maar eens verkennen.
We meren aan te ‘Le Verdon’ en rijden richting ‘Soulac sur mer’ waar we effe halt houden. Ik zoek naar een camperplaats die we vinden zo’n 20km verder, te Montalivet. Eens aangekomen besluiten we het rustig te houden vandaag, heb de vorige dagen genoeg gewandeld en heb wat pijn in de rug . We zijn nu in het departement ‘Gironde’.
De internetverbinding werkt goed, dus kan ik de wereldbeker wielrennen volgen.
Zoals gepland gaan we vandaag Royan verkennen langs een andere zijde die we nog niet hadden aangedaan de vorige keren. We vertrekken rond 11u30 en doen een prachtige wandeling via de kustlijn tot aan ‘Conche de Pontaillac’, zo’n 10km heen en terug.
Eens terug in ’t centrum gaan we op zoek naar een resto die nog opdient want we zijn ondertussen reeds 15u. We vinden een gezellig terras aan ‘le front de mer’ waar mama een ‘galette complete’ neemt en ik ga ‘eclade de moules’ proberen, mosseltjes gegaard op dennenaalden, dit geeft een gerookt smaakje, was lekker.
Daar we goede internetverbinding hebben, kunnen we vanavond ‘the voice kids’ bekijken.
We rijden zo’n 30km verder en stoppen te ‘Saint-Palais sur mer’. Na een parkeerplaats voor de camper te hebben gevonden, gaan we wat rondslenteren aan de vele boetiekjes en kadowinkeltjes en sluiten af op een terras aan het strand. We rijden verder naar ‘Royan’ waar we de camperplaats van de reseau CCP opzoeken. Hebben hier reeds meerdere malen gestaan en gaan Royan morgen van een andere kant bezoeken.
Doen het rustig aan deze namiddag want het is zeer warm, dus rustig toerke langs de vele boetiekjes die meer in de schaduw liggen.
Het weer word prachtig vandaag en daar we gisteren hier laat waren aangekomen, kan ik hier blijven staan tot 17u. Dus gaan we op stap naar ‘Ronce-les-Bains’ deelgemeente van ‘La Tremblade’. Dorp ligt op zo’n 2.5km wandelafstand, maar ik doe er nog een ommetje door het bos ‘le foret domaniale de Ronce’ waarbij we in totaal reeds 7km gestapt hebben en dan nog terug naar de camper. We dachten water te zien, maar het was er laagtij, dus niks water. Het is uiteraard einde seizoen en vele winkeltjes zijn gesloten en alles ligt er wat verlaten bij.
We gaan vandaag onze kapster Severine opzoeken te ‘La Cotiniere’. We waren enkele dagen geleden wel enigzins verrast door te vernemen dat zij gestopt was met haar kapperszaak maar niettemin hebben we toch contact via FB en is zij verheugd om met ons af te spreken. Dus rendez-vous rond 18u in bar ‘La gaiete’. We hebben een gezellige babbel met deze toffe dame en spreken af om de volgende keer bij haar thuis te gaan.
We keren terug naar ‘La Tremblade’ voor onze nachtrust daar deze toch op onze route ligt voor verder te reizen.
Had gisteren in het toeristenburo enkele boekjes meegekregen en vind daar een parcours terug om verscheidene kastelen te bezoeken. Dus dit is wat we vandaag gaan doen.
Er liggen 3 kastelen op zo’n 25km van onze camperplaats en gaan eerst op zoek naar ‘Chateau de Panloy’ en vervolgens ‘Chateau de Crazannes’. We stoppen effe om prijzen te vragen en ik vind het redelijk duur om deze te bezoeken daar mama niks kan zien daar ze niet toegankelijk zijn voor rolstoelpatienten.
Dan maar verder naar het 3de kasteel op ons programma en dit word ‘Chateau de la Roche Courbon’. Hier zijn we aangenaam verrast, deze site kunnen we zowel het kasteel en de tuinen bezichtigen. Alsook is er een prehistorisch verleden op deze plek aanwezig.
We krijgen een rondleiding door een gids in dit ‘bewoond’ kasteel. In feite werd dit kasteel destijds gebouwd als verdediging tegen de Engelsen, maar werd nooit aangevallen. Het kasteel zoals we nu zien is maar een derde van de oorspronkelijke site (2/3 werd verwoest op 1 nacht door een brand) en heeft meer dan honderd jaar leeggestaan.
