Het dodelijk gif van de chemische huichelarij

Op dinsdag 4 april sterven in Khan Sheikhoun (NW van de provincie Idlib)  80 mensen door het uiterst giftige sarin en worden 200 mensen gewond. De westerse luidsprekers schreeuwen hun verontwaardiging meteen uit tegen president Bachar al Assad. Antonio Guterres, secretaris van de VN spreekt van een oorlogssmisdaad en ook president Donald Trump noemt het een belediging van de mensheid en zegt dat er geen twijfel is over de schuld van de Syrische president. Syrië en Rusland krijgen de volle laag. De Amerikaanse VN ambassadeur Nikki  Haley toont met walgelijke huichelarij de grote Hollywood foto’s van stervende kinderen aan de UNO Veiligheidsraad en vraagt Rusland of het dan niet geïnteresseerd is in vrede in Syrië, terwijl geen enkel ander land zoals Rusland de bevolking heeft beschermd, gered en massaal van humanitaire hulp voorzien. Bovendien heeft de UNO Veiligheidsraad geen enkel bewijs van schuld van Syrië kunnen leveren. En onze vrt journalisten slaan wat uit hun nek, as usual, aangepast aan de openbare opinie van het ogenblik.

Laten we even ons geheugen opfrissen. Obama kondigt in 2012 onder grote mediabelangstelling aan dat het gebruik van chemische wapens een rode lijn is, d.w.z. een reden om militair Syrië binnen te vallen (waar ‘de internationale gemeenschap’ al een tijd ongeduldig op zat te wachten). Syrië bezorgt de VN en hun instanties tientallen brieven met bewijzen van chemische aanslagen door rebellen, wat door zusters in een ziekenhuis in Aleppo bevestigt wordt. Geen enkele brief wordt beantwoord en geen enkele aanslag wordt onderzocht. Begin augustus 2013 worden 11 dorpen in Lattakia overvallen. Er wordt gemoord, verwoest en vele kinderen worden gekidnapt. In de media werd hierover met geen woord gerept. Er wordt een officiële onderzoekscommissie naar Damascus gestuurd en wanneer deze goed en wel gearriveerd is, heeft er eind augustus onder hun neus een massale chemische gifgasaanslag in Ghouta plaats. De westerse staatshoofden spreken onmiddellijk hun afschuw uit over deze gruwel van Assad, voordat de commissie enige vaststelling heeft gedaan. Daarbij geven de staatshoofden heel erg verschillende cijfers, van 1.200 doden tot 200 doden. Over de schuldige hebben ze onderling beter afgesproken: eensgezind wijzen ze naar Assad.  De 35 professionele video’s (onmiddellijk na de aanslag al!) van een massa stervende kinderen gaan de wereld rond, terwijl de streek al lang verlaten was omwille van de gevechten. En nergens een moeder of ouder te zien! Ouders van Lattakia herkennen hier hun ontvoerde kinderen, die op verschillende foto’s in een verschillende houding liggen. Obama stuurt alvast zijn oorlogsvloot maar de Engelsen voelen nattigheid en doen deze keer niet mee. Syrië zal door bemiddeling van Poetin aan Obama zijn gezichtsverlies besparen. Ze stellen voor alle oude rommel van chemische wapens in Syrië op te ruimen. Ook voor Syrië een goede zaak. Ze hebben die niet gebruikt en zijn niet van plan die te gebruiken en zo komen ze er goedkoop van af. De OPCM, de opruimdienst krijgt de Nobelprijs voor de vrede. In 2014 zijn alle chemische wapens in Syrië onder strikte internationale controle opgeruimd. Toch blijven chemische aanvallen plaats vinden. Bij de bevrijding van Aleppo werd een laboratorium voor chemische wapens en een opslagplaats van rebellen ontdekt. Vanwege de internationale organisaties, geen enkele reactie. Dan besloot het Syrische leger om dinsdag deze  opslagplaats en laboratorium  in het NW van Idlib te bombarderen. Dit is blijkbaar uitgelekt of uitgelokt en door de “oppositie” gebruikt al valstrik. Op dezelfde wijze als in augustus 2013 werden onmiddellijk de meest professionele foto’s van stervende kinderen wereldwijd verspreid om Assad te beschuldigen. Alle nieuws komt uitsluitend van de rebellengroepen zelf. De Russen bezorgen beelden van het gebeuren maar niemand is geïnteresseerd. Fayssal Mikdad geeft de OPCW namens het Syrisch ministerie de nodige bewijzen van het opslaan en het transport van chemische wapens door al Nousra. Geen reactie. Bahram Qassemi, woordvoerder van het Iraanse ministerie van buitenlandse zaken klaagt eveneens het gebruik van chemische wapens aan door terroristische groepen en vraagt dat uiteindelijk het gebruik van chemische wapens zou verboden worden altijd, overal en door iedereen. Dit maakt evenmin enige indruk. Ook onze vrt heeft “specialisten” genoeg die zonder verdere aanduidingen kunnen bewijzen dat het de schuld van Assad is en dat de uitleg van de Russen niet juist is alsof het bombarderen van een laboratorium en opslagplaats van chemische wapens geen nadelige effecten kan hebben!?

Wie nog een beetje kritische geest heeft stelt zich de vraag: hoe kan Syrië een chemische aanval uitvoeren wanneer onder het strengste internationaal toezicht alles is opgeruimd? Bovendien, zou een chemische aanval niet het aller domste zijn, juist op een ogenblik dat het leger flinke overwinningen behaalt en dat een toenadering met de VS mogelijk lijkt? Tenslotte wijst alles er op dat het een voorwendsel is om Syrië toch nog helemaal kapot te krijgen, wat het doel was en blijft van de ‘internationale gemeenschap’.

