De laatste jaren brengen de klokken uit Rome minder om minder de paaseieren.
Het is meer en meer de Calvinistische Paashaas die hun taak hebben overgenomen.
In de winkels en in de straten duiken er overal verklede paashazen, stel je voor dat men in Paasklok moet rondlopen, "mij niet gezien".
Het was een mooi verhaaltje dat men ons in de kindertijd vertelde, de klokken vertrokken naar Rome op de avond van Witte Donderdag en ze kwamen terug op de Zondag van Pasen volgeladen met chocolade eieren en snoepjes, die we 40 dagen lang hadden moeten missen.
Is het nu de paashaas of zijn het de klokken die de kinderen gelukkig maken, dat kan me maar weinig schelen, maar dat Sinterklaas ofte Sinte-Maarten meer en meer het onderspit moeten delven tegen die enge Kerstman, dat vind ik spijtig. Dat is dan stof voor het einde van het jaar.