De tuinen werden aangelegd als “des jardins francais”, voorbeeld voor de tuinen te Versailles. Door de moerasondergrond, worden de tuinen aangelegd op palen waarop een houten vloer is opgenageld en daarboven een 40cm grond. Knap toch.
Ook is hier een prehistorisch verleden, daterend van meer dan 400000j voor onze jaartelling. We trachten dit parcours te doen naar de grotten, maar het pad laat ons niet toe dit te berijden. Dus ga ik alleen verder op verkenning om enkele fotos te maken, zo kan mama ook mee genieten.
Het is reeds laat in de namiddag en we besluiten naar onze overnachtingsplaats te rijden naar ‘La Tremblade’, een mooie camperplaats met alle voorzieningen.
We verlaten de ‘Vendee’ en rijden regio ‘Nouvelle-Aquitaine’ binnen en zijn nu in departement ‘Charente-Maritime’ waar we op camping ‘Val de Boutonne’ gaan staan te Saint Jean d’Angely. De camping ligt vlak aan een meer en de rivier ‘La Boutonne’
We gaan het stadje bezoeken en wandelen via de oevers van de ‘La Boutonne’ naar het centrum. Eens in het centrum gaan we op zoek naar de Abdij die in in de jaren 800 werd opgericht maar meerdere malen werd geplunderd en verwoest door onder meer de Vikings, tijdens de honderjarige oorlog door de Engelsen en ook later tijdens de godsdienstoorlogen.
Als we aan de torens van de abdij aankomen, dachten we dat deze deels verwoest werden tijdens bombardementen uit WOII, maar we vernemen in het toeristenburo, dat de heropbouw ervan, begonnen in de jaren 1700, eigenlijk nooit voltooid werd.
We wandelen verder naar de ‘Tour de l’Horloge’ om zo via de hallen, La Mairie, etc.... en doen eerst nog de toer rond het meer om zo terug naar de camping te trekken.
We besluiten hier te blijven staan daar het weer toch maar miezerig is en er regelmatig wat fijne regen valt. We profiteren ervan om de strijk te doen, zo zijn we opnieuw klaar om morgen verder te trekken.
We blijven nog steeds in het departement Vendee en rijden naar ‘Damvix’, het kleine groene Venetie genaamd. Vele huisjes zijn hier met poppen versierd. Men kan hier met huifkarren of per electrisch bootje de omgeving verkennen en zo de fauna en flora van deze moerasachtige streek ontdekken.
We staan op een CCP aan een schappelijke prijs en goede wifi verbinding
Staan op vanmorgen met regen maar ze voorstellen opnieuw prachtig zonnig weer deze namiddag.
We gaan naar ‘La Faute-sur-mer’ (steeds dept Vendee). Dit dorp ligt op een schiereiland en is omgeven door enerzijds de Atlantische oceaan en anderzijds de rivier ‘Le Lay’ die zich hier in zee gooit. En ja, wanneer we op onze bestemming aankomen is het zonnig maar veel wind. We gaan op camping ‘Le Grand R’ (Acsi pag 279) staan. Het is er heel rustig en kunnen onze was doen.
Op verkenning in het dorp is er voor ons weer niet veel te bezichtigen, is echt een toeristisch dorp voor zij die op strand willen liggen, diverse watersporten beoefenen of wandelingen door de duinen maken. Kunnen wij uiteraard niet met de rolstoel.
Oh ja, gisteren hadden we ondertussen de regio ‘Loire Atlantique’ verlaten en zijn we in de ‘Vendee’ nu.
Heb de laatste dagen heel wat kilometers in de benen dus gaan we het vandaag wat rustiger aan doen. We rijden naar Longeville sur mer en gaan opnieuw op een CCP staan. Klein dorpje en bijne alle winkels gesloten. Er is wel een supermarket waar we onze boodschappen voor het middag- en avondeten kunnen doen. Dan maar een rustige namiddag op de camperplaats. Geen foto’s vandaag maar morgen trekken we weer het pad op
Hopla en weer op weg naar “Le Fenouiller” opnieuw een CCP camperplaats op zo’n 4tal km van “St Gilles-croix-de-vie” waar we deze namiddag te voet naar toe trekken. Spijtig dat we via de grote baan moeten wandelen, gelukkig is er een fietspad naast de weg aangelegd. Eens aangekomen in deze stad zijn we toch verwonderd van de grote ervan. We dachten eerder in een klein dorpje terecht te komen.
