geef me je hand kom naar me toe je bent niet alleen wees niet bang we hebben alle tijd zachte handen voor altijd verbonden ik laat je niet los al ben je oud gaat het even niet mee samen slaan we er ons door jij en ik hebben nog een zee van tijd blijf bij mij ik hou je vast laat je nooit alleen ...
geen glamour fijne mantelpakjes guitig hoedje peperdure schoentjes blinkend rijk glanzende wagen voor de deur maar dit is een wereld die wij niet kennen elke dag opnieuw opstaan om te overleven samen door het leven hartverscheurend arm maar kijk zij houdt het hoofd omhoog houdt haar kind dichtbij zij gaat door almaar verder ook dit is leven en dat alles op één zelfde aardbol ...
zij is niet bang onbevreesd kijkt ze toe warme ogen glijden over haar dier kort en krachtig spreekt zij een taal die enkel hij verstaat grenzeloze liefde onwaarschijnlijk krachtig heersend doorkruist hij de lucht onvervaard van niemand bang enkel zij kan hem bekoren enkel zij kan hem bedaren de heerser van lucht en wolken ...
even wegdommelen geen lawaai ook geen stilte dat is te eng maar wat zachte muziek eentje dat ik al lang niet meer gehoord heb ... word er weemoedig van eentje uit de oude doos wist niet meer hoe mooi dit klonk zweef mee met violen heldere piano akkoorden harp in de verte zelfs het zachte gedrum kan mij bekoren ritme van muziek ook dat is leven even ver weg van alles en iedereen ...
slapen rustig en zacht onbekommerd een droom voor iedereen ... alhoewel velen dromen van een goede nachtrust enkele uren ver weg ! ligt het aan je bed gepieker en gesuf heb je pijn of verdriet opgewonden voor de komende dag ? fris en monter opstaan het is niet aan iedereen gegeven uitzoeken wat de oorzaak is ! schattig hoe een kind zo slapen kan onschuldig en teer die hebben de bagage niet die wij elke dag dragen moeten slaap der onschuldigen heb jij die ? zo ja wees gelukkig en droom vooral verder ...
leef denk niet teveel na durf in plassen trappen gooi met bladeren voel je vrij onbekommerd neem dag per dag denk niet aan gisteren geniet al van morgen durf te dromen niet alles is zwart en grijs ...
leef omarm alles wat je lief hebt luister naar je hart durf gelukkig zijn vandaag !
vaak zie je het niet tranen hangende schouders verdachte rode vlek boekentas weg bril kapot stevig houden ze de lippen op elkaar niet toegeven almaar ondergaan bang van henzelf en van de wereld hoe moet het nu ze staan alleen durven niets meer enkel wenen ... binnenin hun wereld raakt aan flarden zoeken een uitweg let op hen voor het te laat is ...
was ik maar zo wijs stil geduldig wachtend eenvoudig kijken naar wat voorbij komt heerlijk rustig in de oude boom ... maar ik ben nu eenmaal een mens altijd hollend van hier naar daar onrustig almaar verder almaar door ... oude wijze uil kan veel van jou leren zal proberen wat stilte zal me goed doen eens kijken hoe anderen hollen en draven vandaag hou ik me rustig kijk toe hoe de wereld tekeer gaat ditmaal zonder mij ...
sierlijk en trots glanzend mooi koning van het bos zachtaardig doen niemand kwaad leven stil mooi hert je huppelt door het gras kleintjes dartelen mee wat een mooi schouwspel moeder natuur is hier op haar mooist ik durf niet ademenen wil de stilte en schoonheid niet verstoren plots hoor ik een schot ... het kan niet waar zijn menslief waarom maak jij nu alles kapot ? jaag op alles maar laat hen met rust !
herfst niet donker en grijs heel veel licht dankbare kleuren gezelligheid ik laat niet toe dat de deur dicht blijft kom binnen geniet van een glas wijn bij zachte muziek breng vrienden mee je hoeft niet alleen te zijn wij ontsteken een kaars babbelen en grappen wij durven leven aanvaarden zoals het is met een knipoog ...
vrienden ze maken je dag mooi brengen licht in je leven tonen je wat warmte is vaak zonder woorden zomaar ... hier ook elke dag opstaan een goeiemorgen zien op je scherm ! vertrouwde tekst tracht dit ook te beantwoorden ijverig neerpennen naar iedereen niet iedereen antwoordt ... jammer een regeltje is vlug geplaatst het doet zo'n deugd maar gelukkig weet ik wel wie mijn blogvrienden zijn ...
blijf jong mijn kind hou het bij bloemen zachte zonnestraal op je teder gezicht guitige oogjes gericht op die laatste zachte vlinder ... denk niet aan later voel nu de grassprietjes neem een grote bloemenruiker huppel rond als een dartel lam in een zee van groen ik wil je beschermen voor angst en verdriet maar dit ken je nog niet dus mijn kind hou het bij bloemen zing voluit je mooiste lied ...
zachte trouwe ogen licht gesnuif zwartblauwe manen dampende adem heel dicht staan ze samen samen één wervelende brok van energie straks stampend door bos hijgend en jagend tussen bonte herfstkleuren ik dacht niet dat het zien van die foto van dat moment mij nog zo'n pijn kon doen ...
neem je tijd ga er even onderuit knetterend licht zacht haardvuur donzig dekentje geen muziek glaasje wijn languit rekkend neem je een stukje kaas geniet alleen of met zijn twee meer hoeft dat niet te zijn dit is gelukkig zijn ...
stilte in het bos her en der licht gekraak dauw op prachtig bladertapijt vochtig zacht herfst ontroert mij doet mij zinderen teer en zacht vallen de bladeren kleine rode kunstwerkjes je ziet ze amper zijn dit de huisjes van kabouters en toverfeeën ? sprookjes van weleer zou terug kind willen zijn vol aandacht urenlang lezen in dikke sprookjesverhalen heel eenvoudig lief en mooi dromend van een huisje zoals dit jij was die lieve boskabouter was ik de prinses ? spijtig dat sprookjes niet bestaan ...
hou het simpel doe gewoon zoek niet te ver herken je geluk kijk niet naar anderen begin bij jezelf je zal zien jij mooi mens bent het waard ja jij je bent heerlijk om mee samen te zijn ...
je hoort het hier en daar maken ze je bang ? alle scenario's komen op je af stroompanne ... je houdt het niet voor mogelijk wij zijn het zo gewoon overal licht alles werkt nu praten we gezellig 's avond bij kaarslicht lekker etentje in de oven ondertussen fijn werken aan de computer telefoon bij de hand rolluiken zoeven zacht naar omlaag straks kijken naar tv hopelijk wordt niet alles donker en snellen we terug van kaars naar kaars ...
alles dicht witte nevel sluimerende wolken laag allesomvattend stilte geen ochtendgloren alles grijs eentonig eenzaam mist verkilt het hart silhouet verschijnt langzaam ook zij zijn stil wachten af geduldig op het eerste straaltje zon ...
iedereen heeft het eens nodig dat ene opkikkertje ... je voelt je zwaar en loom laat alles aan je voorbijgaan dagen volgen elkaar op even zie je de zon niet meer kom je de zetel niet meer uit heb je medelijden met jezelf zou willen huilen maar kan het niet hoog tijd voor een stevige knuffel warme groet daverende opkikker die je terug leven geeft kijk even om je heen je staat versteld hoevelen er rondstrompelen hoofd naar beneden weg met de glimlach tover terug die glans in andermans ogen wees jij nu eens die opkikker je hart zal terug openbloeien !
