Gluren aan het zwembad Na een uurtje komt er meer en meer beweging rondom het zwembad. De zware houten banken worden versleurd naargelang de stand van de zon. Late ontbijters zijn op zoek naar een goed plaatsje, moeder in de zon, vader onder de parasol en de kinderen worden goed ingesmeerd vooraleer ze losgelaten worden in de vrije natuur onder het waakzaam oog van de vader, die het niet kan nalaten ondertussen een of ander vrouwelijk schoon te bekijken van achter zijn zonnebril, zonder dat vrouwlief er iets van merkt. De kleinste dreumes doet lastig, maar mama veroert van geen vin, haar collega's moeten toch kunnen zien dat ze op vakantie is geweest in het Zuiden en alle dagen "goe weer" heeft gehad.
We krijgen nieuwe buren achter ons, tafeltjes en zonnebanken worden weer eens veranderd van locatie. Ze begroeten ons met een "Good morning", bravo want de meeste hotelgasten bekijken ons altijd aan met een beetje argwaan, ze hebben ons wel eens gezien in het restaurant maar begrijpen ons taaltje niet. Jaren terug, gaf ik me soms uit voor een Luxemburger en op de markt of in de Souks wordt je gegarandeerd niet lang lastig gevallen. Spijtig dat we thuis geen Engelse buren hebben. In onze wijk kent men het woordje "Daag" niet en draaien de meeste buren hun hoofd weg op straat. Mijn moeder heeft me altijd gezegd "Een goeendag dat kost geen geld" en ze voegde er nog aan toe "Je kunt ze niet meer duveln, dan zelf goedendag te zeggen".