We wandelen naar de promenade aan de kust om na een terraske terug af te zakken naar de camper. Zal opnieuw zo’n 12-13tal km in de benen hebben. Eens aan de camperplaats aangekomen ga ik aan een pizzaautomaat een pizza aankopen voor het avondmaal. De pizza valt al bij al wel mee maar de frietjes die ik erbij had besteld trekken op niks.
Vandaag rijden we naar ‘Prefailles’ waar we ook op een CCP gaan staan. Hier zijn er zo’n 3 camperplaatsen, maar deze op ‘La Pointe’ is wel de mooiste, wel het verst verwijderd van kust en dorp. Na mama’s dutje ga we op verkenning, we belanden na ongeveer 2km veldwegen aan de kustlijn en eindelijk aan de “pointe de Saint-Gildas’. Zijn hier reeds geweest tijdens onze eerste camperreis met de gehuurde camper.
Vanaf de pointe de Gildas is er een mooi wandelpad aangelegd die geschikt is om met de rolstoel te doen. Dit pad brengt ons tot in het centrum van het dorp, zo’n 4.5km verder.
Na een welverdiende pint op een terras, keren we terug naar de camper, ditmaal via de gewone weg nog zo’n 2km.
Zoals vooropgesteld, trekken we naar de site ‘Megalithes de Locmariaquer’. We vinden hier duizenden monolieten (werk uit 1 blok gemaakt) die 6000 jaar voor onze jaartelling in deze streek werden opgesteld.
De staande stenen, ‘menhirs’ genaamd (Bretoens woord dat lange steen betekend), 6 tot 20 meter hoog en waarvan deze versierde van Locmariaquer (daterend van rond 4300j voor onze jaartelling), de allergrootste is. Hij heeft het echter niet overleefd en is waarschijnlijk door een aardbeving ten val gekomen en is in 4 stukken gebroken. Het is de archeologen tot heden nog steeds een raadsel hoe deze enorme stenen op hun plaats werden gebracht.
Ongeveer 300j later worden individuele graven gebouwd, zoals de grafheuvel (kunstmatige heuvel die 1 of meerdere graven bedekt en bestaat uit een mengsel van aarde en steen) van ‘Er Grah’.
Later collectieve graven zoals de Dolmen (Stenen tafel in t Bretoens, een grafkamer, soms met een gang, gevormd door 3 of meer rechtopstaande stenen en afgeschermd door een horizontale steen) van ‘Table des Marchands’.
Na een uurtje zijn we hier rond en beslissen om effe terug te keren naar ‘La Trinite sur mer’ waar we met een toeristisch treintje langsheen de megalieten site van ‘Carnac’ rijden. Hierdoor genieten we dan toch van wat we gisteren misten.
De menhirs lijken hier te groeien zoals paddestoelen. Er staan er nog ongeveer een 3000tal van de geschatte oorspronkelijke aantal van 12000, gespreid over een afstand van 8km. Onze ritje duurt zo’n 50tal minuten.
We rijden hierna verder naar ‘La Truballe’. We verlaten Bretagne en belanden nu in het departement van ‘Pays de la Loire, regio Loire Atlantique’.
We gaan op een CCP staan gelegen op zo’n 5 min van het dorp waar zich zowel een jachthaven alsook een vissershaven bevind. Na een wandelingetje genieten we nog van een terraske en keren dan stilaan terug naar de camper. Een welverdiende nachtrust staat ons te wachten.
Bedoeling vandaag is om ‘Carnac’ en ‘La Trinite sur Mer’ te bezoeken, maar het is zondag en veel parkeergelegenheid is er niet daar het er woekert van de toeristen.
Dus maar een 8tal km verder naar ‘Locmariaquer’ gelegen in de ‘Golfe du Morbihan’, waar we een camperplaats vinden op ‘Lann Brick’ (Acsi pag 189) een kleine familiecamping op ongeveer 2km van het centrum. Na mama haar middagdutje trekken we naar de site van de ‘Megalieten van Locmariaquer’, maar deze sluit juist wanneer we er aankomen. Dus zullen dit morgen ochtend bezoeken. Verder is er in dit dorpje niet veel bekijks alhoewel er hieruit vele boottochten worden georganiseerd naar de verschillende eilanden in deze golf.
. We zijn nu in het departement ‘Gironde’.