Zie hieronder een toelichting van de “golfbrekers” die een getuigenis geven van de voormalige UK ambassadeur in Syrië: het is niet Assad, het is de oppositie. In verdere video’s spreekt Ron Paul over een zoveelste “valse vlag”. Verder: al Nousra had al sarin-gas langs Turkije bekomen. Tenslotte wijst info wars met een beschuldigende vinger naar de Amerikaanse senator John McCain en de Witte Helmen omwille van hun medewerking met de terroristen: http://www.golfbrekers.be/gifgas-in-syrie-cui-bono/

Van provocatie naar chantage?

Turkije trekt zich plots terug uit Syrië met de mededeling dat het zijn doel bereikt heeft. Dit laatste is duidelijk niet het geval. Zij stelden dat ze in Manbij zouden geraken en Raqqa bevrijden. Noch het een noch het ander heeft het verwezenlijkt. Duidelijk is wel dat Ankara zowel met Washington als met Moskou overhoop ligt. De Amerikanen blijven de Koerden steunen in hun strijd tegen de IS, tot grote woede van Ankara. Moskou eist van de Turken dat ze samenwerken om IS te bestrijden en dus ook het gezag van Syrië erkennen. Waarom stopt Turkije er mee? Is het in feite om nu achter de schermen volop Al Nousra en het zogenaamde Vrije Syrische leger te steunen in hun strijd tegen Syrië en tegen het Syrische leger? Op deze wijze heeft Turkije de handen vrij om zich niets aan te trekken van de onderhandelingen in Genève en toch de ontwrichting van Syrië ongehinderd te kunnen verder zetten.

Dit laatste schijnt overigens ook het doel te blijven van de oppositie zoals Bachar al-Jaafari in zijn laatste persmededeling na Genève 5 stelde. De oppositie, die in feite het Saoedisch koningshuis vertegenwoordigt, blijft maar één illusie nastreven, zo zei deze leider van de delegatie van de Syrische Arabische Republiek in Genève, dat wij hen de sleutels van Syrië zouden overhandigen en hen alle macht zouden geven over het land en het volk. Zij zijn niet geïnteresseerd in de strijd tegen het terrorisme. In naam van hun broodheren trachten zij deze onderhandelingen te boycotten en ondertussen de terroristen te steunen. Syrië zal met Rusland en Iran hoopvol blijven verder gaan naar Genève 6.

Voor de vrede in Syrië

Nagenoeg iedereen wil vrede en een politieke oplossing voor Syrië. Hoe komt het dan dat de oorlog tegen Syrië blijft voortduren? Omdat sommigen hún politieke oplossing willen en hún vrede en niet de vrede van Syrië zelf. Saoedi-Arabië heeft al miljarden uitgegeven en verspild om de vrede van zijn wahabisme aan Syrië te kunnen opleggen. Zoals de “pax Romana” niet de “pax Christi” was, zo is ook de “pax Americana” niet de vrede van het Evangelie, zoals John Dower overduidelijk aantoont in zijn recent boek: The Violent American Century. War and Terror since World War II. Schijver is professor emeritus van geschiedenis aan het M.I.T en winnaar van verschillende prijzen (o.a. Pulitzer Prize). In dit boek beschrijft hij de Amerikaanse eeuw van massaslachtingen en wijst er op dat een religieuze overtuiging hieraan ten grondslag ligt, die vooral door de presbyteriaanse missionaris Henry Luce succesvol gepredikt werd. Zo ontstond na WO II  de overtuiging dat Amerika een “speciaal” en “superieur” land is dat met zijn rijke technische en wetenschappelijke mogelijkheden geroepen is om aan heel de wereld zijn vrijheid en democratie, zijn welvaart en waarden op te leggen. En Amerika werd een militaire supermacht met een “full spectrum dominance” over de hele aardbol. Het werd een overheersing te land, op zee, in de lucht, in de ruimte én in de berichtgeving. In zijn State of the Union (januari 2016) riep Obama nog vol trots uit: “De VS zijn de machtigste natie op aarde… Wij besteden meer aan onze militaire opbouw dan de acht volgende naties samen”. Volgens de UNO waren er in 1996 37,3 miljoen vluchtelingen en in 2015 65,3 miljoen. Al is het moeilijk dood en ellende in juiste cijfers weer te geven, deze wereldoverheersing “voor de vrede” kost veel te veel mensen het leven en veroorzaakt veel te veel lijden en armoede. Enkele dagen geleden was er grote hoop op een toenadering tussen de VS, Rusland en Syrië. Duistere machten zijn er  weer  in geslaagd om hierin ene totale ommekeer te bewerken zodat de vrede in Syrië weer verder af is.

Nogmaals Hongarije

De Hongaarse regering o.l.v. Viktor Orban heeft maatregelen genomen tegen de privé universiteit CEU (Central European University), gesticht door de van oorsprong Hongaarse miljardair Georges Soros met Amerikaans kapitaal. Met zijn ”Open Society Foundation” wil hij massale moslimimmigratie promoten, de landsgrenzen uitwissen, het traditionele gezin afschaffen, een radicaal cultuurrelativisme bevorderen en een onbeperkte “seksuele diversiteit”. Zoals hij Poetin wil ten val brengen, wil hij ook de Hongaarse regering omverwerpen. De CEU zal nu in Hongarije moeten sluiten. Proficiat Viktor Orban.