Ik schrijf zoals mijn muts staat.

De ene keer een langdradig verhaal.

De andere keer: korte en krachtige zinnen.

Geen geleuter over indeling en besluiten.

Geen strakke paragraafindelingen.

Geen gezeur van den Aster, Piot of de Schwepps.

Geen chef die altijd iets laat verbeteren en iets aan te merken heeft.

Nu kan ik alles kwijt op mijn eigen manier en ritme!