Weer kreeg ik een nieuwe voordeelkaart toegestuurd.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Mijn portefeuille lijkt meer en meer op een worst. Soms is het wringen om ze in mijn binnenzak te krijgen, waarschijnlijk weten ze nog niet in het Verre Oosten dat we in het Westen degelijke grote “opbergzakken” nodig hebben in onze jas.

Ik vind geen gleufjes genoeg om alles netjes op te bergen.

Met de identiteitskaart, bankkaarten en kredietkaart, zit ik al een twintigtal van die plastieken kaartjes opgezadeld.

Al die klantenkaarten spelen eigenlijk een beetje de rol van spion, aan de hand van al die kaartjes wordt je koopgedrag netjes opgeslagen in de databanken van de winkel.

In de GB weet men precies of je veel verse groenten en fruit en vaak vis eet. Gehakt, worsten, americain of een lekker stukje mals rundvlees, in het begin van de maand, alles is geweten.

Met de SIS-kaart achterhalen de diensten van Minister Demotte aan welke kwaal je lijdt.

Jaren geleden wou men het voorschriftgedrag van de artsen traceren door de invoering van de streepjescode, nu registreert die streepjescode het wel en wezen van ons hele dagelijks leven.